Vorige week berichtten we al even dat het nieuwe Uplace pro triathlon team werd voorgesteld. Vandaag willen we iets dieper ingaan op het team zelf, maar uiteraard ook op de atleten in dat team.
De laatste weken kwamen er niet zo goede berichten over onze professionele triatleten. Rutger Beke verloor zijn profcontract bij BLOSO. Ok, Rutger was als lange-afstandsatleet zowiezo al een buitenbeentje bij BLOSO, aangezien zij zich eigenlijk alleen op de Olympische afstand richten. En ja, Rutger presteerde ronduit slecht de laatste tijd. Peter Croes, wel actief op de Olympische afstand, verloor eveneens zijn statuut. Ja, Peter had begin 2010 te kampen met blessures en begon het seizoen met achterstand. Maar hij vocht terug en zette later in het seizoen toch enkele mooie resultaten op de tabellen. En nog het meest verassende was Bart Aernouts. Ook hij werd bij BLOSO bedankt voor bewezen diensten. Bart presteerde super in het triathlon met overwinningen in Brugge, Antwerpen en Knokke, de meest prestigieuze wedstrijden van het land. Ok, geen Olympic distance triathlons. Maar na zijn triathlon-seizoen werd Bart ook nog vlug even wereldkampioen duathlon. Blijkbaar was dat zelfs niet goed genoeg voor BLOSO om prof te kunnen blijven.
We hebben in ons kleine landje een aantal prachtatleten. Wereldtoppers. En dat in een sport die al enkele jaren zo hard in de lift zit, dat ze de snelst groeiende sport in België wordt genoemd. Een gegeven dat door Bart Verhaeghe, de man achter het vastgoedbedrijf Uplace, een aantal jaren geleden werd opgemerkt. Klein begonnen, begon U-place het triathlon-project door Bruno Clerbout een profcontract aan te bieden. Bruno schoof job als onderwijzer aan de kant en mocht zich volledig op zijn sport concentren. Vorig jaar kreeg Bruno het gezelschap van de immer sympathieke Sofie Goos. Ook Sofie mocht haar job aan de kant schuiven en zich gaan focussen op haar sport. het "team" was geboren. In beperkt comité werd er vooral gekeken hoe het er aan toe gaat in de triathlon wereld, wat de noden zijn van topsporters, hoe zij moeten omkaderd worden. Ben De Wolf werd in dienst genomen als teammanager en kreeg de fantastische opdracht om lessen te leren uit het managen van Bruno en Sofie en met die informatie een echt professioneel triathlon team uit de grond te stampen. U-Place pomp 1 miljoen Euro in het project en zorgt naast het loon van de atleten voor een volledige professionele omkadering. Er worden stages voorzien, er is een arts die de atleten opvolgt. Het team nam met Bart Decru en Pieter Timmermans 2 toptrainers onder de arm om de atleten individueel en op de allerbeste manier te kunnen begeleiden. Ronald Gaastra en de mensen van Swim Academy zullen hun kennis op het vlak van zwemtraining op het team loslaten en Maarten Thysen wordt ingeschakeld voor het gedeelte kracht en stabilisatie. En naast het sportieve zorgt Uplace ook voor het juridische aspect, zodat de atleten ook op dat vlak beschermd zijn, verzekeringen, marketing en communicatie. Kort samengevat : een project dat in Belgie en zelfs buiten onze landsgrenzen nog niet echt is gezien in de triathlonwereld!
En op 13 januari was het dan eindelijk zo ver. Een team van 7 wereldtoppers. Bruno en Sofie blijven zowiezo vaste waarden binnen het team. Maar zij krijgen het gezelschap van Rutger Beke, Bart Aernouts, Axel Zeebroek, Tine Deckers en Bert Jammaer.
