De Azië-trip van onze Belgen zit er bijna op. Onze reporter ter plaatse Marc Geerts blikt in het vervolg op zijn dagboek nog even terug op zijn eerste WCS-wedstrijd ooit: "Vooraf was niet iedereen zeker of de nieuwe “World Champion Series” wel zouden aanslaan bij de atleten, maar na vandaag twijfelt daar niemand meer aan. Op 4 man na was iedereen uit de top 20 van de wereldranglijst aanwezig. Ook de rest van het 71 koppige deelnemersveld was ronduit indrukwekkend. Tussen al dit geweld kreeg ik een nieuwe kans na de ontgoocheling van een week eerder in Japan. Eigenlijk maakte dit alles een stuk eenvoudiger. Ik kreeg het gevoel dat ik hier niets te verliezen had en kon hierdoor tot op het laatste ogenblik een pak rustiger naar de wedstrijd toeleven."

"Als 63e stapte ik naar mijn plek op het startponton. Nadat ook de resterende 8 atleten op hun plaats waren gaan staan duurde het niet lang voordat de starter het vertreksignaal gaf. Mijn collega aan de linkerkant kon niet mee met het aanvangstempo en dat gaf me letterlijk en figuurlijk wat meer ademruimte. Ik had mijn lesje vorige week goed geleerd en gaf niets weg tijdens de eerste 350 meter tot aan het keerpunt. Hoewel ik precies in een wasmachine verzeild was geraakt, deed dit me beseffen dat ik er nog steeds bij was. De korte exit na 750 bevestigde dit. Vanaf dan werd het pak meer op een lint getrokken en ik kreeg het lastig om het hoge tempo te volgen.  Na 1100m moest ik de rol geleidelijk aan lossen.  Ik had me vergaloppeerd en moest de rekening hiervoor onmiddellijk cash betalen.

Precies 1 minuut na de snelste zwemmer, Frederic Belaubre zette ik voet aan land. Achteraf gezien bleek dit ongeveer 25 seconden te laat om aansluiting te vinden met het eerste peloton. De strijd was echter verre van gestreden. Ik bevond me al snel in een groep van 10 met onder andere Deviliers, Jaskolka en Vincent. Op het golvende parcours met 2 steile beklimmingen en een lang stuk vals plat per ronde voelde ik me in mijn sas. Ik verteerde de opeenvolging van beklimmingen goed en zag na de eerste ronde dat we geen terrein verloren op de grote groep met onder andere Peter Croes en Ludovic Dernier. Bij hen werd er wat geaarzeld en bij ons was de samenwerking goed. Beetje bij beetje knabbelden we seconden van onze achterstand. In de 4de van 5 ronden kwamen we tot op 40 seconden. Dichter kwamen we echter niet, zodat we ongeveer met die achterstand in de wisselzone binnenkwamen.

De lange achtervolging op de fiets had toch een stevig gat geslagen in mijn energiereserves. Hierdoor kwam ik de eerste ronde van 2,5 kilometer niet echt in mijn ritme. Vanaf dan begon het beter te gaan en de volgende 5 kilometer maakte ik snel terrein goed op een aantal achterblijvers. Bij het ingaan van de laatste ronde had ik zicht op een plaats bij de top 50 maar het bleek dat ik ondertussen mijn beste pijlen verschoten had. Op karakter kon ik nog een paar plaatsen goed maken en strandde zo op een 52ste plaats, 4 minuten na winnaar Beavan Docherty die in een bloedstollende eindsprint de maat nam van Brad Khalefelt.

Vandaag heb ik vooral geleerd dat de kloof met de allerbesten deze winter een beetje kleiner is geworden in de 3 onderdelen. Ik moet echter ook onder ogen durven zien dat ze er nog steeds is en dat ik er keihard voor zal moeten voor blijven werken om ze uiteindelijk te dichten.

Tot binnenkort," aldus Marc.