In de Belman heeft Hugo Van Hamme zondagavond geschiedenis geschreven. Na 11u23’49 zwoegen kwam hij als zevende overall over de streep, goed voor de Belgische titel bij de Heren 50. Wat Hugo’s prestatie zo uniek maakt, is het feit dat hij in Robertville zijn vierde gouden medaille van het seizoen veroverde. En zo is hij kampioen over alle afstanden, in een tijdsspanne van twee maanden. In Kortrijk won hij begin juli de titel op de kwart. Op de eerste zondag van augustus kreeg hij de driekleur in Eupen op de halve triatlon. Zes dagen later werd hij in Wuustwezel kampioen op de sprint en op de laatste dag van augustus komt daar een vierde kampioenschap bij.
Die vierde was ongetwijfeld de zwaarste. “Het was nog maar mijn 2de finish in een volledige triatlon. Eigenlijk heb ik er maar 1 woord voor: rotrace. Om 7u30 gestart voor 3.8km zwemmen in het meer van Robertville bij 16 graden. In de 1ste toer zat ik in een een leuk groepje dat ik heb laten gaan om, zoals voorgeschreven, onder de tweede boog van de brug te zwemmen in plaats van de eerste (korter). Domoor: er stond geen nummer op de badmuts dus konden de officials toch niet zien wie volgens de regels speelde. Weg drafting-voordeel.
Door de lage temperatuur kreeg ik kuitkrampen in de laatste km. Toch kwam ik als 7de uit het water. Een extra regenvestje aangetrokken in de wissel tegen de kou. Hup de fiets op naar Botrange in de regen en mist bij 11 graden. Lekker afdalen naar Eupen, Barrage de la Gileppe, richting Jalhay, waar het fietsparcours veranderd was tegenover de verkenning die de organisatie eerder georganiseerd had. Op een kruispunt waar je naar links moest, stond geen seingever en zag ik geen pijltjes, dus netjes rechtdoor bergaf om 2km verder alle remmen dicht te moeten gooien want ik zat op een onverharde bosweg. Even gedacht aan opgeven, maar de gedachte verbannen. U-turn en terug omhoog tot aan de verwenste seingever die intussen terug op post was.
Naar Francorchamps voor 2 toertjes op het circuit en terug naar Robertville voor een herhaling (zonder ommetje, weliswaar), af en toe vergezeld van een buitje. In Eupen gingen de hemelsluizen open en het laatste 1,5 uur klappertandend en bijna van de fiets gebeefd. Schakelen ging nog nauwelijks door de koude handen. Meerdere keren gedacht aan afstappen, maar de gedachte weer verbannen. Na 189,5 km en 2866 hoogtemeters bibberend de transitie naar het lopen gemaakt en langzaam opgewarmd. Tot 20km ging het goed en dan kwam de man met de hamer. De marathon met 400 hoogtemeters op karakter uitgelopen, zoals dat heet.
Bottomline: 7de op 82 deelnemers. Volgens mijn GPS 9 minuten verloren in Jalhay, mogelijk het verschil voor top-5. Maar het belangrijkste is toch dat ik 1ste ben geworden van de 17 ingeschrevenen bij de 50-plussers, en daar dit een Belgisch kampioenschap was, is daarmee de titel binnen. Door harder trainen dan gewoonlijk, dit seizoen alle titels op de 1/8ste, 1/4de, halve en hele afstand op mijn naam geschreven. Een primeur denk ik – en het mag narcistisch klinken – die mij toch met trots vervult.” aldus de unieke viervoudige kampioen! Als je alles bij elkaar optelt, goed voor 424,25 km goud.
Foto's: Ludo-Grafica.nl, meer foto's op http://www.oypo.nl/20AFB945EEFEBA19
