hallo allemaal ,
het is hier nu iets na 08.00 en hier mijn verslag,
Zoals de meesten nu wel al weten werd ik 5 september geopereerd aan de knie, na een valpartij. Toch wou ik hiet starten en finishen uit respect voor de sponsors, al de mensen die steeds komen eten , mijn dierbare familie en al de mensen die hier ook graageens aan de start zouden. Ik hoef jullie niet te vertellen dat ik veel te weinig trainigskilometers had en dat er totaal geen kwaliteit getraind was.
Om 07.00 doken we gisteren het water in en na 1u kwam ik weer aan wal , ik was tevreden maar had misschien wel iets te hard gezwommen. Geen nood , ging ik toch een super dag beleven?
Meteen vol op de fiets , vlammen was de boodschap, na 70km had ik 36km/h gem…. Wat dan gebeurde heb ik maar zelden meegemaakt, ik kreeg een klop om U tegen te zeggen , het licht ging daar al uit, conditioneel zat ik tegen de grond, mijn lijdensweg kon beginnen. Ik schakelde vaak over op de kleine plaat om mijn knie , die begon op te spelen , een beetje te sparen. De wind en de hitte waren moordend. Ik geef toe dat ik vaak dacht aan opgeven, maar in hawai…. nee dat wou ik niet doen, toch in hawai niet. Mijn gezin en ik hebben er teveel offers vorgebracht, alle stond in functie van.
Als een zombie reed ik binnen , stak mijn hoofd in een bak met ijswater en ging even zitten. Ik tok mijn schoenen aan en ik kon beginnen. De marathon stapte ik volledig maar dat was voorzien. Toch kan ik zeggen dat deze trip moordend was, 7u en in het donker, gelukkig kwam mijn ervaring van de dodentocht ( die ik 6 keer deed) boven. Verstand op 0 en blijven stappen. Rond 21.00 local time en met een gem HR van 96 tijdens de marathon stapte ik over de finish. Hier wachtte Albert me op en gaf me mijn spullen waarna we in de truc tapten en gingen douchen. Nadien dronk ik nog een Corona om in een diepe slaap te vallen.
Tomas
