Nadat op zaterdag bij de jeugd Maarten De Bolster (winnaar bij de jeugd A) en Peter Denteneer (tweede bij de juniores) het goede voorbeeld hadden gegeven in het Tsjechische Brno, was het zondag aan de Belgische elites om goed te presteren. Willem Brems startte sterk maar viel terug naar een uiteindelijke 54ste plaats. Door de opgaves van Ludovic Dernier en Simon De Cuyper (Lees ook het verslag van Simon De Cuyper ) werd Lander Dircken beste Belg op de 34ste plaats. Uit zijn wedstrijdverhaal blijkt dat er veel meer inzat.
Doeme, doeme, doeme toch. Materiaalpech belette mij vandaag om een top 20 te lopen in de Europabeker van Tsjechië. Hier mijn verslag.
Gisteren (zaterdag) tijdens de jeugdwedstrijden stralend weer, maar vandaag bewolkt. Het kwik steeg toch nog boven de 20°C. De Elite dames konden in de voormiddag nog in een aangenaam weertje hun wedstrijd afwerken. Maar tegen de tijd wij ‘Elite Men’ van start gingen was er wind en regen komen opzetten, met als gevolg golven op het meer en een nat fietsparcours.
Een line-up van bijna 90 atleten. Er was geen stabiel ponton voorzien dus moesten we in plaats van een startduik te nemen in het water starten met 1 hand aan de kant. Willem Brems en ik lagen bijna uiterst rechts en we waren redelijk goed weg omdat we ons niet lieten verrassen door een onverwachte “On your marks!” en starthoorn. De golven maakten het zwemmen er niet aangenamer op en in het gewoel werden zoals gewoonlijk de nodige klappen uitgedeeld en geïncasseerd. Ik zat vrij snel ‘goed’ in het pak. Ik had een goed gevoel, maar opschuiven naar voor is heel moeilijk eens je in het pak zit. Na 18’13” zat de zwemproef van 1500m er voor mij op. Ik situeerde me toen rond de 40e plaats op 14” van Simon De Cuyper en Ludovic Dernier.
De wisselzone door, dat hier op een verhoogd platform was gebouwd (nooit eerder gezien). Ik moest maken dat ik mee was want wat ik vreesde gebeurde. Eens de fiets op scheurde het peloton in stukken. Aanvankelijk zat ik in de eerste achtervolgende groep, maar het zag er meteen goed uit en we kwamen snel dichter. Velen reden heel nerveus door de gladde bochten. Dat heb je met al die carbon velgen in regenweer. In het wiel rijden was geen pretje omdat je constant het opspattend regenwater van je voorganger in je gezicht kreeg. Desalniettemin voelde ik me vrij comfortabel op de fiets. Na de eerste fietsronde van 8 stormden we over het platform door de wisselzone. Valpartijen bleven niet uit. Maar ik schoof verder op en het vertrouwen groeide om hier een goeie wedstrijd te kunnen doen. En YES na zo’n 6 km kon ik de aansluiting met de kopgroep maken.
Maar dan! Alsof de Duivel ermee gemoeid was: PFFFFFF!! Bandbreuk vooraan. G*dv*rd**m*m*lj**rd*n*nd*dj*!! Nog een geluk bij een ongeluk dat dit op 100m van de de neutrale wheelstop gebeurde. Dan maar snel een nieuw wiel steken en achtervolgen. Ik pikte terug aan en zat opnieuw in de eerste achtervolgende groep van het grote peloton. Ronde na ronde telden de seconden op van onze achterstand. Toch liet ik het hoofd niet hangen na mijn tegenslag, temeer omdat ik me nog steeds goed voelde. Ik draaide goed mee voorin maar forceerde niet om toch nog te kunnen uithalen in het lopen. De laatste fietsronde vonden mijn groepsleden blijkbaar dat ze genoeg gefietst hadden want deze 5 km moest ik bijna volledig alleen voor mijn rekening nemen. Mede hierdoor liep onze achterstand nog op tot 1’40”.
De regen had ondertussen de wedstrijd verlaten, net als Simon De Cuyper die het moeilijk had om te volgen op de fiets en even later ook Ludovic nadat hij besefte dat zijn erg ambieuze top 10 plaats niet voor vandaag zou zijn en er dan ook maar de brui aan gaf.
Hupla, met de fiets in de hand dat platform op. Helm uit, en schoenen aan. 3 loopronden kijken wat ik momenteel waard ben in het lopen. Dat bleek goed mee te vallen. Ik kon meteen soepel weglopen van mijn groepsleden en al snel begon ik de eerste afvallers van de kopgroep inhalen, en ik bleef ze maar inhalen, … Na zo’n 4 km was Willem Brems er ook aan voor de moeite. Als het ook een troost mag zijn, zou ik hier dus nog 1e Belg worden. Ik kon mijn looptempo blijven handhaven en niemand kwam mij voorbij, terwijl ik maar atleten bleef inhalen. Ik liep van een 45e plaats na de 2e wissel naar een 34e eindplaats. Ga ik de uitslag erop na op www.triathlon.org dan had ik met 33’34” de 20e looptijd, op 27” van een 16e looptijd. Dat wil zeggen dat ik grote kans had gemaakt om eindelijk eens mijn eerste punten te pakken (top 20), had mijn lekke band er niet anders over beslist.
Ik ben tevreden met de conditie die ik vandaag kon tonen, al heb ik ook nog het gevoel dat ik toch nog niet alles eruit heb kunnen halen wat er werkelijk in zit. Volgende keer beter. Wie weet alsnog op het WK te Vancouver (CAN)??
Aurevoir et à la prochaine
Ja, dat komt ervan na een weekend met een Nederlands-onkundige Waalse kamergenoot (Ludovic) opgescheept te hebben gezeten 
Lander
