Wanneer ben je met triathlon begonnen?
Ben met triathlon begonnen in het regentaat, heb daar LO gestudeerd, Op die leeftijd was ik enorm bezig met mijn lichaam en probeerde zoveel mogelijk sport te doen om mijn lichaam te trainen, zo ging ik een beetje fietsen en zwemmen voor plezier, atletiek deed ik al enkele jaren. Mijn eerste wedstrijd was dan de kwart in Aarschot, ik zwom schoolslag zonder brilletje en reed met de helm van papa,de fiets van een vriendin, ik vond het super enwas vertrokken.
Wat heb je intussen zoal op je palmares staan?
Mijn beste uitslagen zijn 2de en 3de op het BK halve afstand, maar voor mezelf vind ik dat de Ironman in Frankfurt veel meer voorstelt omdat daar de concurrentie een pak straffer is, en er is ook minder bedrog tijdens de wedstrijd! Ik hoop op Hawaii een prachtprestatie neer te zetten..Ga er in ieder geval hard voor werken.
Dit jaar maakte je de overstap naar het wielrennen. Waarom die overstap?
Eigenlijk omdat mijn fietsen te zwak was. Ik kwam in triathlons te kort. Een vriendin van mij koerste en zei dat ik dat ook wel zou kunnen. Ik had er wel goesting in en wou dat eens proberen. Vorig jaar was mijn eerste seizoen, en eigenlijk viel dat allemaal redelijk goed mee. Ik reed voor een café-ploeg De Knoet, waar ik eigenlijk de enige dame was. In het begin was het wat wennen. Ik was tevreden van de resultaten. Eigenlijk zonder specifieke voorbereidingen kon ik alle koersen uitrijden. Ik genoot er echt van en mijn fietsen verbeterde uiteraard spectaculair
Sinds dit jaar rij je bij de Lotto-Belisol ploeg. Hoe is dat gegaan?
Lotto contacteerde me. Eigenlijk een totaal andere wereld dan de triathlon. Je krijgt zo veel van die ploeg, waar je in de triathlon overal zelf moet voor opdraaien. Ik heb zonet 2 criteriums gereden met de Ironman nog in mijn benen, in Steenwijk (Nederland) en de dag erna in Wolvertem waar ik in dienst van Liesbeth De Vocht gereden heb en ze heeft gewonnen! Nu gaan we op ronde naar Frankrijk, naar de Trophee d'or en misschien nog naar de Tour de France Feminin.
Het is blijkbaar nog geen definitief afscheid van de triathlon. We zagen je in Brasschaat en de MHC, en afgelopen weekend een schitterende 8e plaats in de IM Frankfurt.
Ik ben eigenlijk altijd blijven joggen. Vooral de lange afstand blijft me boeien. In Brasschaat werd ik 3e dame. Maar eigenlijk was ik absoluut niet tevreden over die wedstrijd. Er is veel gestayerd. Ik spreek dan vooral over de dameswedstrijd. Ik vond het jammer dat ik daar zo hard voor trainde.
De Marc Herremans was een ramp. Ik heb 2 weken met een enorm tekort aan ijzer gezeten. Het ging voor geen meter. Mijn ouders hadden me nog nooit zo slecht gezien en hebben me toen doen stoppen. Ik zat tenslotte in de voorbereiding voor Frankfurt en wou geen risico lopen. Ik heb dan een serieuze ijzerkuur moeten bijpakken.
Vorige week deed ik voor de 3e keer de Ironman van Frankfurt. Op aanraden van mijn trainer Dirk Van Gossum, start ik bij de pro's, voor zo lang ik het nog kan. En het bleek een goede keuze. Ik werd 8e, maar er waren blijbaar enkele pro's die reeds een ticket voor Hawaii hadden, of het gewoonweg niet moesten hebben. Ik heb dus voor het eerst mijn ticket voor Hawaii. Ik ben er echt dolgelukkig mee. De wedstrijd zelf verliep niet zo goed. Ik heb bij het lopen 3 keer moeten overgeven. Ik was volledig leeg en heb de laatste 5km moeten wandelen. Ik heb een half uur trager gelopen dan anders. Maar dat ticket doet het allemaal vergeten.
En hoe ziet de toekomst er uit? Blijf je triathlon en wielrennen combineren?
Ik weet niet wat ik ga doen. Normaal verwachtte ik dat ticket voor Hawaii niet. Ik dacht nog een jaar of 3 te koersen en dan voor dat ticket te gaan. Beide sporten blijven combineren is niet te doen. Ik heb nog een job ook, ik sta nog voor de klas. Dus ik weet het echt nog niet. Na Hawaii zal ik de knoop doorhakken.
We wensen je in ieder geval héél veel succes.