Het grote gezicht is natuurlijk Rutger Beke. Rutger heeft al 2 Ironman zeges op zijn naam, en heeft in Hawaii al 5x in de top-5 gestaan, met een 2e plaats als beste resultaat. We gaan er eerlijk in zijn: het draaide een tijdje vierkant bij Rutger. Ziektes, blessures en gewoon ondermaats presteren, maakt dat velen de 33-jarige Leuvenaar al hebben afgeschreven. Uplace denkt er echter anders over. Net als Rutger zelf. "ja, het ging de laatste tijd zeer slecht met me en ik heb gedacht aan stoppen. Maar ik ben nu super gemotiveerd en wil al die criticasters de mond snoeren", aldus Beke. Rutger voelt op training nu weer het niveau dat hij had van in zijn topperiode. Ook het deel uitmaken van een team is een nieuw gegeven voor Rutger. "Ik had nooit gedacht dat het groepseffect zo een effect zou hebben op mij, maar ik was aangenaam verrast hoe het samenhangen van zo een groep jezelf ook kan verbeteren". Rutger start zijn seizoen al vrij vroeg met de IM van Zuid Afrika in april en vervolgt eind mei met de Ironman van Texas en hoopt daar de nodige punten te verzamelen voor het ultieme doel : Hawaii.
Axel Zeebroek stond in 2008 nog als Olympiër op de spelen in Peking en bracht het daar met een verdienstelijke 13e plaats zeker goed vanaf. Onmiddellijk na de spelen kapte Axel met de olympic distance en richtte hij zijn aandacht op het langere werk. Hij miste zijn debuut op de Ironman 70.3 in Monaco niet en startte zijn nieuwe carriere met een overwinning. In zijn eerste volledige Ironman in de UK mocht hij al direct op de 3e plaats van het podium gaan staan en bevestigde zijn kwaliteit op de volledige afstand met een 4e plaats in Cozumel. Axel begint zijn seizoen in april met de IM 70.3 van Texas om een dikke maand later eveneens in Texas te starten in de volledige IM. Na een tussenstop in Antwerpen moeten er voldoende punten op de teller staan om naar Hawaii te mogen gaan.
Tine Deckers schreef in 2009 geschiedenis door als eerste Belgische een Ironman te winnen, die van Nice. In 2010 deed ze het nog eens over en verdidigde ze haar titel. Ondanks een zeer mooi palmares was het tot nu toe als vrouwelijke Belgische triatlete nog moeilijker om als prof te leven en 100% voor de sport te gaan. Tine dacht er aan om terug halftijds te gaan werken, maar gelukkig mocht ze mee opstappen op de Uplace trein. De road-to-Kona zal vooral bestaan uit de IM 70.3 wedstrijden van respectievelijk Zuid-Afrika, Texas, New-Orleans en Antwerpen en de volledige IM van Texas.
Brandweerman Bert Jammaer bewees dat hij zowiezo uit het goeie hout gesneden is, maar dat je tot voor kort als "werkende mens" nog steeds een Ironman kon winnen. Bert pakte de zege in Lanzarote, de zwaarste IM in het circuit, in 2008 en 2009 en moest in 2010 enkel zijn meerdere erkenning in de Spanjaard Eneko Llanos. Met het nieuwe puntensysteem dat werd ingevoerd om als prof je ticket te verdienen, is het bijna niet meer mogelijk om naast de job van triatleet, nog een ander beroep uit te oefenen. De IM van Lanzarote winnen, zal met dit nieuwe puntensysteem niet meer voldoende zijn om het ticket voor Hawaii te verzilveren. Een atleet als Bert zal dus meer wedstrijden moeten gaan doen om naast die 3e overwinning pakken in Lanzarote (wat zeker een doel is dit jaar) om voldoende punten te verzamelen. Hij start volgende week al met de IM 70.3 in Zuid-Afrika, gevolgd door de volledige IM op 10 april, eveneens in Zuid-Afrika. In mei heeft hij zijn jaarlijkse afspraak op het vulkaan eiland van Lanzarote en doet daarna nog de IM van Klagenfurt en de IM 70.3 te Antwerpen. Dus als Bert zich kan plaatsen voor Hawaii, zal hij 4 volledige IM's afwerken dit seizoen!
