De XTerra Frankrijk is zowat de thuiswedstrijd voor de Belgische offroaders. Met Kris Coddens, Yeray Luxem, Jim Thijs en Tim Van Daele kregen we vier sterke landgenoten voorin. Coddens was de meest succesvolle met een bronzen plak. Lees hier zijn verslag: “Een week na Xterra Zwisterland slaag ik er terug in de 3de plaats te veroveren op Xterra France deze keer. Ruben Ruzafa en Braden Currie zorgden er dan nog eens voor dat het podium een kopie van vorige week is. Toch is het ene podium het andere niet…”
“Op voorhand wist ik niet zo goed wat ik kon verwachten omdat deze wedstrijd heel wat langer en zwaarder was dan Zwitserland. Daarnaast stonden eigenlijk alle grote namen aan de start wat vorige week ook niet het geval was. Een podium halen leek me deze keer veel moeilijker.
Is wist dat ik op m’n fietsen kon terugvallen omdat ik vorige week de snelste tijd reed, maar wist ook dat ik dat tempo geen 2u zou kunnen volhouden wat zou nodig zijn.
Met coach Stefaan kon ik nog een goed raceplan uitdokteren waarbij we toch wat zouden gokken, maar vooral goed concentreerden op voldoende eten en drinken.
Het zwemmen begon vooral woelig met een goede 600man samen. Na een paar honderd meter merkte ik dat ik naast Tim Van Daele lag en dat is de hele zwemproef zo gebleven. Best OK dus.
Ik vertrok op de fiets met een goed gevoel en op de lange klim van een 20 tal minuten kon ik goed opschuiven tot ongeveer 6de positie. Dit 5 die toen nog voorop reden waren de namen waarvan ik dacht dat ik ze niet zomaar zou bijhalen. Op een 2de zware klim halfweg de ronde kon ik echter Ben Allen en Francois Carloni inhalen. Ik reed dus in 4de positie maar een 2tal minuten achter de leiders. De 2de ronde reed ik bijna helemaal alleen tot ik weer op de 2de zware klim Asa Shaw zag rijden en die ook kon passeren. In de laatste afdaling liep het bijna fout toen ik een gedubbelde atleet wilde passeren maar die plots van spoor veranderde. Ik moest aan coach Stefaan denken terwijl ik viel maar meer dan wat schrammen en een gekneusde quadriceps houd ik er gelukkig niet aan over. Later bleek dat Asa Shaw hetzelfde tegenkwam.
In het lopen leek de kloof van 2 minuten op de 2de moeilijk te dichten en ook achter me was niemand te zien. Ik liep de eerste ronde iets meer op reserve tot ik zag dat Yeray Luxem naderde. Die had ik in de eerste fietsronde kunnen inhalen maar was sterk blijven doorrijden. Ik zette nog een tandje bij en vreesde vooral dat hij in de lange klim zou dichter komen maar dat was niet het geval. Ik kon m’n derde plaats stevig behouden. Yeray finishte 4de en Asa Shaw 5de. Tim Van Daele wist nog de 10de plaats te bemachtigen en Jim Thijs werd verder teruggeslagen na een mindere wedstrijd.
Voor mij dus prachtig om ook hier derde te eindigen. De wedstrijd en de tegenstand maakten echt duidelijk wat m’n plaats in deze wereld is en daar ben ik heel tevreden mee. Ik liet heel wat namen achter me waarvan ik het niet had gedacht. De wedstrijd is bovendien de schoonste die ik al tegenkwam. Een zotte sfeer, en een zeer lastig maar o zo prachtig parcours.
Ik zou aan deze mooie reeks nog een 3de wedstrijd willen koppelen op de Tnatura Germany in Schluchsee volgende zondag maar wacht eerst even af hoe de blutsen herstellen.”
