Werd de vroege parcoursvergissing Seppe Odeyn fataal in Retie? We zullen het nooit weten. Feit was wel dat het gat met winnaar Rob Woestenborghs in de laatste meters erg klein was. “Ik was hier nochtans drie uur voor de start om het parcours te verkennen”, legde Seppe uit, “maar ik weet nog altijd niet hoe het precies mis ging. Gelukkig kon ik in het mountainbiken snel weer aansluiten.” De tweevoudige winnaar van de Hel van Kasterlee maakte inderdaad al snel deel uit van een groepje van vier.
Daaruit was eerder de nummer twee van de hel weggevallen. Bart Borghs moest de anderen in de snelle technische stukken laten gaan. Ruben Geys, die in de eerste run meeging met Rob, moest als minder mountainbiker flink wat plaatsen toestaan. En ook Tony Goossens viel vooraan weg na een kettingbreuk. Zo bleven we voorin over met vier koplopers, want in de laatste ronde kreeg Woestenborghs het gezelschap van Paul Embrechts, Seppe Odeyn en Micha van den Eynde. In de slotrun van 2,5 km stond er geen maat op de gouden medaille van de wereldspelen.
Ruben Geys, Rob Woestenborghs en Seppe Odeyn (foto: Dirk Douwen)
“Ik ben pas laat beginnen trainen dit seizoen, onder andere door verbouwingswerken, en startte hier niet in ideale omstandigheden. Ik rekende dan ook op mijn loopcapaciteiten en liet de anderen in het mountainbiken terugkomen”, legde Rob uit. Seppe Odeyn kwam nog dicht, maar moest genoegen nemen met zilver. El Pablo Embrechts was tevreden met het brons. “Als 38-jarige sta ik nog steeds mijn mannetje en dat doet deugd, al mogen er wat mij betreft een paar youngsters opstaan”, aldus Paul.
De eerste offroad-duatlon (van een winterduatlon kon bij 18 graden en een stralende zon geen sprake zijn) van Retie was alleszins een succes met een breed en sterk deelnemersveld.
Volgende week is het alweer aan de triatleten met de start van het zomerseizoen in Herderen.
