Het was een wedstrijd waarin de ene aanval na de andere werd geplaatst, maar uiteindelijk was het een man die van achteren kwam die er met de overwinning vandoor ging: Alex Yee werd aanvankelijk op achterstand gezet tijdens de WTCS Cagliari én kreeg tijdens het lopen last van kramp, maar toch won hij zojuist de sterk bezette race.

Tijdens het zwemmen bleef een grote groep bij elkaar en werden er geen serieuze verschillen gemaakt. Hard ging het overigens wel, want toen Márk Deváy als eerste uit het water terugkwam, stond er 18:24 minuut op de klok. 

Het was diezelfde Deváy die op de fiets de leiding pakte, samen met Matthew Hauser, maar de twee werden al binnen een paar kilometer ingehaald door een groot peloton. Daarachter zat een eveneens grote groep met een aantal favorieten dat de slag had gemist, waaronder Alex Yee, Mario Mola en Jelle Geens. Zij reden op dertig seconden.

Na ongeveer tien kilometer was het Léo Bergere die het iets te langzaam vond gaan vooraan en dus reed hij in zijn eentje weg. Een paar kilometer later kreeg hij bezoek van Jonas Schomburg, maar hun voorsprong werd nooit groter dan tien seconden en het jagende peloton haalde ze niet veel later alweer in. Ondertussen was Alex Yee daar ook aangesloten, door samen met een paar anderen naar voren te rijden. De andere mannen – waaronder dus Mola en Geens – slaagden daar niet in en kwamen in een groep te rijden die uiteindelijk ruim twee minuten achterstand tijdens het fietsen opliep. 

In de laatste kilometers op de fiets reden Jonathan Brownlee en Jumpei Furuya weg, waarbij ze ook een gaatje van tien seconden pakten. Zij slaagden er wel in om weg te blijven en zelfs meer voorsprong te pakken – wat indrukwekkend was – en kwamen uiteindelijk in T2 met een voorsprong van 30 seconden. Brownlee maakte daar gretig gebruik van door meteen weg te lopen en de wedstrijd vanaf dat moment solo te leiden. Furuya viel al snel terug in het veld.

Ondanks dat Brownlee sterk liep, werd hij nog binnen de eerste vijf kilometer ingehaald door Yee; behoorlijk indrukwekkend, omdat Yee eerder dus al een enorme inspanning had moeten leveren om terug te rijden naar de kopgroep. Toch leek het Yee niet in de weg te staan van een indrukwekkende run en toen hij Brownlee inhaalde, ging hij er dan ook meteen voorbij. Sterker nog; hij liet Brownlee meteen achter.

Toch ging dat niet zo makkelijk, want een paar honderd meter verder moest Yee even stilstaan in de strijd tegen kramp. Hij boog een paar keer voren, greep naar zijn hamstrings, maar kon vlak voordat Brownlee weer bij hem kwam, toch weer door. 

Vanaf dat moment werd het bijzonder zwaar voor Yee, maar hij kon zijn voorsprong behouden. Uiteindelijk won hij de race in 1:40:19 uur, acht seconden voor een eveneens sterk lopende Brownlee. De Braziliaan Manoel Messias sprintte naar een derde plaats op elf seconden van de winnaar, ten koste van de Duitser Lasse Lührs.

Er stonden geen Nederlanders aan de start. Richard Murray liet verstek gaan wegens pijnlijke ribben.