Het is nu anderhalf jaar geleden dat ik in het UZA te horen kreeg dat ik een zeer zwaar kraakbeenletsel in mijn knie had. Het was geen 5 voor 12, het wat 1 voor 12. Een vrij vervelende diagnose voor een triatleet. Ik ben echter niet bij de pakken blijven zitten en voor een 2e opinie bij Dr. Lagae in Deurne geweest. Dr. Lagae werd opgeleid door de legendarische knie-specialiast Dr. Martens en wordt zelf internationaal erg hoog aangeschreven op het vlak van knie-chirurgie. Er werd een jaar geleden in mijn knie een donor meniscus ingeplant om verder kraakbeenslijtage tegen te gaan. Er werden ook wat gaatjes in mijn bot geboord om een soort litteken aan te maken dat de functie van het kraakbeen moet overnemen : bescherming.
Gisteren wees de controle scan uit dat alles perfect op zijn plaats zit en dat mijn bot zo goed als niets meer te leiden heeft onder het kraakbeenletsel. De pijn die ik nog heb bij looptrainingen zijn niet IN de knie, maar eerder oppervlakken en ten gevolge van wat litteken weefsel en nog wat instabiliteit in de knie. Ik mag stilaan de looptrainingen hervatten en hoop tegen het einde van dit seizoen mijn eerste kwart triathlon te kunnen uitjoggen. Het zal wel nooit meer worden wat het geweest is, but I’ll be back!
Zaterdag in St Laureins zal mijn wedstrijd nog een zwemmen-fietsen-douchen triathlon zijn. Mijn 3machine is er in ieder geval klaar voor…
Uw webmaster,
IronJim
