Op 20 april is de Tijdrit Almere, traditiegetrouw een wedstrijd die door veel triatleten wordt gebruikt om de vorm vroeg in het seizoen te testen. Remco Grasman deed vroeger aan triathlon, was ook fervent hardloper maar heeft zich de afgelopen jaren geheel op het tijdrijden toegelegd. Niet onverdienstelijk overigens, want hij won zo’n beetje alles wat er te winnen viel, werd onder andere Nederlands kampioen én Wereldkampioen bij de eliterijders zonder contract en belangrijker: is er dit jaar weer bij om ‘zijn titel’ terug te veroveren.
,,De Tijdrit Almere is echt een beetje mijn wedstrijd”, steekt de hardrijder direct van wal. ,,Ik voel me zelfs een beetje ambassadeur van de race. Alles is er zo goed geregeld. Ieder jaar leef ik weer naar deze tijdrit toe”, aldus de veelvoudig winnaar van de wedstrijd. Afgelopen jaar won hij niet: toen stond Grasman wegens een heupbreuk niet eens aan de start. Daarvoor had hij ook al last van diverse blessures, waaronder tweemaal een longembolie en een elleboog uit de kom. ,,Het was best lastig om daar mentaal bovenop te komen. Ik ben iemand met enorm veel prestatiedrang: dat heeft er altijd al ingezeten. Ook in de tijd dat ik nog aan triathlon en hardlopen deed. Ik wil altijd en overal het maximale uithalen. Maar dat gaat dus wel met vallen en opstaan.”
Gelukkig heeft Grasman al meerdere keren laten zien dat hij dat ‘opstaan’ beheerst. Dat hij over voldoende veerkracht beschikt om telkens weer terug te komen, hoe groot een tegenslag soms ook mag lijken. ,,Na de heupbreuk, nu precies een jaar geleden opgelopen bij een valpartij tijdens een training, is mijn lichaam helemaal uit balans. Mijn benen verschillen ongeveer twee centimeter in lengte. Daardoor ga je heel anders fietsen. Dat kun je slechts gedeeltelijk oplossen. Gelukkig ben ik zelf gespecialiseerd in ‘bike fitting’ en is mijn conditie nog steeds heel goed. Oké, er ís krachtafname en dat komt ook niet meer terug, maar mijn wil om te winnen is er nog steeds.”
Winnen dus: iets dat Grasman op 20 april tijdens de Tijdrit Almere zeker wil doen. ,,De wedstrijd is in mijn hart gaan zitten en ik kan niet wachten om los te mogen. Het is dan ook één van de best georganiseerde tijdritten die ik ken. Er is een startpodium, een speaker, alle faciliteiten voor de wielrenners maar ook voor het publiek: eigenlijk alles om je mooi te kunnen onderscheiden van andere wedstrijden.”
In 2012 stond Grasman voor het eerst aan de start bij de Tijdrit Almere. Toen op een uit de garage opgetrommelde racefiets, maar toch haalde hij al een gemiddelde snelheid van bijna veertig kilometer per uur. Een jaar later reed hij opnieuw mee, toen op een tijdritfiets en met een gemiddelde snelheid van 43 kilometer per uur. In 2014 begon hij met winnen en in 2017 brak hij, ondanks slecht weer, het parcoursrecord. Daarbij haalde hij een snelheid van bijna 50 kilometer per uur gemiddeld over de wedstrijd van 42 kilometer.
