Mooie vijfde plaats maar eindzege verloren…
De laatste manche van de Grand Prix konden we comfortabel starten. We mochten nog als 5de ploeg eindigen om de eindzege binnen te halen. Voor de rangschikking tellen de eerste 3 atleten van de ploeg.
Zaterdag waren we met 3 atleten wat voor een gezonde spanning zorgde. Samen met Joerie Vansteelant en Sergio Silva konden we normaal wel ons mannetje staan maar dan mocht er niets misgaan. In laatste instantie wist onze coach Patrick nog een 4de atleet op te roepen. Mathieu had niet ons niveau maar was toch een backup.
Het eerste lopen werd meteen gekleurd door Jurgen Dereere die samen met Sergio Silva van de kopgroep wegliep. Ik kon behoorlijk goed de kopgroep volgen en na de wissel waren we snel terug bij Jurgen en Sergio. Joerie bleek niet in vorm en kwam wat achter.
Op de fiets waren we maar met 2 man van Mulhouse in de kopgroep. De grootste concurrent Gonfreville was voltallig aanwezig dus zaten we in slechte papieren. Voor mij was het snel duidelijk: de boel zo goed mogelijk samen houden tot Joerie kon aansluiten.
De pogingen om weg te springen volgden elkaar op en tot ergernis van de anderen probeerde ik op alles te reageren. In de 2de ronde was er in onze groep een valpartij waardoor ondermeer Jurgen Dereere z’n wedstrijd stopte.
Er werd verder aangevallen en Galinier van Gonfreville was de eerste die weg geraakte. Daarop viel het was stil en leek Joerie te kunnen terugkeren. Plots was het me niet meer duidelijk waar bij bleef en toen bleek hij ook door een valpartij gestopt te zijn. Ik had al veel pijlen verschoten en het leek er voor ons plots heel slecht uit te zien. Bart Aernouts en Rob Woestenborghs konden nog tot bij Galinier rijden.
Met een beperkte kopgroep liepen we ongeveer 45 seconden achter de drie vluchters de wisselzone binnen. Silva vertrok zoals gewoonlijk als een speer uit de wisselzone en kon in de laatste 5km nog Bart en Galinier inhalen. Rob bleef buiten schot en won de wedstrijd.
Zelf had ik vooral met Grenetier en Capoferrie van Gonfreville af te rekenen. Ze roken de eindwinst en lieten zich niet afschepen. Ik wist niet wat het nog kon opleveren maar perste er nog alles uit en kon ze in de eindsprint allebei achter me houden. Zo kon ik op een mooie 5de plaats eindigen.
Het was even bang afwachten maar toen onze 3de man pas als 56ste arriveerde bleek dat we 2 punten te kort kwamen om het eindklassement nog te winnen.
Zelf ben ik opgetogen over de conditie. Ik had het de laatste weken behoorlijk lastig om me te blijven motiveren maar probeerde toch door te bijten deze wedstrijd geeft extra vertrouwen voor het WK over 14 dagen in Rimini.
Heel jammer is het natuurlijk dat we op zo’n manier de eindoverwinning moeten laten gaan. Het “team Benny Vansteelant” zoals het op onze truitjes stond wist nochtans prachtig samen te werken dit jaar, maar de eindzege die Patrick graag ter ere van Benny had gehaald zijn we ultiem verloren…
Sportieve groeten, Kris
(http://sporter.topsporters.net/coddensk )
