Charlene Ottevaere heeft dit weekend de halve triatlon van Le Havre gewonnen. De SMO-Specialized atlete kwam in Frankrijk als 11de overall over de streep. Na 3 km zwemmen had ze al een definitieve kloof geslagen die ze tijdens de 80 km fietsen verder uitdiepte. In 4u30’13 won ze vlot voor Céline Bastien. Op www.3atleten.be zorgde ze voor volgend leuk verslag: “Na mijn goede prestatie in Deinze was de goesting om nog een halve triatlon mee te doen groot en ik schreef me dan ook nog in voor een wedstrijd in Le Havre, Normandië. De formule van 3km zwemmen, 80km fietsen en 20km lopen leek wel iets voor mij. Lang zwemmen en net iets minder fietsen, ;-).”

“De laatste week was de zin om te trainen soms ver te zoeken, maar de gedachte dat er nog een wedstrijd op het programma stond, zorgde ervoor dat ik plichtsbewust mijn trainingen afwerkte. Zondag 22 september was het dan eindelijk zover, de afsluiter van het seizoen. Rond het middaguur gingen we met zo’n 15O deelnemers, waarvan slechts 6 dames, van start. Ik was toch wat onzeker over de afstand in het zwemmen, 3km is toch al een stukje meer dan de gewoonlijke 1,9km hé. Uiteindelijk moest ik nog het meest wennen aan het koude, zoute water, :-). Na een nogal hectische start duurde het gelukkig niet al te lang voor we elk onze positie vonden en ik een comfortabel tempo kon aanhouden. Ik denk dat ik een vrij constant zwemnummer had waarin ik me ook niet al te veel forceerde. Achteraf bleek het ook bijna 3,5km te zijn. Omdat iedereen dezelfde badmuts droeg, kon ik me ook niet focussen op de dames en ik had dus geen idee in welke positie ik uit het water gekomen was. Tijdens de wissel vernam ik van Wim dat ik in eerste positie lag…

Het fietsen zou een verrassing worden. De parcoursverkenning had zich beperkt tot het bekijken van het hoogteprofiel op de site en het afrijden van de eerste 10km van het parcours met de wagen de avond voordien. Eenmaal van de kust weg, werden we meteen getrakteerd op een klimmetje van zo’n 1,5km. Vanaf dan was het parcours constant glooiend met iets pittigere intermezzo’s. De beloofde 600 hoogtemeters bleken er achteraf 850 te zijn, maar het mooie landschap onderweg, maakte deze misrekening wel goed, :-). Naar mijn gevoel was ik ook bezig aan een sterk fietsnummer. Weinig mannen staken me voorbij en van de tweede vrouw was al helemaal niks te bespeuren. Toch was het wachten tot mijn terugkomst in Le Havre, waar Wim vol ongeduld zat te wachten, om een idee te krijgen van de opgebouwde voorsprong. Ik wist dat mijn lopen goed zat en ik mijn leiderspositie wel zou kunnen verdedigen, maar ik had totaal geen idee van het niveau van de andere dames. Ik speelde dus op safe en probeerde mijn tempo van in het begin hoog te leggen. Dat lukte ook en het voelde bovendien goed aan. Het lopen bestond uit twee ronden langs de zeedijk waarbij de atleten elkaar constant kruisten. Ideaal dus om te zien wat je voorsprong is op de eerstvolgende achtervolgster. Ik schatte dat ik zo’n 10min voor haar uitliep, volgens de timing van Wim was het zelfs 15min. Ik hoefde dus niks te vrezen en ik kon dan ook volop genieten van het lopen zonder het uiterste uit de kan te moeten halen. Opnieuw een kleine misrekening van de organisatie, want de 20km bleken met 3,5km te zijn ingekort…

Tevreden met mijn eerste overwinning en tevreden dat het eventjes gedaan is, liep ik over de eindmeet. Alle drie de disciplines kon ik met een goed gevoel afwerken, leuk om zo het seizoen te kunnen afsluiten, :-). Moe, maar voldaan ben ik klaar voor de winter, :-)!

Bij deze wens ik ook de club en de vele sponsors te bedanken die ons toch elk jaar rijkelijk voorzien en steunen. Bedankt aan Lode voor de schema’s en begeleiding. Ook een dikke merci aan mijn trouwe supporters, vooral dan mijn pa en Darline die steeds aan de zijlijn stonden. Maar vooral een grote dank u wel aan Wim die er toch altijd voor me is (ook al ben ik soms niet te genieten voor een wedstrijd, 😉 ) en in me blijft geloven!”
 aldus Charlene.

 

Klik hier voor de uitslag van Le Havre