In aanloop naar de apotheose van de Ironman-kalender spreken we een aantal Age Groupers die zich gekwalificeerd hebben. Vandaag spreken we met Daniël Oosterwaal over zijn ervaringen en verwachtingen op Kona. ,,Het is een droom die uitkomt.”
Oosterwaal vloog vorig week al naar Kona, Hawaii. Het was voor hem de eerste keer vliegen naar de Verenigde Staten. ,,De vlucht naar Seattle was helemaal oké, maar daarna was het drama. Het was de eerste keer dat ik naar de VS vloog en daarmee de eerste keer dat ik de ESTA-aanvraag voor het reizen naar de Verenigde Staten had ingevuld. Daarom moesten we in een aantal lange rijen om onder andere vingerafdrukken te laten afnemen. Het vliegveld in Seattle kan het aantal passagiers echter helemaal niet aan. We zijn vier uur bezig geweest en hebben daardoor echt maar net onze aansluiting gehaald. De vlucht naar Kona was daarna gelukkig heel relaxed. Het was ook de eerste keer dat ik mijn fiets tijdens het vliegen mee moest. Het kostte even wat moeite om die uit elkaar te krijgen en in te pakken en andersom.”
Na zijn vlucht had Oosterwaal twee weken op The Big Island om zich voor te bereiden. ,,Ik heb met mijn coach Bert Flier besproken om de eerste week lekker door te trainen. Ik heb daardoor al een flinke trainingsweek achter de rug waarin ik echt heb genoten van het trainen op heilige grond. Ik kijk al vijf jaar de livestream, maar nu sta ik hier zelf op de pier, fiets ik naar Hawi en loop ik op Ali’i drive.”
(tekst gaat verder onder de foto)
Oosterwaal beleeft de Hawaiiaanse droom. ,,Het is heel gaaf om de toppers hier tegen te komen. Ik kwam bijvoorbeeld Sebastian Kienle tegen toen ik bij de Island Lava Java aan het eten was. Het is leuk dat je ook ieder moment bijvoorbeeld Lionel Sanders tegen kan komen. Ik kijk veel naar zijn video’s, zoals de video waar hij met zijn voeding en vochtbalans bezig was. Ik heb dat gelijk zelf ook in praktijk gebracht. Ik ben met de auto naar de Queen-K Highway gereden en ben langs de snelweg op de weegschaal gaan staan. Daarna heb ik mijn fietstraining gedaan en heb me achteraf weer gewogen om te zien hoeveel vocht ik verloren was.” Dit bleek nuttige informatie op te leveren. ,,Je zweet je echt te pletter hier. Waar ik normaal op een uur één bidon drink, drink je hier al snel het dubbele.” Oosterwaal nam ook al een kijkje op Ali’i Drive. ,,Ze rennen hier op het heetst van de dag en allemaal zonder shirt. Keihard ook.”
(tekst gaat verder onder de foto)
Oosterwaal kijk al jaren de livestream, maar realiseerde zich ineens dat hij nu zelf ‘in de livestream zit.’ ,,Ineens realiseerde ik me dat ik dit jaar niet de livestream kan kijken, maar ik hoop wel tijdens de race te kunnen zien wie aan de leiding gaat. Het is heel gek dat je dit keer het parcours van Ironman Hawaii opzoekt omdat je er zélf gaat racen.” Oosterwaal is uiteraard ook bezig met zijn eigen race. ,,Toen ik mij bij Ironman Maastricht kwalificeerde, was ik echt op de toppen van mijn kunnen, maar ik merk dat een tweede Long Distance in een jaar zwaar is. Na Maastricht heb ik wat pijntjes aan mijn kuit gehad, waardoor ik minder op lopen heb kunnen trainen. Het plan is om dat met zwemmen en fietsen te compenseren. Het zou gaaf zijn als ik zaterdag onder de tien uur kan duiken, maar het grote doel is om ervan te genieten, heel aan te komen en ervan te leren.”
Samen met zijn coach is er een raceplan opgesteld. ,,Ik ben een gemiddelde zwemmer, dus ga proberen ergens in het midden te starten en dan goede voeten te vinden. Daarna rustig wisselen en bij het fietsen watts pushen, eten, drinken, koelen en dat herhalen. Tijdens het fietsen ook goed zout aanvullen en voelen hoe het gaat, als ik te warm word moet er een tikje af. Tot aan Hawi wordt het oppassen voor groepen en drafting penalties. Ik heb een aantal oud Kona-gangers gesproken en die zeiden dat er geen ontkomen aan is: het is druk tot aan Hawi. Tot daar moet je slim rijden en jezelf niet kapot fietsen om groepen voor te blijven. Bij het lopen begin ik rustig en ga ik proberen de eerste halve marathon goed door te komen en daarna zien wat er mogelijk is tijdens de tweede helft. Helemaal tijdens het lopen is het belangrijk voldoende binnen te krijgen en te koelen.”
Oosterwaal denkt ook op Hawaii nog wel aan Nederland. ,,Ik train in de Flevopolder en daar heb je net als hier lange rechte stukken met veel wind, al wint Hawaii het wel van Lelystad: nog langer rechtdoor. Het landschap is hier gaaf, de lava en bergen aan een kant en aan de andere kant de oceaan. Het is echt heel bijzonder om hier te zijn.”
