Ruim 160 kilometer moest ze ervoor lopen, maar Irene Kinnegim heeft opnieuw een ultrarun op haar naam geschreven. Na de teleurstelling van een paar maanden terug – Kinnegim slaagde er in juni voor de tweede keer niet in om het Pieterpad te rennen – laat de Nederlandse, voormalige triatlete nu voor de zoveelste keer zien uitstekend uit de voeten te kunnen op dit soort monsterafstanden.
De Bello Gallico, een ultrarun in de omgeving van het Belgische Oud-Heverlee, wordt normaal gekenmerkt door kou en sneeuw, maar dit jaar was het voor alle deelnemers vooral ploegen door de modder. Door hevige regenval – zo blijkt ook uit verschillende foto’s en filmpjes die Kinnegim online zette – moesten deelnemers meer dan eens tot de enkels door de modder, iets dat een ultrarun van ruim 160 kilometer logischerwijs niet eenvoudiger maakt.
Kinnegim liet zich echter niet uit het veld slaan en finishte na 16 uur en 56 minuten. De winst was al mooi, maar het feit dat Kinnegim de tweede dame, de Belgische Fanny Jean, bijna drie uur achter zich liet, was natuurlijk een extra signaal van de ongekende conditie van Kinnegim.
De ultrarun bestond uit twee rondes, waarbij iedere ronde zo’n 2500 hoogtemeters kende en nagenoeg volledig offroad is. De tweede ronde wordt andersom gelopen ten opzichte van de eerste ronde. In totaal deden er zo’n 200 hardlopers mee. De snelste man, Ivo Steyaert, had 15:23 uur nodig voor de race. Kinnegim werd dus snelste vrouw en was vierde overall.
Kinnegim plaatste onderstaande foto’s, waarop duidelijk te zien is hoe zwaar de omstandigheden waren:
