Vorig jaar werd hij tweede en bedacht hij zich: ,,Hier wil ik terugkomen en winnen. En het parcoursrecord verbeteren.” Dat tweede lukte afgelopen weekend niet, dat eerste wel: Jacob Veenstra won de 2018-editie van de Frysman. ,,Het is een fantastische wedstrijd. Ongekend voor Nederland.”
Het is een paar dagen na de wedstrijd. Veenstra zit op de stadsfiets. ,,Mijn beentjes voel ik wel. Ook al is het mijn 14e hele triathlon, het blijft een hele. Ik ben een beetje moe en stijf. Van dit soort afstanden moet je gewoon herstellen. Het is een afstand waar je respect voor moet hebben, dus ik pak nu lekker mijn rust.”
Veenstra kwam naar de Frysman voor de winst. ,,En voor niets minder. Ik ben wel iemand van de nauwkeurige voorbereiding. Altijd als ik een belangrijke wedstrijd start, weet ik welke tegenstanders er aan de start staan. Vaak weet ik wat iemand kan en wat ze in het verleden hebben gedaan. En nu wist ik dat als iedereen op niveau zou presteren, ik de race normaal gesproken naar me toe zou kunnen trekken. Maar natuurlijk hield ik een slag om de arm, het is een lange dag waarop van alles kan gebeuren. Je hoeft maar kramp te krijgen of problemen met je maag of darmen en dan ben je een voorsprong van vijftien minuten zo kwijt. Maar gelukkig ben ik wel iemand die vrij consistent is in zijn eigen prestaties.”
(tekst gaat onder foto verder)
Harder gepushed
En consistent bleek de geboren Fries maar eens te meer. Niet voor niets finishte hij alle veertien van zijn Long Distance races. Dit keer deed hij 9:08:43 over de wedstrijd en daarmee had hij ruim 35 minuten voorsprong op nummer twee Jeroen Visser en zelfs bijna een uur op nummer drie Klaas Verschaeve. Veenstra kwam nog wel met enige achterstand uit het water maar had na 45 kilometer fietsen iedereen opgeveegd. Vanaf dat moment werd zijn voorsprong alleen maar groter. ,,Het meest eerlijke antwoord is dat ik behouden heb gefietst. Ik had harder gekund. Als dit het NK in Almere was en er zou een groepje voor me rijden, dan had ik een stuk harder gepushed. Nu wist ik eigenlijk al heel snel dat als ik mijn eigen tempo kon volhouden, ik de race wel zou winnen.”
En toch houdt Veenstra altijd rekening met verrassingen. ,,Eén van de mooiste dingen van een Long Distance is dat je de afstand nooit kunt nabootsen tijdens een training. Voor een halve kun je de afstanden prima op een dag afleggen zonder dat je helemaal naar de klote bent. Met een hele is dat natuurlijk niet zo. Het blijft een verrassing en hoe ervaren je ook bent, het is altijd afwachten hoe zo’n dag eruit gaat zien.”
Episch
Dat Veenstra het parcoursrecord niet op zijn naam kon bijschrijven, was bijvoorbeeld zoiets dat vooraf niet te voorzien was. ,,De zwemomstandigheden waren zo slecht dat ik daar al heel veel tijd verloor. Het IJsselmeer is natuurlijk nooit snel, maar dit was extreem. Het parcours was iets te lang en het water leek wel een wasmachine zo wild. Aan de andere kant draagt dat ook bij aan het epische van het verhaal. Het koude water, de flinke golfslag.”
(tekst gaat onder foto verder)
Dat Veenstra sneller fietste en liep dan vorig jaar, mocht toen al niet meer baten. Na het zwemmen wist hij al dat hij het record (8:56) niet meer zou halen. ,,Maar deze wedstrijd is echt geweldig. En uniek voor Nederland. Als je hier een finishershirt wilt krijgen, laten ze je daar echt keihard voor werken.”
Challenge Almere-Amsterdam
Een andere wedstrijd die Veenstra geweldig vindt, is Challenge Almere-Amsterdam. Hij finishte daar al zeven keer. Of hij dit jaar weer aan de start staat, weet hij nog niet. ,,Ik denk het eerlijk gezegd niet. En als ik er wel bij ben, zal het eerder de Middle Distance worden. Het is natuurlijk geen EK of NK dit jaar, dus ik heb een keer mijn volle focus op de Frysman gericht. En Almere valt dit keer ongunstig met de schoolvakantie van mijn kinderen.”
Veenstra wil dit jaar dan ook graag op vakantie zonder dat ‘papa’ weer 25-30 uur per week gaat trainen. ,,Ik heb een prachtige vrouw, geweldige kinderen. Soms moet je samen wat doen om in balans te blijven. Triathlon is iets dat je niet alleen doet. Het is echt een teameffort, ook al ga je uiteindelijk in je eentje over het parcours. En die teameffort heeft niet alleen betrekking op je trainers en coaches, maar ook op de support langs de kant. Ik kan niet doen wat ik nu doe, zonder de steun van alle mensen om mij heen. En dus geef ik dat ook de plaats die het verdient. Dat geef ik graag aan ze terug.”
Leuk leven
De triatleet is dan ook altijd samen met zijn vrouw aan het managen. Hij combineert een drukke, onregelmatige baan als personal trainer, een minstens zo druk gezinsleven en dus het leven als triatleet. ,,BV-praat noemen we dat. Wat zijn de kosten en wat zijn de opbrengsten? Waarom doen we dit? En altijd weer komen we tot de conclusie dat we dit doen omdat we het een leuk leven vinden.”
(tekst gaat onder foto verder)
En nu? Wat volgt er nog dit seizoen? Veenstra weet het niet. ,,Dat ik in Almere terugkom is zeker. Maar wanneer, dat weet ik nog niet. Ik heb in ieder geval nog voldoende ambities”, aldus de triatleet die onder andere finishte in Frankfurt, op Hawaii en tweemaal tijdens de Norseman Extreme Triathlon. En Veenstra kan bogen op een persoonlijk record van 8:37. ,,Dus eigenlijk wil ik ook nog een keer onder de 8:30 uur duiken. Maar daar is meer voor nodig dan alleen maar goed goed zijn. Je hebt goede omstandigheden nodig. Een goed parcours. Dat is nog best een puzzel.”
