We ervaren deze weken allemaal een beetje hoe het is om te leven of zelfs te trainen in een kleine ruimte. Arold Rouwendal is al langer bekend met deze enigszins geïsoleerde levensstijl en zo weet hij als geen ander hoe het is om het beste te maken van een paar vierkante meter. Iedere vier weken spendeert Rouwendal twee weken op een boorplatform in de Noordzee en zijn trainingen zet hij daar gewoon voort. Zo loopt de atleet soms rondjes op het helikopterdek, fietst hij op een indoortrainer en improviseert hij samen met collega’s kracht trainingssessies. Hij vertelt over zijn bijzondere baan en hoe hij deze combineert met zijn grote passie: triathlon.
,,Ik werk eigenlijk niet op een booreiland”, legt Rouwendal uit als wij hem meteen al met de verkeerde terminologie vragen naar zijn werk. ,,Ik werk op een productieplatform. Dat is iets dat voor langere tijd ergens wordt geplaatst, terwijl een boorplatform een verplaatsbaar platform is wat boven een productieplatform komt te staan. Zij boren een gaatje en wij produceren daar gas uit. Rond de jaren 70 werden de eerste platformen in de Noordzee geplaatst”, neemt hij ons mee terug in de tijd. ,,Deze raken nu uitgeput en worden daarom uiteindelijk weggehaald. Toevallig is er vorige week nog één verwijderd”, vertelt de atleet.
Grote en kleine platforms
Rouwendal verblijft iedere keer op een ander ‘eiland’ binnen deze groep productieplatforms van het bedrijf Neptune Energy in de Noordzee. ,,We hebben een hoofdplatform waar rond de 60 à 70 mensen kunnen slapen en daaromheen hebben we kleine platforms met minimale leefruimte. Meestal gaan we vanuit het grote platform naar de kleine, dan werken we daar en gaan we aan het einde van de dag terug. Maar er zijn ook een paar kleine platforms waar je kunt overnachten.” Vooral op deze kleine platforms is het sportief gezien een beetje behelpen: ,,Er is wel wat apparatuur: een fiets en soms wat gewichten. Dat verschilt per eiland.”
(tekst gaat verder onder foto)
‘Veroordeeld tot rondjes lopen op het helidek’
Gezien de situatie omtrent het coronavirus, treffen ze uiteraard ook in de Noordzee maatregelen om verspreiding te voorkomen. ,,We worden nu meer over de platforms verspreid om zo min mogelijk mensen met elkaar in aanraking te laten komen. Dus de aankomende weken breng ik door op een platform met één collega en daar hebben we alleen een fiets tot de beschikking. Dan ben ik verder veroordeeld tot rondjes lopen op het helidek”, lacht Rouwendal.
(tekst gaat verder onder foto)
Trainingsschema: ‘Maximaal anderhalf uur’
De weken waarin Rouwendal ‘offshore’ – zoals kenners het geheel van boor- en productieplatforms bij elkaar noemen – aan het werk is, traint hij een beperkt aantal uren op de fiets: ,,Maximaal anderhalf uur. Langer dan dat is bijna als een pijniging. Wat lopen betreft, loop ik op de loopband nog wel eens anderhalf uur, maar op het helikopterdek maximaal een uur. Daarna is het wel klaar”, lacht hij. ,,Er zijn twee helikopterdekken: één met een doorsnede van achttien meter en één van 22 meter. Op de laatste kan je redelijk lopen, maar bij achttien gaat het wel echt zeuren. Dan loop je bijna constant op je enkels.”
Circuitjes
Daarnaast doet Rouwendal regelmatig krachttraining met collega’s: ,,Ik heb zo’n TRX band. Daar kun je veel oefeningen mee doen. Buiten op het dek kan ik die overal aan vast maken. Er zijn wel duizend mogelijkheden mee. We doen dan wel eens een circuitje, bijvoorbeeld: drie rondjes rennen op het dek, vijftien keer opdrukken, vijf minuten touwtje springen.”
(tekst gaat verder onder foto)
Motivatie
Het vergt veel discipline en doorzettingsvermogen om jezelf zó te motiveren dat je zelfs in deze situatie je trainingen volbrengt. Buiten fietsen blijkt voor veel mensen toch makkelijker dan binnen en van tientallen rondjes lopen op een helikopterdek wordt niemand warm; niet figuurlijk althans. ,,Die motivatie moet uiteindelijk uit jezelf komen”, aldus Rouwendal die dit jaar Ironman 70.3 Hoorn en de Gelreman op zijn programma heeft staan. ,,Mocht het allemaal doorgaan, natuurlijk”, moet hij daar spijtig genoeg aan toevoegen.
Altijd iets om naar uit te kijken
,,Ik denk wel dat ik iets moet hebben om voor te trainen”, antwoordt de atleet als we hem vragen naar zijn drijfveer. ,,Mijn collega’s trainen soms mee en dan merken ze wel eens op dat ik eigenlijk constant aan het trainen ben. Dat is omdat ik zorg dat ik ook altijd iets heb om naar uit te kijken. Anders zou het wel lastiger worden.”
Flexibele instelling
Al is er veel vrijheid om te trainen, vergt het werk een flexibele instelling. ,,Er zijn natuurlijk ook situaties waarin een platform even de voorkeur krijgt boven je training. Er kan altijd iets gebeuren; dat het platform in het donker gaat. Daarvoor zijn wij er natuurlijk. Dan ga je meteen aan het werk. Dat kan ’s avonds gebeuren als je voor de TV zit of als je in training zit. Maar tegelijkertijd wordt er heel soepel mee omgegaan. Neptune Energy – onze werkgever – houdt er ook van als mensen flexibel ingesteld zijn. De verantwoording ligt bij ons om het werk goed draaiende te houden.”
