Het maken van veel trainingsuren is voor veel triatleten vaak lastig te combineren met werk. Het moment dat Willehard Wortelboer (62) – vorige week nog 3e bij Ironman 70.3 Bahrein – met pensioen ging, betekende een boost voor zijn sportcarrière. ,,Zolang we het kunnen, willen mijn vrouw en ik reizen combineren met triathlonraces”, vertelt Wortelboer die zijn leven tegenwoordig heeft ingericht als een ware topsporter.
Per toeval kwam Wortelboer acht jaar geleden in aanraking met de triathlonsport. Hij werkte in de oliesector en woonde destijds in China. ,,In een klein winkeltje in Shanghai zag ik een foto van een oudere Chinese man. De winkeleigenaar vertelde dat die man 62 jaar oud was en Ironman Korea had volbracht met slechts drie maanden voorbereiding. Ik was onder de indruk”, herinnert Wortelboer zich. ,,Verhip, dacht ik. Als die man dat kan met drie maanden training, moet ik dat ook kunnen.”
Zwemmen, fietsen en hardlopen kon Wortelboer wel, maar sinds zijn studententijd had hij, afgezien van een wekelijks potje squash, niet meer actief sport beoefend. Via het internet downloadde Wortelboer een trainingsschema voor een Olympische afstand en nog geen jaar later volbracht hij zijn eerste triathlon. ,,Dat viel me reuze mee. Het enige wat niet mee viel, was het zwemmen, waarbij iedereen over elkaar heen zwom. Toch kwam ik als een van de eersten het water uit”, vertelt Wortelboer. ,,Het fietsen deed ik op een citybike. Dat was de beste fiets die ik had en dat ging mij ook wel snel genoeg. Toen ik na drie races overstapte op een TT-bike, durfde ik in het begin niet eens naar buiten met die fiets. Ik vond de aerodynamische houding, waarbij je hoofd zo laag bij de grond komt, maar niets en heb in het begin binnen getraind om daaraan te wennen.”
Ondanks zijn stadsfiets belandde Wortelboer bij zijn eerste OD direct op het podium in zijn leeftijdsklasse. ,,Daar was ik verbaasd om, maar ook blij mee. Ik had de smaak te pakken en wilde een volgende stap proberen: een halve triathlon.” In 2011 won Wortelboer de halve afstand bij Challenge Taiwan en in 2012 deed hij zijn eerste volledige triathlon bij Challenge Taiwan. Op dat moment werkte Wortelboer er nog naast, maar in 2016 ging hij met pensioen en kon hij zich volledig op de triathlon storten. ,,De laatste drie jaar voor mijn pensioen was ik al vrij veel bezig met triathlon. Als ik moest reizen voor mijn werk, zocht ik hotels uit met een gym en het liefst ook een zwembad, zodat ik altijd door kon trainen. Toen ik met pensioen ging, was het een logische keuze om de trainingsintensiteit verder op te voeren.”
(tekst gaat verder onder foto)
De wereld over
Penang (Maleisië) is tegenwoordig de thuisbasis voor Wortelboer en zijn vrouw. ,,Maar we reizen veel en zijn 4 á 5 maanden per jaar in Nederland, Engeland en Ierland, waar onze kinderen wonen”, legt Wortelboer uit. ,,Zolang we het kunnen, willen mijn vrouw en ik reizen combineren met triathlonraces. We kiezen ergens een race uit en proberen daar dan drie tot vier weken te zijn. In Thailand hebben we vorig jaar zelfs drie maanden doorgebracht.” En hoewel Wortelboer het liefst nieuwe plaatsen ontdekt tijdens zijn races, heeft hij ook zijn favoriete locaties. ,,Ieder jaar keer ik terug naar Ironman 70.3 Langkawi in Maleisië. Dit jaar ben ik zelfs gehuldigd voor mijn vijfde deelname. Langkawi is een heel mooi eiland, maar het is ook een hele zware race.”
Toen Wortelboer op zijn 60e met pensioen ging, gaf hij zichzelf vijf jaar de tijd om zich te kwalificeren voor het Ironman Wereldkampioenschap in Kona. Geheel tegen zijn verwachting in wist hij zich dit jaar al te kwalificeren tijdens een halve Ironman in China. ,,Ik had er absoluut geen rekening mee gehouden. Op het laatste moment moest ik het startbewijs kopen en onderdak zoeken, dus dat werd een zeer dure aangelegenheid. Maar ik heb 100 procent genoten. De hele sfeer eromheen was geweldig. Tijdens de landenparade met alle andere Nederlanders voelde ik me echt een soort Olympiër”, vertelt Wortelboer voor wie een kinderdroom in vervulling ging. ,,Als tiener speelde ik hockey en droomde ik van de Olympische Spelen. Dat ik dit jaar naar twee Wereldkampioenschappen ben geweest, voelt alsof ik die droom heb waargemaakt.”
Intensief seizoen
Wortelboer volbracht dit jaar 12 triathlons, waarvan 3 hele en 8 halve. ,,Dit seizoen is behoorlijk intensief geweest”, stelt Wortelboer. ,,Ik herstel over het algemeen goed, maar ik merk dat ik nu echt even rust nodig heb. Mijn lichaam zegt ‘even kalmpjes aan’. Plus, het komende half jaar heb ik weinig wedstrijden gepland omdat mijn zoon gaat trouwen en dochter zal bevallen. De komende drie maanden zal ik dus wat lichter trainen, maar aan het eind van het seizoen wil ik nog wat internationale wedstrijden meepakken.”
In een normale trainingsweek traint Wortelboer zo’n 13 uur. Zodra het wedstrijdseizoen begint, breidt hij dat aantal uit tot 16 á 20 uur. ,,Vooral de lange trainingssessies vind ik heerlijk. Voor mij is het een soort meditatie”, vertelt Wortelboer. ,,In april gaan mijn vrouw en ik ook weer een maand naar Phuket (Thailand, red.). Daar train ik meer dan 20 uur per week. Niet alleen zwemmen, fietsen en rennen, maar ook yoga en krachttraining.”
(tekst gaat verder onder foto)
Tijdens zo’n ‘trainingskamp’ verblijven Wortelboer en zijn vrouw niet op het sportcentrum zelf, maar in een klein hotel of appartement in de omgeving. ,,Natuurlijk kunnen we niet super de luxe reizen, willen we deze levensstijl nog een aantal jaar volhouden. Maar zolang je buiten het toeristengebied blijft, het lokale voedsel eet en genoegen neemt met minder luxe accommodaties kun je hier vrij goedkoop verblijven. Soms komen er weleens muizen of kakkerlakken voorbijschieten, maar dat nemen we voor lief.”
Terwijl Wortelboer ‘gesponsord’ wordt door het pensioenfonds, geniet hij volop van zijn leven dat volledig om de sport draait. ,,Tegen mensen die aan de rand van hun pensioen staan, kan ik dit van harte aanbevelen. Je kiest een race uit, gaat er een paar dagen van tevoren naartoe, ontdekt de omgeving en sport daar een beetje. Het is een heel mooi leven.”
