Toen vorige week het doek viel over de Powerman in het Zwitserse Zofingen, stond daar plots ene zekere Peter De Coninck als beste Belg op een 14e plaats.
Ik ging op zoek naar deze nobele onbekende, naar Luxemburg uitgeweken westvlaming.
Dag Peter. Jouw naam plots op de 14e plaats zien staan in Zofingen was een verassing. Je bent in de duathlon wereld een onbekende. Vertel eens iets over je zelf.
Wel, ik ben dus Peter De Coninck, 36jaar. Ik werk en woon samen met mijn vrouw in Luxemburg. We hebben er een zaak waarin we naar bedrijven (meestal banken) stappen om daar het personeel massages te geven.
En op sportief vlak? Je komt in het duathlon uit het niets!
Wel, ik kom eigenlijk uit het wielrennen. Ik heb vroeger alle jeugdreeksen doorlopen. Ik reed tot en met de junioren zowat alle klassiekers en zat daar meestal wel in de top-5. Daarna werd ik semi-prof tot mijn 23-24e. Ik nam het zekere voor het onzekere, stapte uit het wielrennen en werd vertegenwoordiger.
Gedurende 6-7 jaar heb ik dan eigenlijk niets van sport gedaan. En op mijn 30e ben ik terug wat beginnen sporten. Puur voor het plezier om de conditie weer wat aan te zwengelen.
En dan in het duathlon terecht gekomen?
Wel, eigenlijk begon ik te dromen van Ironmans en Powermans. Ik ben vorig jaar wat intensiever beginnen lopen. Dit jaar, amper 8 maand nadat ik ben beginnen trainen, deed ik in Lanzarote mijn eerste triathlon.
Je had dus voor Lanzarote nooit triathlon gedaan? Geen sprintje, geen 1/4?
Nee, ik heb me direct voor de leeuwen geworpen:-)
En hoe beviel het je daar?
Wel het ging aanvankelijk vrij goed. Het zwemmen was zoals verwacht. Het fietsen ging, ook zoals verwacht, heel goed. Maar dan maakte ik een rookie-mistake. Ik was nog niet echt bezig met voeding en drinken. En ik ben vrij in het begin van de marathon al begonnen met cola te drinken. Met als gevolg dat mijn maag begon te protesteren. En dan verlies je plots heel veel tijd. Ik ben uiteindelijk gefinisht in een tijd van 11u36 terwijl ik toch ongeveer 10u30 in gedachte had.
Je weet wat er is misgelopen, dus je hebt lessen getrokken voor Zofingen?
Inderdaad. We zijn beginnen doordoen naar Zofingen en hebben alles tot in de details voorbereid. En het resultaat was dan ook een 14e plaats overall en winnaar van mijn agegroup.
Je bent nu goed op dreef, is er nog ruimte voor progressie?
Zeker en vast. Ik kan zeker al op materiaal verbeteren. Dit jaar reed ik nog met een gewone koersfiets. In Lanzarote nog met gewone wielen, in Zofingen al met aero wielen. Als ik nog sneller wil gaan fietsen moet ook het materiaal worden aangepast. Dan tellen alle details.
Ook conditioneel voel ik dat ik nog veel ruimte heb. Ik word begeleid door Piet Van Bastelaere. Ik denk dat hij me zeker nog een pak verder kan brengen.
Waar ga je in de toekomst aan de slag?
Ik ga volgend jaar mijn seizoen starten in de Powerman van Horst aan de Maas. Dat is dan een beetje in functie van Lanzarote. Ik heb daar nog iets recht te zetten 🙂 Ik ga proberen daar mijn ticket voor Hawaii te verzilveren. Lukt het daar niet, dan ga ik terug naar Zofingen. In juli staat ook de internationale duathlon van Val d’Aran op mijn programma.
Allemaal wedstrijden van het langere, zware werk!
Ja, ik ben 36 jaar. Echt explosivitiet kan ik nu toch niet meer aankweken. Ik moet het zeker grotendeels van het fietsen hebben. Dus daarom eerder die wedstrijden. Daar ben je op je 36e nog helemaal niet voor uitgeblust.
Ik ga misschien wel zo eens een loopwedstrijdje of een wielerwedstrijdje rijden, puur om de snelheid aan te scherpen. Maar dat is dan in functie van…
Peter De Coninck, een naam die we zeker gaan onthouden.
