Het was de Engelse Lucy Hall die eigenlijk de hele race de hoofdrol speelde, maar in de laatste kilometers van het lopen kwam de Amerikaanse Jackie Hering haar met een flink tempo voorbij om er vervolgens met de titel vandoor te gaan. Na 3:32:50 uur was het dus Hering die zich de winnares van Clash Daytona mocht noemen. Hall moest genoegen nemen met een tweede plaats (+0:23) en de Franse Marjolaine Pierre (+1:48) ging er met het brons vandoor na een spannende eindsprint met de Engelse Jodie Stimpson, die dus vierde werd.
Dat Hall voorin het veld te vinden zou zijn tijdens het zwemonderdeel was niet geheel verrassend. Ook de Spaanse Sara Perez Sala bevond zich, zoals gebruikelijk, in de voorste groep tijdens het zwemonderdeel. Stimpson slaagde er aanvankelijk in deze twee dames te volgen, maar na de landgang halverwege raakte ze de aansluiting kwijt. Na 24:45 minuut klom Hall als eerste aan wal. Ook Perez Sala kreeg het in het zicht van de haven nog moeilijk en moest een halve minuut toegeven op Hall. Stimpson klom als derde aan wal, op ruim een minuut achterstand van de kop. Hering lag op dit moment vijfde (+2:54).
Hall was nog niet klaar met haar aanval en zette deze volop voort tijdens het fietsen. De Engelse ging flink op de pedalen staan en vergrootte haar voorsprong daardoor drastisch. Na tien kilometer was het gat tot de tweede en derde dame 1:40 minuut. Voor zo’n dertig kilometer lukte het Perez Sala om sterk mee te rijden in de achtervolgende groep, maar later moest de Spaanse het tempo laten zakken en haar tegenstanders laten gaan. De Engelse India Lee en de Canadese Rachel McBride stormden daarentegen juist hard naar voren. Halverwege het fietsen lag Lee op een tweede plek (+3:28), Stimpson op een derde plek (+4:19) en McBride op een vierde plaats (+4:31). Op kop bepaalde Hall nog altijd onverstoord het tempo.
Tegen het eind van het fietsen leek de batterij van Hall langzaam wat leger te raken en dus liep haar voorsprong niet verder op, maar bleef deze ongeveer gelijk. Hall hing haar fiets als eerste terug in de rekken met een buffer van 3:38 minuut tot de eerstvolgende dame: Lee. McBride stormde als derde het loopparcours op (+4:46), Hering als vierde (+5:28) en Jodie Stimpson als vijfde (+5:23).
Vooral Hering en Stimpson, die aanzienlijk harder liepen – zo’n dertig seconden per kilometer – lieten al snel merken gebrand te zijn om Hall terug te pakken. Even leek dat voor Stimpson nog een lastige opgave te worden aangezien de atlete haar startnummer verloor en daardoor een penalty zou krijgen voor ‘unintended littering’. Vol ongeloof zag ze haar nummer op het penaltybord voorbij komen, maar doordat Stimpson een paar honderd meter later haar startnummer alsnog op kon rapen, kwam ze er toch nog mee weg.
Ongeveer halverwege het lopen werd het duidelijk dat Hering een goede kans maakte om vlak voor de finish nog tussen Hall en de winst te komen. Na negen kilometer lag Hering nog 2:40 minuut achter Hall. Toen van deze achterstand minder dan twee minuten over waren, was het eigenlijk al gedaan voor Hall. Hering kon de winst ruiken, had zicht op Hall en stormde op de Engelse af om er met het goud vandoor te kunnen gaan. Met succes: in de laatste kilometers nam Hering de kop over en die positie stond ze tot de finish niet meer af. Hering mocht het lint boven haar hoofd tillen als winnares, Hall nam genoegen met zilver en Pierre pakte na een spannende eindsprint met Stimpson een derde plek.
