Wát als telt niet in de sport, dat weten we allemaal, maar toch is het een vraag die een beetje blijft hangen na het EK Ironman in Hamburg. Wát als Els Visser geen lekke band had gekregen? Had ze dan afgestevend op de overwinning? Het zou zomaar kunnen en we zullen het nooit weten. Eén ding is zeker: ze kreeg wél een lekke band en uiteindelijk finishte Visser als vijfde overall en vierde op het EK. De wedstrijd – het EK was alleen voor vrouwen – werd gewonnen door de Amerikaanse Jackie Hering, terwijl Maja Stage Nielsen tweede overall werd en daarmee het Europees Kampioenschap won.

Al vrij vroeg in de wedstrijd viel één van de grootste favorieten, misschien zelfs de grootste favoriet, uit: Kat Matthews werd gediskwalificeerd vanwege inhalen in een zone waar dat verboden was en dat opende extra kansen voor de andere vrouwen. Visser lag toen overigens al goed in de wedstrijd, al had ze na het zwemmen wel een achterstand van een kleine zes minuten. Maar, zoals we eigenlijk bijna altijd zien bij Visser, reed de Nederlandse sterk en zonder angst naar voren en halverwege was ze al opgerukt naar een vierde plaats, en was haar achterstand op Fenella Langridge, die toen aan de leiding ging, teruggelopen tot 4:06 minuut. Kort voor Visser zaten op dat moment nog Daniela Bleymehl en Julie Iemmolo, maar ook zij werden verschalkt en dus ging Visser verder op avontuur.

Met 150 kilometer op de teller, was de achterstand van Visser teruggelopen tot 2:27 minuut en was ze doorgestoomd naar de tweede plaats. Tot zover een geweldige race, maar toen sloeg het noodlot toe dankzij een lekke band. Die materiële pech kostte Visser een kleine tien minuten en toen ze eenmaal terugkwam in T2, was ze teruggezakt naar een zevende plaats en een achterstand van ruim elf minuten in totaal.

De top vijf vrouwen, Langridge, Bleymehl, Iemmolo, Maja Stage Nielsen en ook Hering, begonnen binnen twee minuten van elkaar aan de run. De eerste tien kilometer bleef Langridge de wedstrijd aanvoeren, maar Hering rukte knap op naar voren en ook Bleymehl en Nielsen naderden meer en meer. Uiteindelijk bleken Hering en Nielsen het sterkste en terwijl hun voorsprong op de rest steeds groter werd, renden zij kilometers lang binnen hooguit dertig seconden van elkaar. Pas in de slotfase wist Hering haar voorsprong iets groter te maken, om uiteindelijk te winnen in een tijd van 8:19:14. De Amerikaanse werd daarmee logischerwijs geen Europees Kampioen; dat recht was voorbehouden aan de tweede vrouw, Stage Nielsen, die finishte in een tijd van 8:21:54. De vrouwen die overall derde en vierde werden – Bleymehl (8:28:09) en Langridge (8:29:36) – complementeerden het EK-podium.

Visser rende een uitstekende marathon en werd vijfde overall en vierde op het EK. Zij finishte in een tijd van 8:32:45.