Zondag 23 april stond in mijn agenda aangestipt als eerste wedstrijd van het seizoen. De 1/8ste triatlon van Lebbeke is ook thuiswedstrijd voor mijn en dat geeft toch een beetje een speciaal gevoel. Normaal start ik mijn seizoen traditioneel met de duatlon in Hollain-Antoign, maar dit jaar gaat deze samen door met de triatlon, dus had ik geen referentiepunt wat betreft de loop en fietsconditie.
‘s Morgens om 8u50 was het al mijn beurt om de zwemproef van 500 metertjes af te werken. Tijdens het inzwemmen niet zo een denderend gevoel, maar ik ben dan ook niet echt een ochtendmens. De 500m dan toch in een onverwachte 6min44 gezwommen (27ste tijd). Zeer tevreden met mijn tijd, maar ik bleef zitten met het gevoel dat ik op trainingen ook al had. Echt diep gaan lukt me (voorlopig) niet.
Onder een mooi zonnetje dan het fietsen en het lopen in de namiddag. Na een vrij vlotte wissel proberen direct aansluiting te vinden met een paar sterke mannen voor me. Maar jammer genoeg waren de beentje net niet sterk genoeg om de laatste meters dicht te krijgen met de groep die tijdens het fietsen voor plaats 4 ging. Blijkbaar moet ik bij het inhalen van atleten in de eerste km’s ook nog het wiel van Bart Aernouts gemist hebben. Dubbel spijtig want die is blijkbaar wel vlot tot bij die omvangrijke groep
geraakt (en later nog veel verder). Nog tot het einde van ronde twee aangedrongen, maar tegen een groep haal je (ik) het op je eentje niet. Dan maar gewacht op de volgende groep om nog 1 ronde in het wiel te kunnen recupereren.
Na een zeer vlotte laatste wissel als derde van de groep de wissel uit. Een mooie looptijd zat er door de twee ronden beuken op de fiets niet echt meer in, maar toch nog alles gegeven wat erin zat om te stranden als 23ste algemeen en 1ste Lebbekenaar (toch iets om een beetje fier op te zijn).
Met een beetje gemende gevoelens over de gemiste trein
huiswaarts dan maar.
Bruno
