Er was de afgelopen weken behoorlijk wat om te doen: Challenge Roth zou de RaceRanger-gegevens van de afgelopen wedstrijd openbaar maken, zodat iedereen kan zien welke atleten al dan niet (teveel) hebben gestayerd. Inmiddels is het zover en wij pakken er de meest opvallende statistieken uit.

Allereerst valt op hoe uitgebreid de data is die wordt gedeeld (hier te bekijken). Per atleet kun je zien hoeveel tijd ze in totaal in de illegale zone (dus te dicht op hun voorligger) hebben gereden, bij wie ze het meest in het wiel hebben gehangen en hoe lang, en bij welke atleet ze aan één stuk door het langst hebben gestayerd. Daarnaast kun je zelfs zien op welk tijdstip van de dag dit gebeurde.

De eerste conclusie die getrokken mag worden is dat de atleten die vooraan een grote rol van betekenis speelden, bijzonder eerlijk hebben gereden. Winnaars Sam Laidlow en Laura Philipp bijvoorbeeld hebben welgeteld nul seconden gedraft. Ook runner-up Jonas Schomburg en nummer drie Jan Stratmann kwamen met respectievelijk nul en vier seconden zeer goed uit de bus. Ook bij de vrouwen raceten runner-up Grace Thek (veertien seconden) en Alanis Siffert (vijf seconden) zo fair als maar kan.

Mannen draften aanzienlijk meer dan vrouwen

Verder kan de conclusie getrokken worden dat er, gemiddeld genomen, veel meer gedraft wordt bij de mannen dan bij de vrouwen. Waar je bij de mannen verschillende atleten ziet die tussen de drie en zeven minuten (en dan zijn er nog uitschieters naar boven, red.) hebben gestayerd, is dat bij de vrouwen niet het geval. Slechts twee vrouwen – Justine Mathieux (9:19 minuut) en Lisa-Maria Domauer (5:36 minuut) – noteerden opvallend hoge drafttijden, maar verder zat vrijwel iedereen onder de minuut. Overigens is het misschien niet zo opvallend dat er bij vrouwen minder gedraft wordt: in een vrouwenrace is het veld eigenlijk altijd smaller en zitten veel minder groepen bij elkaar, waardoor de kans om te draften sowieso veel minder is.

Vincent Luis veel in het rood, Tristan Olij spreekt van ‘eyeopener’

Opvallende uitschieters in het negatieve zijn er ook. Vincent Luis bijvoorbeeld – de Fransman die zijn debuut op de Long Distance maakte en vierde werd – reed maar liefst 9:35 minuut in de illegale zone en zat met 6:12 minuut vooral graag in het wiel van Henri Schoeman. Ook de Nederlander Tristan Olij komt er niet heel goed uit; hij blijkt met 13:58 minuut in de illegale zone één van de atleten met de meeste tijd in de draftzone.

Dan is het nog de vraag of atleten dit bewust doen. Olij reageert desgevraagd op de uitkomsten en is daar open en eerlijk over. “Het is misschien vervelend dat dit naar buiten komt, want mensen zullen een mening hebben. Voor mij is het vooral een eyeopener. Vooral omdat ik naar schatting zo’n zeventig procent van het parcours solo heb gereden.”

Olij gaat verder en legt de soms moeilijke balans uit waar je als profatleet mee te maken hebt. “Tijdens de momenten dat ik in een groep reed, merkte ik dat het tempo vaak laag lag, zeker in bochten en op klimmetjes. Ik irriteerde me daar ook aan, maar durfde op dat moment – zo vroeg in de wedstrijd – nog niet voluit te rijden. Ik reed lage wattages en moest regelmatig afremmen of corrigeren, waardoor ik in het rood (illegale zone volgens RaceRanger, red.) kwam. En dan moest ik dus wéér remmen.”

Olij laat weten in de toekomst nóg bewuster met het systeem om te gaan. “Achteraf had ik beter niet in de groep moeten rijden en gewoon weg proberen te komen. Dat heb ik nu misschien te laat gedaan. Dit is echt een eyeopener. Het laat zien dat je soms beter af bent als je vanaf het begin je eigen koers durft te varen. Daar ga ik in de toekomst bewuster op letten”, aldus de atleet die naar een prachtige twaalfde plek in Roth snelde.