De Noorse Gustav Iden sprintte zojuist richting een grandioze overwinning tijdens de PTO Canadian Open. In een bizarre wedstrijd die werd getekend door verkrampte topfavorieten, liet de Ironman 70.3 Wereldkampioen zich van zijn beste kant zien. Voorin het veld kregen Alistair Brownlee, Kristian Blummenfelt en Sam Laidlow binnen enkele minuten allemaal met kramp of buikklachten te maken. Wat het nog bijzonderder maakte, was dat Blummenfelt zich na wat stretchen wist terug te vechten naar een tweede plaats (+0:26). Met de Australische Aaron Royle, die vanaf het begin goed voorin de race lag, was het podium compleet (+3:37). Youri Keulen beleefde een ‘tough day at the office’ en finishte als 31e (+19:59).
In het water zochten de Engelse Alistair Brownlee, de Amerikaanse Ben Kanute, de Zuid-Afrikaanse Henri Schoeman, de Australische Aaron Royle, de Franse Sam Laidlow en de Nieuw-Zeelandse Kyle Smith elkaars gezelschap op. Het groepje van zes zette een sterk zwemonderdeel neer, want de eerstvolgende atleten volgden na 2000 meter pas op 1:16 minuut. In dat tweede groepje bevonden onder andere Blummenfelt, Iden en de Duitse Frederic Funk zich. Keulen kon met hen geen aansluiting vinden en klom uiteindelijk als 25e aan wal (+2:52). De Canadese Lionel Sanders sprong na een langzame wissel als 35e de fiets op (+4:06).
Brownlee liet er op de fiets geen gras over groeien en maakte direct duidelijk dat hij het tempo graag hoog wilde houden. Royle, Schoeman, Kanute en Smith mengden zich daar niet in, maar Laidlow zag een koppositie tijdens het fietsen wel zitten. Zo kwamen Brownlee en Laidlow samen op kop te rijden. Na 40 kilometer lagen de twee 1:30 minuut voor op het achtervolgende groepje dat nu acht atleten telde. Naast de atleten die na het zwemmen al voorin lagen, reden nu ook de Deense Miki Moerck Taagholt, de Belgische Pieter Heemeryck, Blummenfelt, Iden en Funk met dit groepje mee. Tussen de kopmannen en deze grote groep bevond Smith – die helemaal alleen reed – zich nog op een derde plaats (+0:47).
Keulen kon zijn opgelopen achterstand tijdens het zwemmen in het zadel niet rechtzetten. De atleet verloor veel tijd en leverde een eenzame strijd achterin het veld. Na 40 kilometer lag Keulen op een 32e plek (+8:07).
Na 50 kilometer slokte de grote achtervolgende groep de eenzame Smith op. Ze moesten nog hard werken om het gat tot Brownlee en Laidlow te dichten in de tweede helft van het fietsonderdeel. Dat ze in deze groep niet stilzaten werd wel duidelijk toen twee atleten het tempo niet meer aan konden en afwaaiden: Schoeman en Kanute.
Tekst gaat verder onder afbeelding
In de laatste kilometers van het fietsen besloten Iden en Funk zich los te maken van de groep om de achterstand op Brownlee en Laidlow zoveel mogelijk weg te werken. Na 2:11 uur hingen de twee kopmannen hun fiets terug in de rekken. Dat ging voor Brownlee nog bijna mis, want de atleet stapte net na de stopstreep van zijn fiets. Hij wist meteen dat het een fout was en besloot daarom – met een grijns op zijn gezicht – even terug te lopen in de hoop zo een penalty te voorkomen. Iden en Funk werden op het laatst nog bijgehaald door Blummenfelt en zo wisselden deze drie mannen gelijktijdig, zo’n 1:10 minuut na de eerste mannen.
Verder naar achter in de race maakte Sanders veel tijd goed tijdens het fietsen, waardoor hij als elfde wisselde op 3:19 minuut afstand van de kop. Keulen wisselde als 33e (+14:24).
Tekst gaat verder onder afbeelding
Voor Brownlee was het al snel tijdens het lopen gedaan. Binnen een kilometer greep hij naar zijn maag en leek de atleet last te hebben van steken. Na even gewandeld te hebben kon hij voorzichtig weer lopen, maar Blummenfelt en Iden waren ondertussen al aan hem voorbij gestormd. Het duurde niet lang voordat de twee Noren ook bij Laidlow in zijn nek begonnen te hijgen.
Kort daarna sloeg ook voor Blummenfelt het noodlot toe: de Noor greep naar zijn bovenbeen en moest langs de kant stil gaan staan om te rekken. Alsof het na Brownlee en Blummenfelt nog niet genoeg was, liep Laidlow een minuut later ook tegen de spreekwoordelijke muur wegens krampverschijnselen. Daarmee ging Iden dus ineens vrijuit.
Tekst gaat verder onder afbeelding
Mede dankzij de vele uitvallers voorin de race, maakte Royle ineens kans op een medaille. Royle schoof na zes kilometer op naar een derde plaats, terwijl Laidlow vooralsnog zijn tweede positie vasthield. Dat duurde echter niet lang, want – opvallend genoeg – liep Blummenfelt ineens weer terug naar voren. Na tien kilometer lopen lag Blummenfelt weer tweede, op 1:16 minuut afstand van Iden. Al leek het nog even spannend te gaan worden, kon Iden zijn koppositie goed vasthouden. Zo was het Iden die zegevierde, Blummenfelt die als tweede over de streep kwam en Royle die derde werd. Keulen passeerde de streep uiteindelijk als 31e.
