“Nee, ik heb niet altijd zin om ieder dag te trainen (of meerdere keren per dag), ook al is het mijn werk. Zoals jij op je werk moet verschijnen, moet ik op mijn trainingen verschijnen.” Het is het begin van een social media-post van Rachel Klamer, waarin ze duidelijk een oproep doet om zoveel mogelijk te bewegen.
Want, na de hierboven genoemde opening, volgt een ‘maar’. “Heel vaak hoor ik mensen zeggen dat ze geen tijd hebben om dagelijks te trainen, omdat ze te moe zijn. Toen mijn vader me laatst vroeg of ik het boek dat hij me had gegeven al had gelezen, had ik bijna gezegd dat ik er geen tijd voor had. Maar toen realiseerde ik me dat dat onzin is. Het had gewoon nog geen prioriteit. Geen prioriteit hebben wordt vaak verward met geen tijd hebben. Heb jij tijd om op de bank te zitten en tv te kijken in de avond? Zo ja: dan heb je ook tijd om te trainen, maar is het geen prioriteit voor je. Dat is oké, maar verschuil je niet achter het argument dat je geen tijd hebt. Het is hetzelfde voor mij met de stapel boeken die ik nog van plan ben te lezen.”