Als dit weekend in IJburg het startschot van de kwarttriatlon weerklinkt, dan zullen heel wat zenuwen gespannen staan. Niet in het minst bij Alexander Strijbos. Hij is niet alleen het gezicht van de Stronger Than Ever Challenge, maar hij waagt zich in Amsterdam voor het eerst aan een kwarttriatlon. Een triatlon waarin hij samen met een 30-tal andere ex-kankerpatiënten en sympathisanten opnieuw “sterker wil terugkomen”. Dat motto is de rode draad doorheen het interview dat we hadden met deze inspirerende triatleet.
Drie jaar geleden, Alex was toen 38 jaar, kreeg hij de diagnose “lymfeklierklanker”. Bij iedereen zou de wereld dan even stilstaan. “Gek genoeg, bij mij niet,” vertelt Alexander. “Mijn eigen wereld heeft nooit stilgestaan. Ik heb meteen gezegd dat ik sterker zou terugkomen. Dat werd mijn aanvalsmodus. En ik ben ervan overtuigd dat die houding mij tijdens de zware revalidatie ook geholpen heeft. Ondertussen heb ik Alpe d’Huzes gedaan, de beklimming van de Mont Ventoux… En telkens trok die gedachtegang van ‘ik kom sterker terug’, me er elke keer weer doorheen. Ik was alleen maar gericht op die ene taak: terugkomen!”
Ondertussen mag Alex zich niet eens ex-kankerpatiënt noemen. “Ik ben, wat ze in medische termen noemen, ‘schoon’ op dit moment, maar tot 5 jaar lang moet ik driemaandelijks op controle. Pas na die vijf jaar kunnen we voorzichtig beginnen stellen dat ik genezen ben.”
Maar hij is dus niet bij de pakken blijven zitten. In IJburg, de derde van de Amsterdamse Triathlons, waagt hij zich voor het eerst aan een kwarttriatlon. “Om eerlijk te zijn, ik had vroeger eigenlijk niks met triatlon. Ik ben er pas fanatiek mee bezig sinds ik weer in staat ben om zo’n fysieke inspanning te leveren. Ik was op zoek naar positieve energie, maar ook naar mensen die me konden motiveren. En op dat moment was er Lance Armstrong, die ook terugknokte na kanker. En hij deed aan triatlon…”
“Vroeger deed ik aan zwemmen en waterpolo, dus die basis had ik altijd. Voor mijn ziekte reed ik ook redelijk vaak rond op mijn racefiets. Alleen had ik toen een hekel aan hardlopen. Dat is ondertussen wel anders. Ik ben het enorm gaan waarderen en eigenlijk geldt dat voor alle disciplines. Triatlon, en daarvoor trainen, was voor mij mentaal erg belangrijk. Weet je, ik kwam thuis uit het ziekenhuis en plots viel ik in een zwart gat. Daar wordt er alles aan gedaan om je te helpen met je revalidatie, maar thuis val je op jezelf terug. Ik had het nodig om met sport bezig te zijn en de drie triatlon-disciplines hielpen me daarbij.”
Door zelf sportief bezig te blijven, kwam Alexander er stilaan bovenop. “Mijn steeds stijgende conditie en het feit dat ik sterker werd, dat gaf me een mentale boost. In 2015 deed ik mijn allereerste sprinttriatlon bij De Mirandabad. Dat was een heel emotioneel moment. Nadien volgde ook nog de Bosbaantriatlon. Maar nu maak ik dus in IJburg mijn debuut op de olympische afstand.”
Zenuwen lijkt hij nauwelijks te hebben. “Ik ben zeker dat ik het kan. Het gaat me niet om de tijd die ik haal, wel om de uitdaging om te finishen, dat de drie onderdelen deel uitmaken van mijn leven, van mijn herstel.”
Hij weet waar hij in de Stronger Than Ever Challenge aan begint. “Ik kom van ver. Tijdens mijn revalidatie ben ik begonnen met in de fysiotherapie het trekken van gewichten van 1 kg. Al mijn kracht was weg. Ondertussen is mijn lichaam veel sterker geworden dan het ooit was. Ik ben triatlon gaan waarderen. Een halve of hele marathon lopen, dat leek me saai… Dan liever triatlon. Bovendien vond ik het leuk dat in deze sport mensen elkaar helpen en stimuleren.”
Alex begon er niet alleen aan. “Ik ben altijd goed begeleid geweest door Stichting Tegenkracht, die helpen om kankerpatiënten mee hun sportieve doelstellingen te laten realiseren. Ik wordt nog steeds getraind door Aad Stouten. We trainen nog elke week samen.”
Dit weekend is het zover. Hoe leeft Alex toe naar zijn debuut op de kwart? “Het gaat in IJburg in eerste instantie niet om mezelf of om het geld dat we willen inzamelen. We willen in IJburg vooral een doel geven aan al die (ex-)patiënten. Ook hun sympathisanten doen mee en er zijn trio’s waarvan een aantal overlevers van kanker deel van uitmaken. We zitten op een 30-tal inschrijvingen en dat vind ik mooi. Om al die mensen met elkaar te zien terugvechten, daar ga ik proberen volop van te genieten… En voor mezelf? Ik laat mij graag verrassen… Maar wat er ook gebeurt, ik ga er zoveel mogelijk van genieten.”
Wij wensen Alex en alle andere deelnemers aan de Stronger Than Ever Challenge heel veel succes en bovenal heel veel plezier toe. Dit is wat triatlon zo mooi maakt. Dus aan iedereen van de Stronger Than Ever Challenge en aan Alex in het bijzonder: Go for it! En Alex, zoals aan de telefoon besproken… Ooit gaan we samen in Kona op Hawaii genieten van jouw prestaties 🙂
