In een wedstrijd die eigenlijk vrij saai was om te kijken, al was het maar omdat er relatief weinig verrassende dingen gebeuren en de omgeving – die van Neom – totaal niet inspirerend was, heeft Georgia Taylor-Brown zojuist de Super League Triathlon Grand Finale en daarmee ook het eindklassement over vijf wedstrijden gewonnen. Voor de Britse topatlete is het een mooie afsluiter van een zeer succesvol seizoen.
De Grand Finale volgde het Enduro-format, waarbij alle atleten drie keer achter elkaar een korte triathlon moesten afleggen (300 meter swim, 4km bike en 1.6km run per heat). Bij de vrouwen was vooral de verwachtte strijd tussen Georgia Taylor-Brown en Taylor Spivey bijzonder interessant, omdat beide dames bij aanvang van deze afsluitende wedstrijd evenveel punten hadden verdiend in de vier voorgaande races en dus het klassement domineerden.
Heat 1:
Het eerste zwemonderdeel werd meteen gedicteerd door Emma Jeffcoat, die vijf seconden voorsprong op haar eerste achtervolgsters pakken. Sophie Coldwell, Cassandre Beaugrand en Georgia Taylor-Browne volgden redelijk snel. Taylor Spivey verloor al meteen veel tijd; 22 seconden om precies te zijn.
Tijdens het fietsen was het Coldwell die solo op avontuur ging en uiteindelijk een voorsprong van bijna zes seconden pakte; behoorlijk indrukwekkend op een parcours vrijwel volledig zonder bochten, in de open woestijn en met een harde wind. Daarachter volgden alle dames in een groot lint en net zo indrukwekkend was het dat Spivey haar achterstand had goed gemaakt en weer aansluiting met onder andere Taylor-Browne had.
Beth Potter ging het hardst tijdens het lopen, maar kwam samen met Taylor-Brown twee seconden tekort om Coldwell nog voor het zwemmen van heat 2 in te halen. Daarachter werden de verschillen wat groter; na acht seconden kwamen de overige dames terug om voor een tweede keer het water in te springen.
Tekst gaat verder onder afbeelding
Heat 2:
Tijdens het zwemmen gebeurde er eigenlijk weinig, maar op de fiets was het Potter die op avontuur ging en in haar eentje probeerde weg te komen. Ze pakte dan ook een minimale voorsprong van een paar seconden. Daarachter begon het veld te versplinteren, maar vormde zich een groepje met vier dames; Coldwell, Taylor-Brown, Spivey en Nicole van der Kaay. Terwijl de verwachting wellicht was dat Potter tijdens het rennen wel vooruit zou blijven – de Britse staat bekend om haar altijd sterke run – kwamen de vier dames van achteren juist aangesloten en zo begon een kopgroep van vijf aan de derde en beslissende heat.
Tekst gaat verder onder afbeelding
Heat 3:
Tijdens de derde heat werd het interessant, want nadat de vijf koploopsters tijdens het zwemmen bij elkaar bleven, was dat tijdens het fietsen ook het geval. Potter deed het kopwerk, riep een paar keer naar de andere vrouwen dat ze moesten overnemen, maar tot haar irritatie deden ze dat niet.
Tijdens het lopen was het Coldwell die meteen de leiding nam. Taylor-Brown en Potter konden het beste volgen, terwijl Spivey en Van der Kaay meer moeite met het tempo leken te hebben. Dat tempo lag dan ook bijzonder hoog in de afsluitende 1600 meter lopen.
In de laatste meters liep Taylor-Brown voorbij aan Coldwell, niet geheel onverwachts, en daarmee ook naar de overwinning die ze na 49:49 minuut claimde. Coldwell werd tweede op vier seconden en Potter derde op 8 seconden. Spivey werd vierde op 12 seconden.
