Boven Sofie voor de bikefitting,
Onder : Sofie na de bikefitting
Na haar prestatie tijdens de triathlon in Brasschaat zwaaide Sofie Goos de lof van John Meuleman, de man die haar correct op de fiets had gezet en zo – bewust of onbewust – zijn aandeel had geleverd in haar sportieve prestatie. Meuleman is de zaakvoerder van Athletefitting.com en een bijhorende nieuwe triathlon speciaalzaak in Erembodegem bij Aalst.
Zelf lieten we naar aanleiding van Bikemotion Utrecht ooit een bikefitting uitvoeren door bikefit.com. Daarbij werden we tegen een paneel geplaatst en werden lichaamslengte, romphoogte, schouderbreedte, bekkenhoogte, binnenbeen- en armlengte gemeten. Die gegevens werden vervolgens in een computerprogramma ingevoerd dat per fiets (mountainbike, racerfiets of tijdritter) en per categorie (recreatief, sportief of competitief) de juiste afstelling genereerde.
Op die basis stelden we zelf onze tijdritter af. Benieuwd naar het verschil in meetmethode en benieuwd of er aan de afstelling van ons racermonster nog wat veranderd of verbeterd kon worden, trokken we naar Aalst.
“Eerst en vooral, het is niet de bedoeling om je in de beste aeropositie te brengen“, steekt Meuleman van wal. Op onze verbaasde blik volgt een “Wat we wel willen doen is je in de voor jou meest optimale aëropositie op je fiets zetten.” Daarmee is het hoge woord er meteen uit. Niet elk lichaam kan immers de ideale aero-afstelling aan. Zeker niet wanneer het de bedoeling is om na de rit ook nog een eind te lopen. Iets waar verle bikefitters geen rekening mee houden. Een échte tijdrit duurt niet lang. Een proloog is te kort om last te krijgen. En bij een lange tijdrit (hooguit een uur) staat een kinesist klaar om de renner van de fiets te heisen en een paar uur te beginnen kneden om die weer rijdensklaar te maken. Bij goeie triathlon-positie maakt de atleet het verschil in de eerste 7-8km van de loopproef. Benieuwd wat dat wordt.
Meuleman vuurt een reeks vragen op ons af. Welke sporten hebben we ooit beoefend? Op welk niveau? Welke beoefenen we nu? Hoeveel uur per week besteden we aan training? Wat vinden we zelf onze sterke punten? Wat zouden we graag verbeterd willen zien? Daarbij volgen ook nog eens een aantal vragen over onze lichamelijke gesteldheid. De antwoorden worden in een computerfile ingevoerd.
Daarna worden we op een drukgevoelig tapijt geplaatst, dat ons voettype analyseert. We blijken over een holvoet te beslissen. Klinkt positiever dan een platvoet, vinden we zelf, maar dat is een kwestie van persoonlijk aanvoelen. ,”Het is me vooral om de druk te doen“, klinkt het. Drukpunten op een verkeerde plek die niet worden gecorrigeerd, kunnen bij het fietsen immers voor problemen zorgen.
Op een soort van kinesietafel worden vervolgens de flexie van de enkel, de positie van de voorvoet (varus/valgus) en de lenigheid van het bekken gemeten. Stuk voor stuk elementen die straks onze mogelijkheden op de fiets zullen bepalen.
“De drukpunten in je voet en de positie van de voorvoet zijn belangrijk voor de plaatsing van je schoenplaatjes“, aldus Meuleman. Het is belangrijk dat je met je hele voet druk op je pedaalas kunt overbrengen. Wie, zoals wij, over een neutrale positie beschikt, heeft weinig problemen te verwachten. Erger is het wanneer je over een uitgesproken varus/valgus voet beschikt . Doordat een schoenplaatje je voet in een vaste positie vasthoudt, kan dit voor problemen met enkels of knieën zorgen. Bij wie daar last van heeft, worden een soort wigjes onder de schoenplaat gemonteerd, zodat de positie wordt gecompenseerd. Op een fractie van een millimeter na blijken onze schoenplaatjes keurig te zijn geplaatst. Veel aanpassing is met andere woorden niet echt nodig.
