Wedstrijdverslag BK sprint (Kjell Verleysen)

Om maar direct met de deur in huis te vallen kan ik u allen meedelen dat ik gisteren eindelijk mijn eerste titel bij de seniors gehaald heb!
Hieronder mijn verslag.

Laat ons starten bij de zwintriatlon woensdag. Ik wou eindelijk nog eens mijn schoenen aanbinden tegen de Hawaii adepten en fietsbeesten allerlei. Het hele jaar had ik reeds sterke fietsresultaten neergezet en voelde me dan ook klaar om nu deze confrontatie aan te gaan. Maar de omstandigheden vielen een beetje zwaar uit.

Tijdens het zwemmen werd ik tegen de kant gedrukt en verloor ik mijn muts na een stevig gevecht. Hierdoor mistte ik de aansluiting met de kop en dat had ik niet verwacht dus mijn plan om me te laten meedrijven ging reeds de mist in. De wind was ook niet echt een helpende factor! Er stond tot 6 beaufort met rukwinden en dit was voor mij teveel. De benen gingen van bij de start niet echt mee en het was eerder een matige fietsbeurt, waar ik tegen de Long distance atleten in het zand beet.

Nu is het ergens logisch dat in zware omstandigheden het verschil van fietskilometers cash betaald wordt. Maar ik had toch anderhalve minuut sneller kunnen en moeten fietsen en zelfs dan kwam ik te kort tegen de Hawaii favorieten dus petje af voor die gasten.

Tijdens het lopen kon ik nog opschuiven tot de 8ste plaats zonder echt door te duwen en dat was het dan.

Daarna kreeg ik een telefoontje van mijn franse ploeg of ik AUB niet kon starten in de Grand Prix van zaterdag in Bordeaux.

Ik was hier niet mee opgezet maar de degradatie dreigde als ik mijn kat stuurde en dat wou ik niet op mijn geweten hebben dus vrijdag ochtend omstreeks 06.30 de trein op richting Bordeaux 800km verder!

Daar aangekomen bleek het om alles behalve simpele klus te worden, het deelnemers veld was uitermate indrukwekkend bijna een kopij van de spelen en de omstandigheden zeer zwaar, het zwemmen bleek in een wildwater rivier plaats te vinden met een zeer sterke stroming zodat we 1475m dienden te zwemmen ipv. 750m.

Bij de dames werd het zwemmen zelf gecancelled wegens het hoge risico maar wij konden uiteraard het sop in. Het zwemmen vloog voorbij en zeer comfrontabel in het pak op slechts 20 sec. van de eerste zwemmer kwam ik aan land dus goed gezwommen.

Eenmaal op de fiets had ik zeer goede benen en zag het er zeer mooi uit. Maar de eerste bocht schoot ik door mijn versnellingsapparaat uit de pedalen de kant in… En weg kopgroep, omdat mijn fiets ontstabiel was koos ik ervoor om rustig op de 53*13 te blijven liggen en het fietsen af te werken in de achtervolgende groep. Omdat ik de 2e van de ploeg was kon en mocht ik niet uitvallen.

Uiteindelijk kon ik tijdens een goede loopbeurt nog opschuiven naar de 43ste plaats en dat was het dan, niet om naar huis te schrijven maar het gevoel tijdens de race was uitermate bevredigend.

S’avonds laat thuis gekomen en nog miraculeus een fietsmechanicien gevonden die mijn vehikel kon maken. Mijn derailleur pad zat scheef en mijn kabels waren kapot evenals mijn 53 die paraplu stond.

Omstreeks middernacht kroop ik KO mijn bed in.

De volgende ochtend kwam ik redelijk gebroken aan het ontbijt en mijn lichaam vroeg echt niet naar een 3e race! Maar ik wou Atriac en België tonen dat ik een sterk atleet geworden ben en ik zou starten.

De deelnemers lijst was niet mals met ondermeer Axel (13e spelen), Jim Thijs (speciaal getaperd en snel beest), Stijn Goris( zelfde parcours van races afgelegd als ik) en een hele horde jonge snelle zwemmers dus het zou erom spannen.

Ik had een geweldige zwemdag en in het zog van Axel en de eerste zwemmers kwam ik aan land en na een goede wissel zat ik als 2e op mijn fiets! Ik ging afwachtend rijden omdat de benen redelijk hard en verzuurd waren maar ondanks dat ging het goed.

Stijn ontsnapte en leek weg te rijden maar verder dan 30sec. liep hij niet uit. Ik kwam fris de wissel in maar door de Danteske omstandigheden was de wisselzone herschapen in een modderpoel en gleed ik bijna weg toen ik de fiets wou plaatsen.

Als 8ste begon ik te lopen en sprintte als het ware direct naar voren na 500m zat ik reeds bij Axel en iemand van ons beiden zou winnen vandaag. Tijdens de derde ronde kon ik hem vlot achterlaten en zo kwam ik redelijk makkelijk als eerste over de meet!

Belgisch Kampioen sprint eindelijk die grote overwinning en deze keer voor absolute uitblinker van de spelen Axel Zeebroek die zijn goede vorm toonde in Knokke en daar reeds 2e werd.Jim Thijs werd derde en Stijn 4e en Cedric 5e.

Ik ben geweldig tevreden dat ik deze zware week tot een goed einde bracht. Het is een geweldige opsteker dat ik mentaal dit overleefd heb en op pure wilskracht en adrenaline gevochten heb tot het einde.

Ik heb dit jaar zeer veel internationeel gereden en hier goede resultaten behaald maar het eigen landje had nog iets te goed. Ik schenk atriac hun eerste titel bij de mannen dit jaar…

Ik dank hierbij mijn ouders en familie die mij super bijstonden tijdens deze hectische periode. Mijn trainer Pieter Timmermans die van mij de atleet maakte die ik wil zijn! Mijn zwemcoach Patrick die me dit jaar geweldig goed deed zwemmen. De federatie met het geweldigde beloftenproject. Mijn mental coach bert Decuyper. Defensie die me een profbestaan geeft. Mijn liefje Lien die het kan verdragen dat ik als een pater leef.

Nu rust, rust en slapen en daarna op 20 september Grand Prix en op 28 september World cup L’orient…

YEAHHH