Hij zwom goed, misschien zelfs beter dan ooit, was sterk tijdens de eerste helft van het fietsonderdeel, maar kwam zichzelf daarna eigenlijk al veel te vroeg tegen, kon zijn voeding niet meer binnenhouden en zakte er tijdens de marathon van Ironman Nieuw-Zeeland uiteindelijk volledig doorheen: Pim van Diemen beleefde een moeizame dag in Taupo, maar is niet per se teleurgesteld over zijn wedstrijd. “Maar wel ontgoocheld. Er zit veel tijd, geld en moeite in om hier aan de start te staan.”

Het is de eerlijke reactie van een topatleet die ongetwijfeld meer teleurstelling voelt dan hij aanvankelijk toegeeft. Niet verwonderlijk ook, als je een winter keihard traint om al vroeg klaar te zijn voor het aankomende seizoen en hoopt op een topklassering. “Met een goede vorm was een top vier vandaag zeker mogelijk geweest. Echt heel zonde”, kijkt hij naar de positie die eigenlijk nodig was voor een kwalificatieslot voor het WK Ironman in Nice.

“Het was niet best vandaag; ik kon vanaf de start mijn voeding niet binnen krijgen en had na 100 kilometer op de fiets bijna geen power meer. Eigenlijk wilde ik niet eens beginnen met het lopen, zó slecht voelde ik me. Ik nam gewoon echt niks op; elke slok kwam er weer uit, óf ik kreeg enorme steken.”

Van Diemen keert dus een ervaring rijker, maar een illusie armer terug naar Europa. Wat nu volgt? “Dat weet ik nog niet. Die puzzel ga ik later pas leggen.”

Een wedstrijdverslag vind je hier.