Edit: drie uur na de finish is door Ironman bevestigd dat Justine Mathieux is gediskwalificeerd omdat ze een tijdstraf niet heeft uitgezeten. Daardoor is Marlene de Boer niet zesde, maar vijfde geworden.
–origineel bericht–
Haar profdebuut heeft behoorlijk lang op zich laten wachten – De Boer twijfelde nadat ze als Age Grouper zo’n beetje alles won lang of ze de overstap naar het profveld moest maken – maar is meteen succesvol: Marlene de Boer is zojuist zesde geworden bij Ironman Zuid-Afrika.
Het is een prachtige prestatie van de Nederlandse, die, net als de overige deelnemers overigens, wel even moest schakelen in de ochtend toen ze hoorde dat slecht weer de oorzaak was van het inkorten van het zwemonderdeel: 900 meter in plaats van 3.8 kilometer. Voor De Boer was dat ongetwijfeld niet heel slecht nieuws, want ze moet het doorgaans hebben van haar fietsen en lopen.
De Boer kwam als zevende – van de tien – uit het water en had toen een achterstand van 1:13 minuut. Op de fiets reed ze eigenlijk constant in de achterhoede en had ze lang gezelschap van Jade Roberts, Magda Niewoudt en Laura Zimmermann. Uiteindelijk begon De Boer als zevende aan de afsluitende marathon, op meer dan twaalf minuten van koploopster Laura Philipp.
Tijdens de run ontstond een tactisch schaakspel en was het voor De Boer meerdere keren stuivertje wisselen om de posities vijf, zes en zeven. Uiteindelijk kwam De Boer na Philipp, Fenella Langridge, Justine Mathieux, Penny Slater en Laura Zimmermann als zesde over de streep. Ze deed 8:22:13 over de wedstrijd en gaf 20:14 minuut toe op de winnares.
Laura Philipp overklast tegenstanders en wint
De wedstrijd werd gewonnen door Laura Philipp. Zij werd natuurlijk gezien als de grootste favoriet en ze heeft haar favorietenrol bij Ironman Zuid-Afrika waargemaakt
Philipp zat meteen goed van voren: na de 900 meter zwemmen kwam Fenella Langridge als eerste terug na 12:58 minuut, op slechts 18 seconden gevolgd door Philipp. Op de fiets sloot Philipp vrijwel direct aan bij Langridge en ook de Zuid-Afrikaanse Jade Roberts deed dat. Zo ontstond er dus een kopgroep met drie vrouwen. Dat bleef ongeveer veertig kilometer zo, want toen ging Philipp er in haar eentje vandoor. Vanaf dat moment zou ze ook niemand meer zien.
Terug in T2 was de voorsprong van Philipp opgelopen tot vijf minuten; Justine Mathieux volgde toen als tweede, terwijl Penny Slater een minuutje later als derde in de wisselzone terugkwam. Langridge kwam als vierde terug en had toen een achterstand van 7:35 minuut.
Terwijl Langridge de marathon gebruikte om weer terug te lopen naar de tweede plaats, kon Philipp eigenlijk freewheelend naar de overwinning. Haar voorsprong bleef maar groeien en zo werd de run nergens meer spannend. Uiteindelijk claimde Philipp de overwinning na 8:01:59. Langridge werd uiteindelijk tweede in 8:13:17 en Mathieux derde in 8:14:09.