Volgende week zaterdag, op 13 oktober, is het zover: Ironman Hawaii. Volgens velen de hoogmis van de triathon. Onder het motto van ’40 years of dreams’ viert Ironman het veertigjarig jubileum van de race. Vorig jaar wist Patrick Lange een parcoursrecord te zetten bij de heren in 8:01:40, terwijl Daniela Ryf bij de dames haar ‘three-peat’ maakte door voor de derde maal op rij te winnen. Dit jaar ligt de race bij de heren volledig open, terwijl Ryf voor een ‘four-peat’ gaat. Helaas staan er geen Nederlandse pro’s aan de start dit jaar.
Historie
De race werd in de eerste jaren op het eiland Oahu gehouden. Hier werden de Waikiki Roughwater Swim (2.4 mi./3.86 km), de Around-Oahu Bike Race (115 mi./185.07 km, die oorspronkelijk 2 dagen duurde), en de Honolulu Marathon gecombineerd tot één wedstrijd. Het fietsparcours werd zo’n vijf kilometer ingekort om hem aan de start van het loopparcours te kunnen verbinden. In 1981 verhuisde de race naar ‘Big Island’, waar de afstanden gelijk werden gehouden. Bij de eerste editie in 1978 had de wedstrijd nog vijftien deelnemers, veertig jaar later is dat uitgegroeid naar bijna 3000.
(tekst gaat verder onder de foto)
Favorieten
Ryf is bij de dames de grote favoriet. De dominantie van Ryf is niet te ontkennen:
zij won niet alleen de laatste drie jaar met overmacht, ook heeft Ryf dit jaar alle races waar ze aan deelnam gewonnen. Bij Ironman Frankfurt (EK) eindigde ze zelfs als zevende overall, in een niet te mals deelnemersveld, met bijna een half uur voorsprong op de tweede dame. De concurrentie wordt dan wel steeds sterker, Ryf ook: ze begint steeds vaker de heren in te halen ondanks dat ze later start.
Mirinda Carfrae, wereldkampioen in 2013 en 2014, keert terug na haar baby-pauze in 2017. Al blijft het gissen naar de vorm van de Australische toploopster. Ze wist in 2014 Ryf voor te blijven, moest in 2015 afstappen wegens een ongeluk vlak voor de race en eindigde in 2016 als tweede achter Ryf. Carfrae is de huidige recordhoudster van het loopparcours in Kona met 2:50:38. Als ze weer zo’n tijd op de marathon neer weet te zetten maakt ze serieus kans op het podium en wie weet zelfs de titel.
Lucy Charles debuteerde vorig jaar bij de pro vrouwen en werd meteen tweede. Net als vorig jaar zal ze proberen bij het zwemmen een zo’n groot mogelijk gat te slaan, om die bij het fietsen zo lang mogelijk in stand te houden. Dat Charles dit jaar weer een stap heeft gemaakt, heeft ze laten zien bij haar winst bij Ironman Zuid-Afrika, waar ze onder de negen uur wist te duiken. In datzelfde Zuid-Afrika wist ze bij het wereldkampioenschap Ironman 70.3 tweede te worden, achter jawel: Ryf.
(tekst gaat verder onder de foto)
Een andere podiumkandidaat is Sarah Crowley. De Australische maakte de afgelopen jaren een grote ontwikkeling door. Waar ze in 2016 nog 15e werd, wist ze vorig jaar als 3e te finishen. Dit jaar won ze Ironman Hamburg, waarbij overigens het zwemmen vervangen werd door zes kilometer lopen. Ze wist hier onder zeer warme omstandigheden een marathon van 3:05 uur te lopen. Het is echter de vraag of dit op Kona genoeg zal zijn om de concurrentie achter zich te laten.
Amerika’s troef is Heather Jackson, de sterke fietster en loopster finishte de afgelopen drie jaar steevast in de top vijf. Vorig jaar moest ze genoegen nemen met een vierde plaats, minder dan een minuut achter de nummer drie, terwijl ze in 2016 nog wel als derde over de meet kwam. Daarmee is ze absoluut een kandidaat voor het podium, hoewel het de vraag is hoeveel achterstand ze bij het zwemonderdeel oploopt en hoeveel de voormalig baanwielrenster hiervan kan inhalen.
Een outsider voor het podium is Kaisa Sali. Hoewel de Finse een uitstekende staat van dienst heeft met overwinningen op zowel de Middle – als Long Distance de afgelopen twee jaar, blijft Sali redelijk onbekend. Ze won dit jaar Ironman Zurich en haalde een derde plek bij Challenge Roth in een waanzinnige tijd van 8:46:49. Hiermee blijft ze een van de dames die je zeker in de gaten moet houden.
(tekst gaat verder onder de foto)
Een andere Britse outsider voor het podium is Susie Cheetham. Ze werd dit jaar bij Ironman Zuid-Afrika tweede achter landgenote Lucy Charles. Cheetham liep hier overigens een marathon van 3:00 uur. Ze zou dus aan het einde van de race nog een opmars kunnen maken in de stijl van Carfrea.
Anne Haug is de laatste outsider voor het podium. Haug komt uit het ITU circuit en maakte in 2017 de overstap naar de halve afstand, waar ze bij haar eerste race gelijk won. Dit jaar won ze ook al twee Middle Distance races, waaronder Ironman 70.3 Dubai in een tijd van 4:00:25. Daarna wist ze tweede te worden bij The Championship van Challenge Family en derde bij het Ironman 70.3 Wereldkampioenschap. Hoe Haug de Long Distance zal verteren blijft de vraag, ze finishte tot nu toe alleen Ironman Frankfurt als vierde, meer dan 35 minuten achter een ontketende Ryf.
Favorieten volgens 3athlon.nl
***** Daniela Ryf
(heel lang niks)
**Lucy Charles, Mirinda Carfrae, Sarah Crowley, Heather Jackson
* Anne Haug, Kaisa Sali, Susie Cheetham