Eigenlijk had hij pas na de finish door wat voor een geweldige prestatie hij had neergezet, maar ook toen was er niet direct tijd – en energie – om ervan te genieten. Ondertussen is Jaap Koetsier bijgekomen, heeft hij zijn Kona-slot op zak én blikt hij met ons terug op een topdag tijdens Ironman Californië, waar hij afgelopen zondag richting een derde plek overall liep (AG-only). “Ik was zo’n twaalf minuten later gestart, want het liep niet met de pendelbussen. Ik had vooraan willen starten, maar nu liep ik de hele race achter op de rest, dus ik wist steeds niet waar ik precies lag”, vertelt hij over de mentaal uitdagende wedstrijd.

Dat hij ergens voorin meedeed werd Koetsier overigens al wel duidelijk na enkele kilometers op de fiets. Nadat hij de grootste mensenmassa had kunnen passeren – Koetsier klom virtueel na het zwemmen als 140e aan wal – kwam hij al snel binnen de top twintig te rijden. “Met fietsen haal je eerst veel mensen in, maar dan weet je niet zo goed wie snel is en wie niet. Bij het keerpunt zag ik wel een paar snelle mannen voor me liggen en wist ik dat ik niet heel ver naar achteren zat, maar dan nog weet je door de rolling start natuurlijk niet precies waar in het veld je ligt; ik telde er op een gegeven moment zo’n tien voor me, dus wist wel dat ik ergens voorin moest zitten.”

‘Toen kon ik echt knallen’

Nadat hij die eerste kilometers de achterstand na het zwemmen en de latere start deels had  rechtgezet, kwam Koetsier in een lekker ritme. “Het fietsen ligt me wel, dus toen kon ik echt knallen. Er stond super veel wind en verder is het een vlak parcours. Ik train veel in de polder, dus ik wist wel hoe ik met die omstandigheden om moest gaan en kon veel mensen oppikken”, aldus de Amsterdammer.

‘Rustiger aan doen was geen optie’

Met de vijfde snelste fietstijd achter zijn naam – tweede in de Age Group M30-34 (4:49:33 uur) – mocht Koetsier zich opmaken voor de marathon. Terwijl hij eigenlijk met vleugels aan dat laatste onderdeel had kunnen beginnen, gezien zijn fantastische positie binnen de top van de wedstrijd, had Koetsier nog altijd niet door hoe goed hij er eigenlijk voor lag. Kijkend naar zijn klok viel het aanvankelijk zelfs een beetje tegen, want door de wind was de fietstijd langzamer dan verwacht. “Ik dacht eigenlijk dat ik ongeveer vijfde in mijn Age Group zou liggen op dat moment; en dat ik dus niet voor de prijzen mee zou doen. Ik dacht nog wel even ‘dat valt een beetje tegen’, maar het maakte toen niets meer uit. Rustiger aan doen was geen optie, want er is altijd nog de battle met jezelf plus de kans dat het toch goed blijkt te gaan”, probeert Koetsier de vele gedachten in zijn hoofd – tijdens de marathon – onder woorden te brengen.

‘Ik liep uiteindelijk wel super sterk’

Dankzij een eindsprint – althans, ‘soort van’ – bleef Koetsier met een marathon van 3:06 uur nét de nummer vier voor; al had hij tijdens de race dus helemaal niet door dat hij maar twee seconden voor lag op de atleet achter hem. “Ik liep uiteindelijk wel super sterk, al twijfelde ik dus wel aan alles, doordat ik in de wedstrijd nog steeds achter leek te liggen”, zegt Koetsier over dat laatste onderdeel. Compleet leeg passeerde hij na 8:59:50 uur de streep.

WK 70.3 aanstaande zaterdag

Echt lang de tijd om na te genieten van deze waanzinnige prestatie heeft Koetsier overigens niet, want de focus wordt meteen verlegd op het volgende: het WK 70.3 in St. George, aanstaande zaterdag. Een bijzonder programma dus, maar dat was dan ook niet helemaal gepland. “Ik kwalificeerde me ‘per ongeluk’ in Zuid-Afrika voor het WK 70.3, maar toen had ik Ironman Californië al gepland.” Sterker nog, eigenlijk had Koetsier Ironman Santa Rosa in 2020 gepland, maar door het coronavirus werd deze steeds uitgesteld en uiteindelijk omgezet naar deze nieuwe wedstrijd. “Californië moest voor mij dé race worden en dan komt St. George daarna. In St. George zullen ook zulke snelle gasten zijn, dus ik heb geen illusies, maar ik ga natuurlijk wel mijn best doen en kijken wat er nog in zit. Ik zal me niet inhouden.”