Na het selectienieuws over haar Olympische deelname spraken we met Katrien Verstuyft en vroegen haar hoe zij afgelopen weken beleefd heeft. Ook blikten we even vooruit, naar de Olympische wedstrijd en de verdere doelen in 2012.
Hoe was je eerste reactie zelf na het nieuws dat je niet geselecteerd was?
“Toen ik de beslissing over mijn niet-deliberatie op 18 juni te horen kreeg, was ik enorm ontgoocheld omdat er atleten wel gedelibereerd werden, die in 2008 al om deliberatie vroegen en meer potentieel dan mij zouden hebben voor Rio 2016. In dat opzicht kon ik de beslissing moeilijk aanvaarden. In 2008 was ik immers nog een ‘nobody’ in triatlon, terwijl de reeds gedelibereerde atleten al 10 tot 20 jaar met hun sport bezig waren en bovendien niet veel jonger waren dan mij. Ik was blij dat heel veel mensen uit de triatlonwereld én daarbuiten hun verontwaardiging uitten. Dat was een enorme steun en al snel kwamen er ook signalen dat er een kans bestond dat het BOIC zijn beslissing zou herzien. Dat gaf mij hoop, maar tegelijk wilde ik mezelf geen illusies meer maken. Ik wist intussen hoe hard dat negatieve selectienieuws aankwam en wou me voor nog zo’n ontgoocheling behoeden.”
“Toen ik op 25 juni, na een mentaal heel zware week, te horen kreeg dat ik toch opgenomen werd in het Belgisch Olympisch Team, wist ik eigenlijk niet goed hoe ik moest reageren. Ik vroeg me af waarom alles zo had moeten lopen en reageerde nogal gelaten. Qua voorbereiding had het allemaal wel optimaler gekund maar nu ik meer en meer begin te beseffen dat ik er binnenkort in Londen bij zal zijn, wil ik vooruit kijken. Ik wil geen negatieve energie meer steken in wat gebeurd is, maar wil mijn energie gebruiken om nu mijn trainingen goed af te werken en zo goed mogelijk aan de start in Londen te staan.”
Hoe sta je trouwens tegenover de blijkbaar nieuwe trend van atleten om hun selectie op de juridische weg te moeten afdwingen?
“Ik ben zelf nooit fan geweest om via juridische weg selecties af te dwingen, maar ik denk dat ik die mening moet herzien. Het blijft natuurlijk afhankelijk van geval tot geval. In mijn geval vond ik echt dat het BOIC een verkeerde beslissing had genomenen ik was ook blij dat de VTDL en veel mensen uit de triatlonwereld mij daarin bijstonden. Ik probeerde mezelf wat uit de schijnwerpers te houden maar stond volledig achter de mensen van de VTDL die bezig waren met een juridisch dossier, dat uiteindelijk gelukkig niet gebruikt moest worden.”
Heb je een prognose gemaakt over een mogelijke resultaat in Londen?
“Ik wil liever niet te veel bezig zijn met het resultaat. Als topsporter moet je doelen nastreven maar ook al streef ik naar een mooie plaats, ik start altijd met procesdoelen om later meer aan een resultaatsdoel te gaan denken: eerst concentratie op wat we in het zwemmen en fietsen moeten doen en als we aan het lopen beginnen, kunnen we aan een resultaat gaan denken. In triatlon kan het immers alle kanten uit. Op basis van het test event in 2011 is top 20 mogelijk, maar dan spreek ik van ideale wedstrijdomstandigheden. Het zal een aparte wedstrijd worden. Er mogen slechts 55 atleten starten, wat minder is dan in een WTS of World Cup. Er is ook een maximum van 3 atleten per land. Bovendien speelt het ploegenspel. Zo heeft bvb. Groot-Brittanië hun selectie gemaakt o.b.v. hun medaillekandidaten. Enkele topatleten zijn het slachtoffer geworden van hun selectiepolitiek maar anderzijds wil dit wel zeggen dat er een aantal atleten zullen zijn, die alles uit de kast zullen halen in het zwemmen en het fietsen om zo hun medaillefavorieten vooraan af te zetten aan de 2de wisselzone. Alles voor het goud dus! Het is aan ons om erbij te blijven of komen. Als Belg kunnen we niet rekenen op het ploegenspel, maar er zijn genoeg atleten die als bondgenoot kunnen samenwerken.”
“Ik weet trouwens ook niet hoe ik zal reageren als ik op die Olympische startlijn sta. In dit kader vind ik het belangrijk om ervaring op te doen. Vier jaar vooruitkijken is ver, maar op dit moment denk ik dat progressie richting Rio 2016 zeker mogelijk is. Ik ben nog maar 3 jaar echt voor triatlon aan het trainen, dus in dat opzicht zou ik nog niet aan mijn piek mogen zitten. We zien wel hoe het na Londen verder evolueert. In België heb ik alleszins een mooi voorbeeld: Kathleen Smet had dezelfde leeftijd als ik op haar eerste OS en pakte op haar 34ste uit met een topprestatie in Athene!”
Heb je intussen je verdere planning voor 2012 al kunnen maken?
“Nu ik naar de Spelen mag, hebben mijn coach en ik direct de verdere planning van 2012 bekeken. Na Londen zou ik op 25-26/8 graag naar het WK sprint en team relay in Stockholm (SWE) gaan. Als ik voldoende punten heb om op de startlijst te komen en nog fris genoeg ben, sluiten we het seizoen graag op 21/10 af in Auckland (NZL) voor de WTS Grand Final. Mogelijk doe ik in september dan nog 1 of 2 Belgische wedstrijden of een GP met mijn Franse club. Dat zijn dingen de we na Londen gaan bekijken, al zou ik toch graag een 2de Belgische kwarttitel willen binnenrijven. De voorbije jaren heb ik door blessure en de internationale kalender mijn titel van Izegem 2009 immers niet kunnen verdedigen. Dat deed wel pijn en daar wil ik graag revanche op nemen!”
