Onze correspondent in Azië is nog steeds Marc Geerts, die een dagboek bijhoudt van de avonturen van onze Belgen in Japan en Korea. Hierbij zijn tweede verslag:
"Vanaf het moment dat je hier 2 voeten verzet voel je dat de vochtigheid als een natte deken over het eiland ligt. Toen ik deze namiddag hier voor de eerste keer ging lopen plakte mijn shirtje dan ook na nog geen 5 minuten tegen mijn lijf."
"Het lopen ging op zich redelijk vlot maar het uitwringen van mijn looptruitje achteraf, drukte mij met mijn neus op de vochtige feiten. Door de warmte, maar vooral door de vochtigheid zweet een mens hier immers een stuk meer dan bij ons. Veel zweten doet je veel water en mineralen verliezen en dat is niet zo best. Het spreekt dus voor zich dat we dit zoveel mogelijk proberen te compenseren. Vanaf dag 1 werden er enkele kratten water aangerukt die sindsdien met liters in onze kelen verdwijnen, al dan niet aangelengd met ORS.
Dit extra hulpmiddeltje dat we bij hebben staat voor “oral rehydratation solution”. Het is een isotone oplossing die gebruikt wordt in ziekenhuizen maar ook bij de Hawaiigangers niet onbekend is. Door zijn samenstelling neemt het lichaam van de gebruiker water beter op en belangrijker nog, houdt het dit ook beter vast. Hopelijk blijft dit goedje naar behoren werken want het zou wel eens heel warm kunnen worden komende zondag volgens de weersverwachtingen.
Toen we eerder deze dag gingen zwemmen bleek dat er sinds vandaag aan de rand van het zwembad een “wisselrek” staat om de racefietsen van atleten die komen trainen aan te hangen. Voorlopig waren wij nog de enigen maar deze avond zijn er nog enkele andere atleten in ons hotel neergestreken dus ik heb een lichtbruin vermoeden dat onze zorgeloze trainingen in een leeg zwembad voltooid verleden tijd zijn.
Tot binnenkort," aldus Marc.
