Ironman UK : weetjes

Frank Heldoorn, de 2-voudig IM-Lanzarote winnaar en meervoudig Nederlands kampioen, nam op 37 jarige leeftijd in schoonheid afscheid van de triathlonsport. Met zijn 3e IM overwinning op zijn palmares gaat hij zich nu meer toeleggen op zijn gezin. Dus geen Hawaii.

Voor de race had hij zich maar 1 spreuk voorgenomen : "Don't panic !!". Toen hij na het zwemmen begon te fietsen, haalde hij een dame in. Hij was dus in het zwemmen geklopt door een dame. Maar hé, don't panic!
Het fietsen was zwaar. Hij had nooit gedacht dat het parcours in Engeland zo heuvelachtig ging zijn. Maar hij zei tegen zichzelf : Frank, don't panic!
Na het fietsen, liep die snelle Belg (Jim Beuselinck) aan de kop van de wedstrijd. Een age-grouper nogwel! Maar hey, nog nooit kon een age-grouper een Ironman winnen, dus : don't panic !!
Frank kon op ervaring zijn marathon perfect indelen, liep uiteindelijk als eerste over de finish.

Voor Jo Roobroeck was het de eerste kennismaking met de volledige afstand. Jo is 54 en deed dus mee in de agegroup M50-54.

Bij de eerste wissel liep het grondig fout. Na het omkleden in de tent, liep Jo naar zijn fiets, en liep ermee naar de uitgang van de wisselzone. Althans, dat dacht hij.
Toen hij wilde opstappen, kwam hij plots tot de conclusie dat de fiets die hij vast had, zijn fiets niet was….
De fiets naast die van hem was ook zwart en had ook een vol wiel. Dus in het heetst van de strijd had hij dus een verkeerde fiets genomen. Dit voorvalletje kostte hem een  paar minuten.

Hij zette alsnog een schitterende fietstijd neer, en liep in de marathon naar een 1e plaats in zijn categorie. Al wist hij dat zelf niet.

De laatste 3 mijl kwam hem iemand voorbij gelopen, en vroeg of alles ok was. Hij zei "ja" en liet hem lopen. Het bleek de nummer 2 in de age-group te zijn. Jo wist het niet en liet hem gaan (al kon hij makkelijk mee). Dus zonder het te weten gaf hij de overwinning weg.

Voor een eerste Ironman is hij héél tevreden met zijn 2e plaats in een tijd van 10u44. Helaas was er maar 1 slot voor Hawaii.
 

Er was een Italiaan, ik ben zijn naam even kwijt, die helamaal vanuit Italië naar Sherborne kwam gefietst om een vriend van hem aan te moedigen die ging meedoen in de Ironman. Een trip van ongeveer 1800km.
Halverwege belde hij naar zijn vriendin om zijn wetsuit en loopschoenen op te sturen naar Engeland. Hij had tijdens zijn trip besloten om toch maar mee te doen. Hij deed mee, en haalde de finish! 

 Gerrit De Pauw maakte een beginnersfout. Hij had, zoals hij steeds doet, een aantal energie-gelletjes in een drinkfles gedaan, om deze op de fiets te gebruiken. Maar blijkbaar had hij deze te weinig verdund. De brei was zo stroperig dat hij niks uit zijn bus kreeg.

Na een 120km kreeg hij een klop van de hamer. Hij moest de kop van de race laten gaan en alleen verder fietsen.

Gelukkig kwam hij er weer volledig bovenop na het fietsen en liep nog een schitterende marathon. Gerrit werd 5e pro, 5e algemeen!

Bryan Rhodes, de New-Zealander die vorig jaar deze wedstrijd op zijn naam schreef, was weer naar Sherborne afgezakt om zijn titel te verdedigen. Helaas werd hij de woensdag voor de wedstrijd aangereden door een vrachtwagen tijdens een fietstraining.

Bryan had te veel last en besloot zaterdag om niet te starten. Hij deed het uitstekend als speaker…