De Ironman Wales mocht dan door de goede weersomstandigheden dit jaar minder apocalyptisch lijken dan de vorige edities, toch bleef het er enorm zwaar. Niettegenstaande het zware parcours leken we met Caroline Devos op weg naar een gigantische stunt, want Sporty Fox maakte lang aanspraak op de derde podiumplaats. In de marathon zakte ze terug naar een uiteindelijke zesde plaats, maar dat was voldoende voor de winst in de W44 categorie én de bijhorende kwalificatie voor Hawaii.
“Na m’n deelname aan Ironman Kalmar vorig jaar, waar ik m’n ticket voor Hawaii niet heb verzilverd, begon ik te dromen over Kona”, vertelt Caroline ons. “Full-time werken en LD triatlon is een moeilijke combinatie, enkele weken vakantie nemen in oktober is geen evidentie. Ik bof met een werkgever die het mij mogelijk maakt mijn droom na te streven. Ik moest me kunnen kwalificeren in 2014 voor Kona 2015, en dan was Ironman Wales qua timing en locatie de beste keuze voor mij.
Ironman Wales zou tot de zwaarste behoren binnen het Ironmancircuit omwille van het selectieve fiets-en loopparcours met z’n vele hoogtemeters. De 4de editie kreeg er nog wat extra hoogtemeters bij tijdens het zwemmen. De combinatie van de getijden en strakke wind zorgde voor een ruige zee die heel lastig zwembaar was, het werd een struggle for life! Ik kwam als 40ste dame uit het water in een voor mij teleurstellende 01:16:44 (die bij nader inzien toch niet zo slecht is want de meeste atleten deden er gemiddeld 10′ langer over en niet minder dan 68 atleten haalden de cutt-off swimtime van 02:20 niet)
Ik kon dus maar beter mijn grootste troef uitspelen en er keihard tegenaan gaan op de fiets. Ik had meteen een super gevoel en kon dit ook de volle 180km aanhouden waardoor ik heel wat plaatsen kon goedmaken. We waren in de zomer al een weekje naar Wales afgezakt zodat ik het parcours goed kon verkennen. Dat bleek nadien een heel goed idee te zijn, want zo kon ik het uiterste uit de kan halen zonder risico’s te nemen tijdens de technische afdalingen. Ik had tijdens de trainingen enorm genoten van het mooie landschap maar tijdens de race was er enkel tijd voor 100% focus. Dat bezorgde mij de beste fietstijd bij de dames (06:05:37). (bij de heren is de beste fietstijd 05:03:23)
Ik begon als 3de dame aan de marathon en kon die plaats tot kilometer 14 aanhouden. Tot in de laatste van de 4 looprondes had ik nog zicht op een top-5 plaats, maar de hoogtemeters begonnen heel zwaar door te wegen en m’n beenspieren waarschuwden mij dat ze het niet veel langer meer zouden uithouden. Het verval in de laatste 10km was groot en m’n marathontijd ook (04:04:22)! Ik finishte als 6de overall, maar ik kwam voor de overwinning in m’n agegroup D40-44 die ik met ruim 44’ won. Veni, vidi, vici!
Ik ben zoals gepland met een glimlach over de finish gelopen in 11:38:55, (mijn vorige IM finishte ik in 09:56:27…de ene Ironman is de andere niet) …alhoewel het geen prodent-smile was want ik had letterlijk en figuurlijk mijn snijtand stukgebeten op de fiets (bij het openen van een bidon).
De planning voor Kona 2015 kan beginnen!”
Bij de mannen was Rinus Holvoet aan een mooie wedstrijd bezig. Hij fietste een tijdje in negende positie en legde uiteindelijk beslag op een knappe twaalfde plaats in 10u00’28.
En ook Luc Vanmaele deed het uitstekend. Hij finishte als 160ste overall in 11u41’09, goed voor een schitterende overwinning in de M55 categorie. Voor de atleet uit Knokke-Heist was het zijn 25ste finish in een volledige triatlon en hij plaatste zich voor de vierde keer voor Hawaii.
Ook Steven Hamerlinck en Luc De Jaeger kwalificeerden zich voor Hawaii 2015.
