Dag Peter, je bent pas terug uit China. Hoe kijk je terug op je Olympisch avontuur?
Wat een ervaring! Het was ronduit schitterend, 10000 atleten die in een afgesloten dorp gedropt worden tenmidden van Beijing… dat creëert een prachtige sfeer!
De westrijd zelf was ook schitterend om mee te maken, afgezien van het eindresultaat! Het was een echte kick, ik denk niet dat daar sportief iets aan kan tippen…
Hoe zat je na het zwemmen? Ben je daar diep moeten gaan, of kon je nog "relatief makkelijk" mee?
Ik heb heel snel gereageerd op de start, onmiddellijk een iets langere slag aangehouden waardoor ik wel wat terrein verloor, maar zodat ik tenminste niet in het rood moest gaan. Na een kleine 300m was er wel een kleine vechtpartij met de Brad Kahlefelt, zodat ik wat terrein verloor. Maar ik ben, voor mijn doen, rustig gebleven en heb mooi aansluiting gezocht met de kop. Daarna was het vooral zaak om technisch te zwemmen, en me kalm te houden in de voeten…
Je hebt op de fiets 2 keer geprobeerd weg te geraken, maar kreeg geen steun. Wat was je eigenlijk van plan?
Toen ik probeerde weg te geraken, lukte dit niet, iedereen zat alert vooraan en het peloton werd gewoon op een lint getrokken. Eens de kalmte was wedergekeerd in de groep zette ik me gewoon op kop vooraan en reed weg van de groep in de kleine klim. Maar zo reed ik dus ALLEEN… en dat is reinste zelfmoord. Ik duwde zeker niet door op mijn pedalen, maar bleef een ronde voorop. Ik hoopte dat iemand naar mijn zou springen zodat we konden samenwerken. Maar het zat me niet mee dus! Toen ik werd bijgehaald sprongen Serrano en Axel weg. Ik moest nog even bekomen, in een onoplettendheid heb ik Dirk Bockel niet zien vertrekken. Dat was een uitgesproken kans… dE groep werkte niet echt samen, iedereen gokte op die afsluitende 10km!
Je kan harder lopen dan de meeste stervelingen, maar je was je er wel van bewust dat er in die groep gasten zijn die nog een pak harder kunnen lopen. Had je echt ambitie om iets te forceren en vooraan in de wedstrijd te eindigen? Of wist je dat het bijna niet mogelijk was om zo veel voorsprong te nemen op de top-lopers, en was het eerder de schade proberen beperken bij het lopen?
De sterke lopers keken naar elkaar, dus hoe meer voorpsrong ik kon pakken, hoe beter. Na mijn blessure in juni heb ik natuurlijk geen perfecte voorbereiding gehad. ik wou zeker en vast mijn top-16 halen, maar naar het einde van het fietsen was het dus duidelijk dat ik dat moest forceren in het lopen. Aangezien ik nog superfris zat, wou ik er ook vol voor gaan. en ik wistd at ik het in mijn mars had, want sinds Cancun vorig jaar liep ik steevast, om en bij de 10e looptijd… waarom zou dat op de Spelen dan niet gekund hebben?
Je finishte uiteindelijk als 27e. Toch zeker geen slecht resultaat!
Inderdaad, maar je bent er niets mee 🙂 al prenten ze in Beijing duidelijk in dat iedereen Olympische geschiedenis schrijft. Mijn lopen was hier ondermaats, en dat vreet wel aan me! ik kreeg mijn kniën niet in de lucht zoals ik dat al een jaar wel kon… het was gewoon een baaldag in die loopproef!
Het is achteraf natuurlijk moeilijk te zeggen. Maar door je late selectie was ook je voorbereiding niet 100%. Had er meer ingezeten met een goeie voorbereiding?
Zeker en vast! Ik geloof nog steeds dat een combinatie van ontsnappen en een , voor mij, goede loopbeurt een zeer mooi resultaat had gegeven. Maar zoals ik reeds zie: geen van beiden lukte, dus ik blijf slechts 27e.
Hoe ziet de sportieve toekomst van Peter Croes er nu verder uit?
Olympische afstand, Olympische afstand….nog meer Olympische afstand! En hopelijk kunnen we daar deftig gaan scoren!
Staat Londen 2012 in je agenda?
Naast heel veel en specifiek trainen is dat het enige wat in mijn agenda staat… De rest is bladvulling. Ah nee, natuurlijk ook nog de verjaardag van mijn schat 🙂
Veel succes en wens Angie een gelukkige verjaardag van ons 🙂
