Franse Grand Prix te Les Herbiers

De bedoeling was om in het fietsonderdeel met de ploeg van Mulhouse ons direct aan kop te zetten en hard door te rijden. Op die manier hoopten we dat er weinig volk zou terugkomen en dat we de koers hard zouden maken. Spijtig genoeg was Benny niet mee in het eerste lopen waardoor we dit plan al snel moesten afblazen. Jammer, want ik had het gevoel direct na de wissel vrij goede benen te hebben. Benny kwam terug aansluiten bij de kopgroep, van circa 12 atleten, na een 4-tal kilometer. Direct daarna kwam er nog een hele bende aansluiten waardoor we met een peloton van toch wel 25 man waren. Van dan af aan was het echt een gekkenhuis, met heel veel aanvalspogingen. Ik ben verschillende keren meegeweest, maar iedere keer draaide het op niets uit. En als we dan met twee van Mulhouse mee waren, wilde er niemand rijden omdat dit niet goed was voor de ploegenranking. Spijtig genoeg miste ik net de goeie demarrage. Na drie van de vier ronden fietsen was er een kopgroep met Leduey, Dereere, Gallinier, Coddens, Meneghetti en Benny. Benny had spijtig genoeg een lekke band waardoor de ploegenrangschikking voor ons helemaal in het water viel. Ik probeerde in het begin van de vierde ronde nog het gat te dicht te rijden, maar spijtig genoeg kreeg ik geen steun. Ik kon het gat dichten van een 30 naar 10 seconden, maar dan wilde er niemand overnmen. We reden de wissel in met een 40 tal seconden achterstand.

Het laatste lopen ging nog vrij goed, maar de eersten waren toch al gaan vliegen. Ik had geen supergevoel, maar aangezien ik toch voor de lange afstand train nu, is dit wel normaal op dergelijke afstanden. Ik finishte uiteindelijk als negende, net achter de spanjaard Javier Garcia. Spijtig dat mijn vele werk op de fiets zich niet echt heeft omgezet in resultaten. De overwinning ging terug naar Leduey.

Zondag staat er de eerste lange afstand op het programma, met name de Powerman in het Nederlands Horst. Ik kijk er alvast naar uit.

Groetjes,

Joerie.