Ze won meerdere Ironmans, werd Europees en Nederlands Kampioene Long Distance door Challenge Almere-Amsterdam te winnen, werd Nederlands Kampioen op de Middle Distance en stond diverse keren aan de start bij het WK Ironman: Els Visser was qua Nederlandse Long Distance atleten jarenlang gezichtsbepalend, maar stopt er nu mee. Aankomend weekend komt ze nog één keer in actie, maar daarna gaat de topatlete met pensioen.
“Ik stop als professioneel atlete.” Dat is de eerste zin van een bericht dat Visser zojuist de wereld in gooide en waar niks aan gelogen lijkt. Visser neemt dus afscheid van de professionele sportwereld. Aankomende zondag komt ze nog in actie bij Ironman Western Australia, maar daarna is het gedaan. “Het is een speciaal gevoel, want in 2017 deed ik hier ook mijn eerste professionele race. Het voelt alsof de cirkel rond is.”
Het afscheid van Visser komt voor velen ongetwijfeld onverwacht. Aan de andere kant was Visser dit seizoen lang geblesseerd, waardoor ze onder andere niet volledig fit aan de start stond bij Challenge Almere-Amsterdam – waar ze in september desalniettemin tweede werd bij het EK Long Distance – en het WK Ironman op Kona moest laten schieten. Daarentegen won ze dit jaar de Allgäu Triathlon, werd ze tweede bij Ironman Les Sables d’Olonne-Vendée en won ze het NK Midden Afstand in Nieuwkoop. Tegenvallers waren er ook: begin dit jaar stapte ze uit bij Ironman Zuid-Afrika en bij het EK Ironman in Hamburg sneed Visser, die vierde lag, per ongeluk een stuk van het parcours af, waardoor ze uitstapte omdat anders diskwalificatie zou volgen.
“De reis (als profatlete, red.) heeft me zoveel verder gebracht dan ik ooit had kunnen denken”, aldus Visser. “Ik heb Ironmans gewonnen, stond op podia, brak records en verbaasde mezelf iedere keer weer. Ik ben ontzettend dankbaar voor alles dat deze sport me gebracht heeft. Ik heb geweldige mensen ontmoet, de wereld rondgereisd en mezelf heel goed leren kennen. En geleerd wat het betekent om alles te geven dat je hebt.”
Visser laat in hetzelfde bericht weten nu weer de kant van de medische wereld op te gaan; voordat Visser profatlete werd, deed ze als arts promotieonderzoek aan het UMC. “Zondag gaan we nog één keer knallen. Ik zal met mijn hart racen. Wat er ook gebeurt: ik ga alles geven en van ieder moment genieten. En ik kan niet wachten om te delen wat daarna komt.”
