Zondag zijn ze nog met acht aan de start, de echte helleduivels die sinds 2002 geen enkele editie van de winterduatlon van Kasterlee misten. Vic Van Lommel en Walter Mariën bereikten vijf keer op zeven deelnames de aankomst, Swa Vloemans, Daniël en Michel Beeckman, Walter Aerts, Marc Monden en Ludwig Willems kunnen zondag als enigen voor de achtste keer finishen. Wij gingen eens horen bij die laatste twee of ze volledig klaar zijn voor de Hel. Mad Max Marc Monden is al maanden aan het bidden voor regen en modder, ex-wielerprof Willems laat zoals altijd niet te veel in de kaarten kijken. 

Voor Marc Monden mag de Hel er lekker vettig bijliggen. Hoe zwaarder, hoe liever voor de Indupol-atleet uit Arendonk, die dit jaar voor de derde keer onder de 9 u. wil duiken. "

“Wat mij vooral aanspreekt om in Kasterlee mee te doen zijn de extreme omstandigheden waarin de wedstrijd gereden en gelopen wordt, namelijk in putteke winter", legt Marc uit. "En de sfeer is met geen enkele andere wedstrijd te vergelijken! Dit doet mij ieder jaar opnieuw terugkomen. Tot hiertoe heb ik het geluk gehad dat ik nog geen zware kwetsuren gehad heb, vandaar dat ik deze reeks heb kunnen neerzetten. Op een klein griepje na heb ik ook dit jaar een bijna vlekkeloze voorbereiding gehad. Steeds rustig doortrainen en nooit overdrijven, dat is mijn geheim. We zullen trachten er weer het beste van te maken en de vele supporters te kunnen plezieren!”

 
Ludwig Willems start zondag voor de achtste keer voor eigen volk. De man uit Lichtaart beleefde een sportieve hoogdag in 2002 en stemt sindsdien zijn hele seizoen af op de Hel van Kasterlee. De laatste jaren sloot hij dicht aan bij de top. Benieuwd wat het dit jaar wordt:
 

"Ik hou van de heroïek die deze wedstrijd uitstraalt", vertelt Ludwig. "Maanden op voorhand begint men over de "Hel" te praten en die spanning wordt stelselmatig opgebouwd naarmate de dag nadert. Ik heb in het verleden al het één en ander meegemaakt qua kippenvelmomenten, maar het gevoel dat je overvalt als je de sporthal binnenkomt, dat is door niets te overtreffen. Mijn hoofdambitie is telkens om te finishen, met die gedachte stond ik bij mijn 1ste deelname aan de start en dat is zo gebleven. Vanwege mijn beperkte loopcapaciteiten is meedoen in de top net iets te hoog gegrepen. Dus zoals steeds vol gaan tijdens de fietsproef en dan zien waar het schip strandt tijdens de laatste loopproef. En het allerbelangrijkste, ondanks alle miserie, me toch zoveel mogelijk amuseren."

 

Zoals bij veel atleten die zondag starten, is de voorbereiding bij Ludwig Willems ook enorm zwaar geweest: "Alles verliep vlot tot ik 2 weken geleden werd getroffen door een serieuze buikgriep. Na één week buiten strijd en 3 kilo minder kon ik de training hervatten. Toen ik daarna de training hervatte had ik een vermoeid gevoel. Daarom is rusten en conditie onderhouden tijdens de laatste 14 dagen nu voor mij de boodschap."

 

Voor zijn tweede carriere in de Hel van Kasterlee was Ludiwg sportief vooral bekend in het wielrennen. We zijn benieuwd of de winterduatlon van Kasterlee enigzins te vergelijken is met de grote klassiekers die hij vroeger reed. "Nee, Kasterlee is met niets anders te vergelijken.", neemt Ludwig duidelijk stelling in. "Als je volledig afgepeigerd van de mountainbike stapt en aan de laatste loopproef begint, dat is een marteling waar je alleen op de wereld lijkt te zijn en waar geen einde aan lijkt te komen. Tot je dan van een doodse stilte in een uitzinnige sporthal komt, het contrast is zo groot! Dat maakt elk jaar opnieuw een diepe indruk op mij!" aldus een gemotiveerde Ludwig.