Bruno Clerbout heeft een rekening te vereffenen in Nice. Door een nieuwe regel die was ingevoerd in het IM circuit (en intussen ook weer is ingetrokken nota bene) misliep Bruno zijn ticket in Nice vorig jaar. Na een spannende wedstrijd met een (onterechte?) penalty, strandde Bruno op een haar naast het podium en pakte de 4e plaats. Op zich had dit niet echt een probleem geweest aangezien er voldoende tickets voor Hawaii te rapen vielen. Maar de bewuste regel bepaalde dat om je ticket te mogen verzilveren, je tijd niet meer dan een bepaald percentage mocht afwijken van de tijd van de winnaar. En wil nu net dat die winnaar, Marcel Zamora, een zeer sterke wedstrijd had gedaan en een parcoursrecord had verbroken, en Bruno zo net naast zijn ticket greep. Bruno zal het met dit nieuwe puntensysteem vooral zoeken bij de regelmatigheid. Hij start met een volledige IM in Utah op 7 mei. In Juni staat de IM 70.3 van Zwitserland op het programma om dan de volledige IM's van Nice, Frankfurt en Lake Placid af te werken. Dus haalt Bruno zijn ticket voor Hawaii, doet hij in aantal nog beter dan Bert en zal hij 5 IM's doen.
Sofie Goos hoeft nauwelijk een introductie. De voormalig volleybal speelster brak in 2008 uit het niets ineens door en won zowat alles wat er in België te winnen valt. La Goos vond dat ze Tine niet alleen kon laten in het winnen van IM's, dus pakte ze in 2009 haar eerste zege op een volledige triathlon in Barcelona (geen IM), maar wist ze naast o.a. 2x de IM Antwerp 70.3 ook een echte volledige IM in Florida op haar naam te schrijven. Het parcours voor Sofie is dit jaar: die IM 70.3 van Texas en New Orleans, dan de 1/4 triathlon in Geel, de volledige IM van Texas, de 1/4 in Brugge, de volledige IM van Klagenfurt, de 70.3 in haar eigen achtertuin in Antwerpen en via Knokke dan doorsteken naar Hawaii.
Dus als alles volgens plan verloopt, staat het groene U-Place team in Oktober met 6 atleten aan de start van de Ironman Hawaii. Maar wat met nummer 7? Bart Aernouts is de enige die NIET naar Hawaii gaat. Hoewel de focus van het hele U-Place team op het Ironman circuit en zeker op Hawaii ligt, en niet tegenstaande Bart nu al getipt wordt als mogelijke winnaar in Hawaii in de toekomst, is voor Bart een andere route uitgestippeld. De jongste van de bende heeft op vorig jaar bewezen dat hij naast wereldkampioen duathlon worden, ook in het triathlon heel wat in zijn marge heeft. Zeker in non-drafting wedstrijden is het zwemniveau van Aernouts meer dan behoorlijk. Maar zwemmen blijft zijn zwakste discipline. Zeker in Olympic distance stayer wedstrijden, waar een wedstrijd niet altijd gemaakt, maar zeker kan gekraakt worden als je met het zwemmen niet vooraan mee bent. Bart houdt nog steeds de optie open om in 2012 mee te doen aan de Olympische spelen in Londen. Daarom vertrekt hij nu voor 3 maand naar Australië waar hij met een zwemteam heel intensief aan dat zwemmen gaat werken. Zijn wedstrijdschema bestaat uit de IM's 70.3 in Oostenrijk en Zwitserland, de triathlon door Brugge, het EK 1/4 triathlon in het Spaanse Pontevedra, de IM's 70.3 van Antwerpen en Wiesbaden, de 1/4 van Knokke en het WK 70.3 (zeg maar wat Hawaii is voor de volledige IM) in Las Vegas.
De verwachtingen liggen hoog, het seizoen komt er heel snel aan. En hopelijk blijven de resultaten dan ook niet lang uit.
Meer info op www.uplacetriathlon.eu
Team fotos : Kristof Ramon
