Atleet in de kijker is vandaag Wouter Vander Mast.
Nadat hij in 2006 met triatlon startte ging het snel vooruit.
In zijn beginperiode was zwemmen niet echt een vaardigheid en richtte hij zich vooral op duatlons. Dit was een succes, met een hoogtepunt in 2007. Hij behaalde toen een 2e plaats op het BK.
Na de nodige zwemtraining richtte hij zich in 2008 op triatlon. Het was echter een minder jaar, ondermeer door te sukkelen met enkele blessures. Vanaf 2009 ging het dan wel weer goed opwaarts met de intussen fulltime triatleet. Vele podiumplaatsen en een overwinning in de achtkamp van Brasschaat waren het resultaat.
En dan 2010, het jaar waar alles nogmaals bevestigd werd. Een puike prestatie op de Ironman in Antwerpen gaf hem zelfs een plaats op het WK Ironman in Florida. En ook dat was een succes. Met zijn 8e plaats in zijn age-group kon hij zich meer dan tevreden stellen.
TIjd voor ons dus om eens een babbeltje te doen met Wouter… Lees het interview bij lees meer.
Vanwaar je keuze voor triatlon?
In het 6de middelbaar zat ik in de klas bij Tycho Van Gerwen, een van onze clubleden.Hij deed van kinds af al triatlon en dacht dat dit ook wel iets voor mij zou zijn. "Je fietsen en lopen zijn best wel goed en het zwemmen kan je wel leren," dat waren de woorden die me ertoe overhaalde mijn eerste recreatieve triatlon te doen. Het resultaat was eigenlijk onverwacht goed, enkel het zwemmen was duidelijk een werkpunt (schoolslag). Daarna heb ik me aangesloten bij BrTC waar ik leerde crawl zwemmen en verder begeleid werd voor het fietsen en het lopen.
Hoe kijk je terug op het voorbije seizoen? Je stelde alles in het werk van 1 doel dit jaar. Was dat wel een verstandige keuze?
Ik kijk terug op een geweldig seizoen! Vorige jaren had ik hier en daar wel eens heel goede wedstrijden maar deze werden dan ook weer afgewisseld met zeer ondermaatse prestaties. Voor het eerst kon ik heel het seizoen lang op hoog niveau presteren en werd dit beloond met een hele reeks goede resultaten. Om nu te zeggen dat alles in het teken stond van 1 doel (Ironman 70.3 Antwerpen) is misschien wat overdreven maar vooral het begin van het seizoen stond in teken van deze wedstrijd. Als ik hierop terug kijk is dat wel goed geweest vermits de conditie na Antwerpen zo hoog lag dat ik me met enkele specifiekere trainingen snel kon ombouwen naar de kortere afstand.
Je bent nog niet zo lang terug van je ultieme droom dit jaar, het WK Ironman 70.3 in de VS. Hoe heb je dat allemaal beleefd?
Het was een prachtige ervaring, echt ééntje om nooit meer te vergeten. Niet enkel de wedstrijd zelf maar ook de weg hiernaartoe was heel bijzonder. Zo veel mensen die je steunen en achter je staan, dat doet enorm veel plezier. Toch is het niet altijd even makkelijk geweest. Vooral de laatste trainingsweken in België waren zeer zwaar. Uiteraard fysiek maar vooral ook mentaal. Eigenlijk iets wat ik niet meteen verwacht had. Het weer werd steeds minder: vroeger donker, een stuk kouder, veel meer regen en ook het lange seizoen begon zwaar door te wegen. Je vindt ook bijna niemand meer om mee te gaan trainen want iedereen zit in zijn rustperiode. Gelukkig kon ik rekenen op de steun van mijn vriendin Hestia,mijn ouders en mijn trainer die mij er weer bovenop hebben gebracht.
Moest je een wedstrijd kiezen die je op dit moment het meest voldoening geeft, welke zou dit dan zijn?
Tja, dat is niet zo heel moeilijk, dit is natuurlijk ook het WK Ironman 70.3 te Florida. Ik ben naar ginder gegaan met het doel om 4u10’ te halen. Door de perfect uitgebalanceerde trainingen en tapering stond ik die dag helemaal op mijn top aan de start. Dit voelde ik vooral op de fiets al heel goed, er was een duidelijk verschil met mijn kwalificatiewedstrijd in Antwerpen. Na 90 km fietsen aan een gemiddelde van 42,3 km/u voelde de benen nog steeds prima. Ook het lopen was prima, daar waar ik in Antwerpen zwaar crashte in de laatste 7km kon ik hier een vrij constant tempo aanhouden. Na 4u06’ kwam ik als 56ste overall over de streep. Waanzinnig wanneer je weet dat er bijna 1500 deelnemers gestart waren. Bovendien was ik 8ste H18-24 wat ik ook totaal niet verwacht had. Gewoon de kers op de taart van een geweldig seizoen!
Je studeert nog steeds en bent bezig met een master-na-master opleiding landmeetkundig ingenieur. Ondanks je studies slaag je er elk jaar toch in om progressie te blijven maken. Hoe kan je beide zaken toch succesvol combineren?
Ik heb het geluk dat ik veel kan onthouden vanuit de les zelf. Hierdoor moet ik door het jaar niet zo heel veel werken voor school. De lessen waar ik niet aanwezig ben, haal ik zelf in d.m.v. van zelfstudie. Het komt er dus eigenlijk een beetje op neer dat ik door het jaar niet zo veel voor school bezig ben, maar tijdens de examenperiode super hard werk om de achterstand bij te werken. Zo ben ik vorig jaar afgestudeerd als ingenieur bouwkunde zonder één enkele 2de zit te moeten doen. Dit jaar ga ik nog voor een extra diploma als landmeter. Hiervoor moest ik naar een andere school wat alles toch weer een beetje lastiger maakt maar ik zie het volledig zitten. Ook mijn trainer, Olivier Pingnet, houdt rekening met mijn lessenrooster om zijn trainingsschema’s hieraan aan te passen.
Hoe ziet je wedstrijdprogramma voor 2011 eruit?
2011 zal vooral in het teken staan van "bevestigen." Proberen bewijzen dat 2010 geen toevalstreffer was. Er is ook nog progressiemarge dus zal ik dit jaar proberen zoveel mogelijk van die progressie waar te maken. Als wedstrijd zou ik graag het BK long distance als doel naar voor schuiven.
Heb je eventueel een blog of website waar we je kunnen volgen?
Ik heb heel het jaar een blog bij gehouden op topsporters.net maar volgend seizoen zal ik te volgen zijn op www.woutervandermast.be . Deze website is voorlopig nog onder constructie maar zal tegen januari bezocht kunnen worden.
