,,Wie ben jij dan? Ga je vaker wedstrijden doen?” Het zijn vragen die de 23-jarige Daan Schouten al snel kreeg nadat hij vorig jaar en een beetje uit het niets tweede werd bij de Run-Bike-Run in Borne. Daarbij versloeg hij de op dat moment Nederlands Kampioen. Schouten komt uit het wielrennen, maar maakt tegenwoordig naam binnen de duathlonwereld. Dat gaat hem goed af.
Zo werd Schouten in het eerste jaar dat hij nu duatleet is onder andere Nederlands Kampioen cross duathlon en Europees Kampioen duathlon binnen zijn age group 20-24. ,,Toen ik net begon, wist ik ook helemaal niet zo goed wie wie nu was. Ik kende niemand, wist dus ook niet zo goed wat ik kon verwachten. En andersom gold precies hetzelfde. Toen ik voorin meedraaide, begonnen mensen meteen te vragen wie ik was en of ik vaker zou gaan racen. Ook Armand van der Smissen stuurde me meteen een berichtje.”
Schouten komt dus uit het wielrennen. ,,Vanaf mijn achtste heb ik dat redelijk fanatiek gedaan. Ik heb een behoorlijk niveau kunnen halen, maar de stap naar semi-pro kon ik net niet zetten. Er waren altijd net wat jongens beter, of ik viel waardoor ik wedstrijden moest overslaan waar andere jongens dan ineens heel goed presteerden. Dat was best wel jammer. Op een gegeven moment kreeg ik een blessure waardoor ik niet mocht fietsen maar gek genoeg wel lopen. Dat ben ik gaan doen en toen ontdekte ik hoe fijn hardlopen eigenlijk is.”
(tekst gaat onder foto verder)
Niet compleet
Vanaf dat moment had Schouten het idee ‘niet compleet’ te zijn als hij alleen zou fietsen. Hij wilde ook gaan lopen. ,,Voorheen heb ik me wel een beetje blindgestaard op het fietsen. Op de middelbare school was ik altijd al wel één van de snelsten tijdens looptestjes, maar daar hing ik op dat moment nog geen prijsindicatie aan vast. Ik dacht dat dat gewoon kwam vanwege mijn duurvermogen vanuit het fietsen.”
De duathlon heeft inmiddels dus echt het hart van Schouten gestolen. De kans dat triathlon dat ook gaat doen, is kleiner. Op de middelbare school hoefde hij namelijk niet alleen te lopen, maar moest hij ook een semester zwemmen. ,,Maar daar heb ik de liefde voor die sport niet echt gevonden. Er zijn nu wel mensen die tegen me zeggen dat ik het eens moet proberen, maar ik ben er voorlopig niet mee bezig. Lopen en fietsen hebben echt mijn prioriteit.”
Overlijden vader
Het verhaal rondom zijn Europese titel is ook nog een bijzondere. In maart overleed de vader van Schouten na een vrij lang ziektebed. Twee weken later stond de duatleet toch aan de start van een duathlon in België. De beste twee Nederlanders zouden worden geselecteerd om naar het EK te gaan. ,,Als het niet gaat, maakt het niet uit. Ik heb wel andere dingen aan mijn hoofd”, dacht Schouten bij de start. Toch werd hij derde. Een goede prestatie, maar een selectie zat er op één plaats na dus net niet in.
Daarom ging Schouten dus op eigen gelegenheid naar Denemarken, het land waar het EK werd gehouden, om mee te doen als age grouper. Tijdens de race lag hij derde, niet beseffend dat de twee jongens voor hem niet binnen dezelfde categorie vielen. ,,Ik wist niet wie al die buitenlanders waren, had ook geen idee wat hun leeftijd was. Pas toen ik over de finish kwam, hoorde ik van mijn moeder dat ik Europees Kampioen was. Heel gaaf. Echt een heel mooi moment. De kers op de taart.”
(tekst gaat onder foto verder)
Heel bijzonder
Het zijn de momenten waar Schouten vaker bij probeert stil te staan sinds het overlijden van zijn vader. ,,Ik had mijn Kampioenstrui graag aan hem willen showen. Met fietsen was ik al een keer derde van Nederland geworden en toen maakte mijn vader de grap dat ik daarmee nog geen trui had. Daar had ik hem nu voor terug kunnen pakken”, lacht Schouten. ,,Ja, sinds zijn overlijden probeer ik wel vaker te beseffen wat ik nu allemaal meemaak en hoe bijzonder dat is.”
Op 23 oktober van dit jaar moet het in ieder geval weer gebeuren voor Schouten. Dan doet hij mee aan het EK cross duathlon op Ibiza. Dit keer wel als pro. ,,Dat is echt mijn hoofddoel. Inmiddels trap ik hogere vermogens dan ik ooit deed als wielrenner. Heb echte stappen gezet. Ik hoop er met het lopen nog een tandje bij te kunnen doen en dan zien we het wel. Het wordt mijn eerste wedstrijd op dit niveau.”
