In London vond zojuist het eerste WK E-Tri plaats: een wereldkampioenschap indoor triathlon. Ondanks dat veel grote namen niet aan de start stonden, ging de winst – en dus de wereldtitel – naar een sterk racende Chase McQueen.

In de finale, waarin geen Nederlandse mannen van start gingen, werden er drie heats afgewerkt: in de eerste heat werd gezwommen (200 meter), gefietst (4 kilometer) en gelopen (1 kilometer), om die volgorde in de tweede heat om te draaien en dus eerst te lopen, dan te fietsen en af te sluiten met het zwemmen. In de derde en beslissende heat gingen alle atleten vervolgens op basis van de tijdverschillen uit de eerste heats van start, maar werd er wel weer in de gebruikelijke volgorde gezwommen, gefietst en gelopen.

Heat 1: Chase McQueen ogenschijnlijk eenvoudig naar winst

In de eerste heat waren het Max Stapley en Chase McQueen die samen het initiatief namen tijdens het zwemmen en ook als eerste uit het water klommen. Toch waren de verschillen logischerwijs klein, want alle mannen kwamen binnen dertien seconden van elkaar uit het water, om vervolgens meteen op de fiets te stappen. Daar werden hoge wattages getrapt en dat zorgde al snel voor grotere verschillen.

McQueen kwam als eerste van de fiets, op drie seconden gevolgd door Samuel Dickinson en op acht seconden volgde vervolgens Stapley in derde positie. Wat volgde was duizend meter op de loopband en ook daar kraakte McQueen niet: hij verzekerde zich van de eerste heatwinst en dus alvast belangrijke tijdwinst voor de beslissende derde heat.

Heat 2: McQueen in achtervolging, uiteindelijk winst

In de tweede heat, waar dus werd begonnen met het lopen, was het Hugo Milner die het voortvarendst van start ging en ook als eerste weer van de loopband af mocht. Hij werd op een seconde gevolgd door Maxime Heuber-Moosbrugger en daarna volgden, allemaal binnen tien seconden, onder andere Stapley, James Edgar, McQueen en ook Dickinson.

Op de fiets ging Hueber-Moosbrugger er in z’n eentje vandoor, maar stelde McQueen orde op zaken door zijn achterstand te dichten en bij hem aan te sluiten. Toen zij samen het zwembad indoken, hadden ze een handjevol seconden voorsprong op de eerste mannen achter hen. Overigens was de wissel van McQueen veruit het snelst, waardoor hij al voordat hij in het water lag, een voorsprong op Hueber-Moosbrugger wist te pakken.

Tijdens de tweehonderd meter zwemmen werd zijn voorsprong nog wat groter en ook nu won McQueen de heat.

Heat 3: Chase McQueen maakt het af, pakt wereldtitel

Al meteen bij de start van de derde heat was eigenlijk alle spanning uit de wedstrijd; McQueen mocht op basis van de eerste twee heats meer dan tien seconden eerder van start dan z’n eerstvolgende concurrenten Stapley en Dickinson en kwam gedurende het zwemmen, fietsen en lopen ook nergens meer in gevaar. Sterker nog; zijn voorsprong werd alleen maar groter en dus won hij de wereldtitel met overmacht. Stapley werd tweede op 9 seconden seconden achterstand en Hueber-Moosbrugger derde op dertien seconden achterstand.