Gisteren was er de Franse Grand Prix te Calais. Deze wedstrijd was een sprintduathlon met afstanden 5-20-2,5. Het parcours was vlak en brede wegen, waardoor het er naar uitzag dat het een verkapte loopwedstrijd zou worden. Na een vrij zware trainingsweek, in voorbereiding van het WK korte afstand, was het voor mij toch afwachten wat het zou geven.
Het eerste lopen ging voor mij goed, maar niet super. Er werd meteen heel hard doorgetrokken en na een tweetal kilometer kreeg ik een dipje, maar na 3 km kon ik daar toch van herstellen. Ik kwam de wisselzone binnen samen met Bart Aernouts en Anthony Leduey, op een tiental seconden van een groepje met Benny, Jurgen Dereere, Lino Barruncho, Augusto Gomez, Rob Woestenborghs en Laurent Gallinier.
Door het vlakke fietsparcours kwam, zoals te verwachten, een vrij omvangrijke groep tezamen. Toch had ik verwacht dat het nog erger zou zijn, uiteindelijk zijn we blijven fietsen met een groep van een zestiental atleten. Over het fietsen valt eigenlijk niet veel te zeggen, alleen de laatste kilometers voor de tweede wissel werd er goed wat gedrumd om de wisselzone binnen te rijden. Dat duwen en trekken op de fiets is niet echt één van mijn sterkste punten (daar wordt deze winter serieus aan gewerkt !) waardoor ik toch niet op de gewenste plaats de wisselzone binnenkwam.
Het tweede lopen gaf voor mij een beetje hetzelfde gevoel als het eerste lopen. Het ging goed, maar niet super. Wellicht een beetje de combinatie van een zware trainingsweek en nog een wat weerstandstekort. Uiteindelijk finishte ik op een zevende plaats, maar als je weet dat de eerste tien toch allemaal binnen de 15 seconden zitten, is dit zeker geen slecht resultaat. Met de ploeg van Mulhouse wonnen we trouwens het eindklassement.
Nu op naar het WK korte afstand (10-40-5) waar ik hoop op een top-5 plaats. Vorig jaar maakte ik de fout dat ik te vroeg in topvorm was, dit zal me dit jaar niet meer overkomen. Ik zit volledig op schema, gezien ik nog vrij weinig intensieve trainingen heb afgewerkt. Nu komen er voor mij nog twee hele zware weken, en dan moeten we volledig klaar zijn voor het WK. Dit jaar is het WK korte afstand in het Canadese Cornerbrook op een bijzonder lastig parcours, wat voor mij een groot voordeel is.
Nu vertrek ik terug naar Font-Romeu voor een tiental dagen, zodat we nog wat hoogtevoordeel kunnen meepikken.
