De voorbije dagen is alles in gereedheid gebracht in Kona om de Ironman Hawaï te ontvangen, de meest legendarische triatlon ter wereld. Sofie Goos, Bart Aernouts, Bert Jammaer en Axel Zeebroek van het Uplace Pro Triathlon Team zijn klaar om de strijd aan te gaan. Het zwaarste parcours, de beste triatleten, een enthousiast publiek,… laat het kanonschot maar weerklinken.
Bart Aernouts verbaasde vorig jaar vriend en vijand door bij zijn debuut in de Ironman Hawaï meteen als elfde te eindigen, op een zucht van de top 10. “Het is altijd leuk als het de eerste keer is meegevallen”, geeft Bart toe. “Ik ben vorig jaar naar Kona gekomen zonder verwachtingen en dat viel reuze mee. Nu ligt mijn ambitie iets hoger. Ik wil graag in de top 10 eindigen, vooral omdat ik er vorig jaar zo dichtbij was. Dus ja, ik vind het leuk om terug te komen. Ik ben na een afsluitende stage in Amerika alleszins afgereisd met veel vertrouwen, want mijn seizoen is al geslaagd met twee overwinningen in de halve Ironman en een topwedstrijd in Nice. Ik moet niets rechtzetten om mijn seizoen te redden. Niet vergeten: het is nog altijd pas mijn vierde Ironman, ik heb nog niet veel ervaring. Enkel in het WK halve Ironman in Las Vegas was het dit jaar wat minder. Iedereen weet dat dit de zwaarste wedstrijd is van het seizoen, op alle vlakken. Maar de sterke startlijst maakt echt geen indruk op mij. Het is toch telkens afwachten, elk jaar zijn er zoveel opgaves. Daarom kan je de top 10 moeilijk voorspellen. Sommigen hebben een mindere wedstrijddag, ik hoop dat ik daar zaterdag niet bij ben.”
Axel Zeebroek tekent voor het derde opeenvolgende jaar present. Hij straalde de voorbije dagen veel rust uit. “Dat is belangrijk. In mijn eerste Ironman heb ik fouten gemaakt en ik heb uit die fouten geleerd. Ik kan nu al tevreden terugblikken op het (bijna) voorbije seizoen. In het begin vielen de resultaten wat tegen, maar sinds Brugge en Frankfurt loopt alles op wieltjes. Ook over de laatste rechte lijn richting Kona mag ik niet klagen. Vorig jaar werd ik 15de en nu wil ik beter doen, maar de tegenstand is natuurlijk niet mis. Als ik zie wie er allemaal in de top 10 wil eindigen, niet van de poes.”
Bert Jammaer heeft ondertussen een abonnement op de legendarische Ironman Hawaï. Een plaats in de top 10 staat nog niet op zijn palmares, toch komt hij nog altijd even graag naar het zwoele eiland. “Hoe je het ook draait of keert, het blijft de belangrijkste triatlon van het jaar. Dus ik ben blij dat ik kan meedoen. Als topatleet hoor je hier gewoon thuis. Ik voel me in topconditie. Ik heb de laatste weken goed getraind, ik heb me heel goed kunnen voorbereiden in de zon van Lanzarote. Ik weet dat ik me vrij laat gekwalificeerd heb voor Hawaï, pas half augustus, maar ik voel er niets meer van. Ik ben fris en tiptop in orde. Negen jaar geleden mocht ik voor het eerst deelnemen, maar nu voel ik me veel sterker. Lichamelijk en mentaal. Ik heb nu ook al zo’n 20 Ironmans beëindigd. Toen was het pas mijn tweede, als 24 jarige. Nu ben ik 33, kan teren op mijn ervaring, ik weet nu wat er komt, ik ken mijn eigen lichaam. Mijn beste resultaat hier is de 12de plaats. Ik voel me sterker dan toen, dus hoop ik op een beter resultaat.”
Sofie Goos en Ironman Hawaï, neen, dat is niet het beste huwelijk. En toch staat ze hier weer, voor de vierde keer. “Zonder druk deze keer. Het is mentaal zwaar om telkens niet goed te presteren, om dan toch met vertrouwen aan de start te komen. Maar ik ben een profatleet en het hoort bij de job. En er zijn zoveel atleten die in mijn schoenen zouden willen staan. Ook al heb ik wat moeite moeten doen om er uiteindelijk te geraken. Twee Ironmans op korte tijd in juli: na Frankfurt moest ik nog een wedstrijd afwerken om genoeg punten te pakken. Mijn trainingen zijn allemaal goed verlopen. In augustus ben ik zoals gewoonlijk naar Font Romeu getrokken om daar mijn zwaarste trainingsblok af te werken. Daarna heb ik in september thuis nog een trainingsblok gedaan. Ik voel me goed, heb geen problemen ervaren. Het is nu mijn vierde keer op Hawaï en nu start ik met een andere instelling. In je eerste jaar ben je heel ambitieus als rookie, maar ik moest opgeven door rugpijn. Ook het jaar erna trouwens. En vorig jaar durfde ik niet door te duwen, uit schrik voor een terugkeer van die rugproblemen. Nu probeer ik gewoon van de wedstrijd te genieten en dan zien we wel waar we stranden.”
Sinds een kleine maand kan je de avonturen van de vier Uplace-atleten volgen op een speciale blog, ‘Uplace takes on Kona‘.
De wedstrijd begint zaterdag om 18u30 onze tijd; de aankomst wordt zo’n acht uur later voor de mannen en negen uur later voor de vrouwen verwacht (dus zondagmorgen).
Tijdens de wedstrijd kan je de prestaties van Sofie, Bart, Bert en Axel volgen via de ‘Uplace takes on Kona‘- blog.
Meer info over het WK Ironman in Hawaï.
