De vrouwenfinale van de World Triathlon Championship Series 2025 kan gerust één van de spannendste in jaren genoemd worden. Na een seizoen vol wendingen, comebacks en indrukwekkende prestaties, komt alles neer op één laatste strijd: de Grand Final in Wollongong, die zondag plaatsvindt.

Daar treffen Cassandre Beaugrand en Beth Potter elkaar opnieuw – twee grootheden met op dit moment exact hetzelfde puntentotaal, maar elk met een compleet andere route naar de positie waar ze nu staan. De Franse regerend Olympisch en Wereldkampioene versus de simpelweg onvermoeibare Britse titeluitdaagster.

Twee paden, één doel

Voor Cassandre Beaugrand is 2025 een jaar van perfectie en precisie geweest. Slechts vier starts, maar wát voor starts. Twee overwinningen, één keer zilver en één valpartij in Yokohama – de enige fout in een verder vrijwel foutloos seizoen. Minder races, maximaal resultaat.

Beth Potter daarentegen heeft haar seizoen opgebouwd door constant te strijden en eigenlijk overal mee te doen. Ze stond maar liefst zeven keer aan de start, resulterend in vijf top-vijfnoteringen en twee opeenvolgende zeges in de laatste maanden. Goed voor het zelfvertrouwen dus, al wist Potter al sinds Pontevedra 2023 niet meer te winnen van Beaugraund – een statistiek die ze logischerwijs dolgraag wil doorbreken in Wollongong.

De achtervolgers staan paraat

Achter het leidende duo ligt een spannende strijd om de podiumplaatsen, met Jeanne Lehair, Lisa Tertsch en Leonie Periault als de belangrijkste outsiders.

Lehair beleefde haar doorbraak in Yokohama, waar ze onder loodzware omstandigheden haar eerste WTCS-zege pakte. Sindsdien blijkt ze een vaste waarde in de top van het veld, met onder meer zilver in de French Riviera en een knappe vierde plaats in Karlovy Vary, ondanks een val op de fiets.

Tertsch blijft het toonbeeld van regelmaat. Ze is de enige in de top die álle races dit seizoen heeft afgewerkt. Van winst in Abu Dhabi tot podiumplaatsen in Weihai en Karlovy Vary: haar seizoen is een schoolvoorbeeld van succesvol.

En dan Periault: de Franse atlete lijkt eindelijk weer op haar beste niveau. Haar winst in Hamburg – waar ze nota bene landgenote Beaugrand wist te kloppen – en haar derde plaats in de French Riviera tonen aan dat ze gevaarlijk dichtbij haar topvorm is. Als ze in Wollongong goed uit het water komt, kan ze zomaar voor een verrassing zorgen.

De rest van het veld

Taylor Spivey blijft een eeuwige medaillekandidaat; stabiel, constant, maar nog zonder die felbegeerde Series-overwinning. Jolien Vermeylen kende haar beste jaar ooit, Europees Kampioene en haast ontelbare overwinningen en podiumplaatsen, terwijl Bianca Seregni en Tanja Neubert hun eerste podiumplaatsen op WTCS-niveau pakten.

Ook Emma Lombardi verdient aandacht: haar seizoen werd verstoord door pech en een zware val, maar haar vierde plaats in de French Riviera bewijst dat ze nog steeds bij de wereldtop hoort als alles meezit.

Nederlanders

Bij de vrouwen komen twee Nederlandse dames aan de start: Robin Dreyling en Barbara de Koning. Vooral De Koning kende niet haar beste jaar en echte topklasseringen bleven vooralsnog uit. Dreyling daarentegen begon sterk aan het seizoen, met onder andere twee Nederlandse titels (Sprint Distance en Sprint Duathlon). Niet al te lang geleden raakte de topatlete echter geblesseerd en daarvan is ze zeer recentelijk hersteld. Onlangs werd ze nog zeventiende bij de World Triathlon Cup Rome, een wedstrijd waar ze lang aan de leiding ging, maar tijdens de run te kort kwam.