En dan komen we waar we zijn wilden: op de testfiets. Een pasmodel waarbij hellingshoek van de zitbuis, cranklengte, bovenbuislengte, stuur- en zadelhoogte en ga zo maar door kunnen worden gesimuleerd. Meuleman heeft het gevaarte afgesteld zoals bikefit.com ons destijds adviseerde. Dat wordt onze “oude positie”.
Er worden IR sensoren op voet, enkel, knie, schouder, elleboog en bekken geplaatst en we mogen fietsen. Intussen worden we opgemeten door een 3 IR camera’s terwijl twee camera’s frontaal en langszij elke beweging vastleggen. Dat alles resulteert in videobeelden waarop frame per frame onze houding kan worden bekeken en gemeten én in een fietsend lijnenmannetje met een hoop cijfergegevens en volledig 3-D analyse op een tweede computerscherm.
Stukje bij beetje wordt de houding bijgesteld: zadel wat hoger en wat meer vooruit, aerobars iets verder uit elkaar, … Na elke kleine aanpassing wordt ons gevraagd om opnieuw te fietsen en worden video- en computerbeeld geanalyseerd.
Wanneer we rechts goed zitten, wordt de testfiets omgedraaid, worden de sensoren aan onze linkerzijde bevestigd en wordt nagegaan of links en rechts elkaar spiegelen. We blijken volgens onze opmeter over een “goede natuurlijke fietsbeweging” te beschikken en er zijn geen aanpassingen nodig. Eat your heart out!
“Soms is dat helaas wel anders“, klinkt het. Omwille van de zin voor detail van de fitting, kreeg Meuleman de vraag van het Aalstse Onze-Lieve-Vrouweziekenhuis of hij ook medische bikefittings kan uitvoeren om mensen met fysieke problemen correct op de fiets te plaatsen. De modaliteiten hiervan worden momenteel onderzocht.
De gewone fitting zit er in principe op. Toch kan men nog een stapje verdergaan voor mensen die enorm last hebben van zadelpijn. Een
speciaal hoesje vol druksensoren wordt over het zadel getrokken en tijdens het fietsen verschijnt op het scherm, in de vorm van verschillende gekleurde vlekken, waar precies de druk op het zadel wordt uitgeoefend en in welke mate. “In principe de meeste gevallen kunnen we problemen oplossen met een ander standaard zadel“. Achter de testfiets liggen 2 schappen vol met zadels in alle vormen en maten. Slechts in enkele extreme probleemgevallen kan er zelfs een zadel op maat worden gemaakt, volledig gebaseerd op de drukanalyse.
Na de meting krijgen we een voor-en-na-filmpje te zien. Daar waar we blij waren met onze “oude positie” blijkt die tegenover onze “nieuwe positie” nu plots erg houterig. Meteen de reden waarom we Meuleman snel richting tijdritter duwen zodat het echte aanpassingswerk kan beginnen. Op een andere zadelpen na blijken we geen nieuwe onderdelen nodig te hebben om de optimale aëropositie te bereiken. Benieuwd welke sportieve horizonten voortaan lonken.
Wanneer je zelf een bikefitting overweegt, maak dan een afspraak. Een hele sessie (opmeten én afstellen) duurt een drie a viertal uur. De kostprijs van € 250 euro mag dan een stuk hoger liggen dan die van de klassieke bikefitting (gemiddeld ongeveer € 80), wat je ervoor terugkrijgt is de meerkost meer dan waard. Dit is niet meteen iets voor de recreant die slechts een keer per week op de fiets kruipt. Wie echter zijn zuurverdiende centen in een dure fiets stopt en met sportieve ambities aan de start van een evenement verschijnt, kan hier volgens ons eigenlijk niet om heen.
Tip : laat je bikefitten alvorens je een nieuwe fiets koopt! Er kan met zadelhoogte en stuurpen wel een beetje gecorrigeerd worden, maar een juiste framemaat is van het allergrootste belang!
Meer info en reservatie via www.athletefitting.com
