Zaterdag 4 augustus 2012 stond voor Yeray Luxem de Xterra in Tsjechië op het programma. Het werd een spannende wedstrijd met een mooi resultaat. Luxem werd knap vierde. Lees hieronder zijn wedstrijdverslag.
XTERRA Czech werd zoals vorig jaar een avontuur (Lees: The XTERRA Czech adventure). Eentje om in te kaderen, te onthouden en straffe verhalen rond te vertellen, maar vooral de afloop was om niet te vergeten. Na een moeilijke periode op sportief vlak sta ik er terug en word ik namelijk 4de na een spannende loopfinale met Ben Allen.
De zwemstart was ruw en fel. De eerste boei lag al na een 200m en de draaihoek was scherp. Ik was niet echt explosief weg en miste wat gevoel. Het was een wirwar van verschillende niveau’s en aan de eerst boei zag ik dat enkele het parcours aan het afsnijden waren. Tja, we zijn in Tsjechie. Het zwemmen bleef wat ruw naar mijn zin. Aan het einde van de 2de ronde leek ik rol wat te moeten lossen in de 2de groep maar het was eerder het gevoel en concentratie die wat minder werd en de gedachte aan de wissel. Ik kon vrijwel meteen een goed ritme pakken op de fiets en het zwemmen was dus toch goed verteerd. Ik pokerde in de aanloopstrook tot de vaste ronde wat door eerst in het wiel van Kubicek te kruipen en even kon ik ook meeglippen in dat van Lebrun. Al voelde ik dat dat niveau op dit moment nog wat te hoog lag om lang te volgen. Vooral bergop lagen zijn wattages hoger. Hij trok dan ook verder door en kon aansluiten bij de kop van de wedstrijd met Asa Shaw, Alexander Haas (Ger) en Olivier Marceau (Sui) Uiteindelijk begon ik in eerste instantie samen met de Tsjech Kubicek te fietsen en later sloot ook Peter Mosny (Slov) aan. In de eerste echte stijle beklimming konden we ook Ben Allen oprapen en later nog een Franse rijder, van wie de naam me even ontglipt. Bij momenten reed ik weg van deze groep, vooral bergop maar ik besloot toch telkens om te wachten. Zo kon ik me af en toe wegsteken om energie te sparen . Er kwam ook nog een lang licht golvende strook aan waar we zeker nog meer voordeel zouden hebben als groep. Er werd alleen wel lang naar mekaar gekeken tot ik besliste initiatief te nemen om de samenwerking in gang te steken. Bleek dat dit in de groep ook zijn effect had om in eerste instantie de Franse boy te lossen en vervolgens in een afdaling Kubicek. Ik, Mosny en Allen bleven verder samenwerken tot aan de wisselzone en begonnen daar als 5-6 en 7 te lopen. Het waren 2 ronden lopen en vrij snel kon ik de sneller gestarte Allen voorbij steken en ook Marceau oprapen. We liepen een stukje door de stad Prachatice verhard en over klinkers en uit de stad ging het via een grindpad continue bergop gedurende een kilometer. Voor de eerste maal kreeg ik krampen in de bovenbenen puur door kracht te zetten in het bergoplopen. Ondertussen was Allen terug bij mij geraakt en bleven we de rest van het loopgedeelte in mekaars buurt. We zaten beide tegen de krampen en probeerden wel van mekaar weg te lopen maar het werd pas beslist in de laatste kilometer bergaf richting de stad. Zo kon ik 4de worden en de strijd tussen mij en Allen had me bovendien de snelte looptijd bezorgd. Na de finish vielen we in mekaars armen. We hadden eerst mekaar geholpen maar daarna hard tegen hard gestreden. Iets wat ik zo vaak tegenkom in deze sport. Na de wedstrijd ben ik even gaan zitten van emotie, deze had me tijdens het lopen bijna het ritme ontnomen maar vooral ook omdat ik stijf stond van de kramp.
bron : www.luxem.be
