Op zaterdag 3 juni nam ik deel aan de recreatieve ¼ triatlon te St-Laureins aan het provinciaal sport- en recreatiecentrum “De Boerekreek”. Een organisatie van de gemeentelijke sportraad en het gemeentebestuur St-Laureins tevens hun 20ste editie. Ikzelf heb 2 weken geleden meegedaan aan de Ironman Lanzarote en mijn kwalificatie voor Hawaï verzekerd. Als winnaar van vorig jaar wou ik er terug graag bijzijn voor deze thuiswedstrijd op 2 km van mijn woonplaats maar ik zou pas laattijdig beslissen. Na de IM Lanza heb ik nog een weekje vakantie genomen op de Canarische Eilanden en probeerde voldoende te recupereren met rusten, eten, een beetje loszwemmen en aquajogging voor mijn volgende wedstrijden.
Ik had deze week nog eens kort getest met een korte, intensieve koppeltraining en ik voelde dat er terug power in de benen zat en heb toen beslist om te starten. Ik stond zeer ontspannen aan de start, alles kon, niets moest, … maar wilde toch mijn conditie van Lanzarote nog eens tonen. Ikzelf wist niet goed wat ik moest verwachten en er zou vlug blijken hoe in hersteld was van de winderige lavavelden. Dit jaar stond een sterk en kwalitatief deelnemersveld (meer dan 200 atleten) aan de start met enkele specialisten op de ¼ afstand. Een mooi uithangbord voor de organisatie voor hun jarenlange inzet (met de vele vrijwilligers en beperkte financiële middelen) en hun passie voor onze sport. Enkele jaren geleden stond het verdere bestaan van de triatlon aan de Boerekreek nog ter discussie wegens het beperkte aantal deelnemers en de vele vrijwilligers en seingevers.
Ik wist dat ik in het zwemonderdeel tijd ging verliezen op de topzwemmers Jo De Neve, Bart Decru en Frederik De Vreeze door mijn beperkte zwemcapaciteiten en een gebrek aan intensieve zwemtrainingen door andere prioriteiten in voorbereiding voor de Ironman. Ook vreesde ik dat ik snelheid zou te kort komen door de vele duurtrainingen en beperkte weerstandstrainingen voor de tri-disciplines. Mijn tactiek lag op voorhand vast, proberen in het zwemmen niet te veel tijd te verliezen en proberen zo snel mogelijk de kloof met de koplopers te dichten zonder te diep in mijn energievoorraad te gaan.
Alle favorieten stonden in elkaars buurt bij het weerklinken van het startschot en na 100m lagen Jo, Bart en Frederik zoals verwacht al in hun leidende zwempositie. Ik kon me na wat trek- en duwwerk in het spoor van Wim De Doncker nestelen en na 1000m zwemmen kwamen we als 11e en 12e uit de Boerekreek, snel wisselen en als 7e kon ik het fietspark verlaten. Vanaf het begin voelde ik dat er kracht in de benen zat en het draaide soepel. Na 14 km fietsen had ik de 1’50” achterstand met de koplopers goedgemaakt. Op de rustige polderwegen was een stevige wind opgekomen en een aërodynamische fietspositie maakte dan ook het verschil op de lange, rechte stukken. Ik reed een zeer constante tijdrit en kon snel een mooie kloof slaan om met een geruststellende voorsprong van 3’15 de loopschoenen aan te trekken. Bij het verlaten van het fietspark nam ik nog even tijd om mijn energie- en vochtopname terug op pijl te brengen bij de Squeezy-stand, want ik was na 22km fietsen op de kasseistrook mijn drinkbus verloren. Nu was het een kwestie van een regelmatige vochtopname en gewoon mijn eigen tempo te lopen voor de 11km loopproef. De laatste loopkilometers waren echt genieten en ik kon al rustig beginnen denken aan mijn recuperatie.
Mijn Driekant teamgenoot Frederik De Vreeze eindigde op een 2e plaats na een gedoseerde wedstrijd. Een sterke Jouri Goukel eindigde na een knap loopnummer op een 3e plaats.
Chapeau voor de organisatoren, een goede organisatie met een beperkt budget waar de atleten centraal staan. Iedereen kon achteraf nog genieten van belegde broodjes en een mooi naturapakket bij een lekker zonnetje. Op de website www.triatlon.tv van Eric Van Der Linden kan je een korte samenvatting downloaden van deze wedstrijd, een prachtig initiatief van deze triatleet ter promotie van onze sport en steeds prachtig in beeld gebracht.
Binnen 2 weken staat het Belgisch Kampioenschap ½ triatlon geprogrammeerd te Brasschaat, hopelijk kan ik met de goede basisconditie van Lanzarote terug verder werken naar mijn volgende doelen.
