Wat zich rond de zestig kilometer precies afspeelde is nog onduidelijk, maar even leek Joe Skipper’s race voorbij te zijn toen hij ineens van een tweede plaats terugzakte naar een elfde plaats met 23 minuten afstand tot de kop. Skipper vocht zich opnieuw terug naar voren en pakte uiteindelijk zelfs de winst. Met een finishtijd van 8:35:49 uur legde Skipper beslag op het eremetaal. De tweede plaats ging naar de Duitse Boris Stein en met de Franse Kevin Maurel was het podium compleet.
Na het zwemonderdeel lag Skipper ver achter de eerste man – de Engelse Andrew Horsfall-Turner – maar alsnog bevond hij zich op een vierde plek. 5:09 minuut na deze eerste man pakte Skipper zijn fiets uit de rekken. Stein wisselde als zesde op 8:02 minuut afstand tot de kop.
Horsfall-Turner kon lange tijd op kop blijven tijdens het fietsen, al zette Stein en Skipper van achter de jacht op hem in. Voor Stein ging dat redelijk voortvarend, maar voor Skipper kwam er na zo’n zestig kilometer een kink in de kabel. Plots zakte Skipper terug in de race. Nadat het nog onbekende probleem verholpen was kon Skipper zijn wedstrijd vervolgen en racete hij opnieuw terug naar de voren.
Na 180 kilometer was het nog altijd Horsfall-Turner die eerste lag. Stein wisselde als tweede (+4:36) en Skipper mocht als vijfde zijn fiets terug in de rekken hangen (+15:53).
In de eerste halve marathon maakte Skipper al twaalf minuten goed en zo kwam hij op een derde plek te liggen. Na zo’n dertig kilometer was Skipper erin geslaagd de leiding op zich te nemen. Met een indrukwekkend snelle marathon van 2:37:25 minuut achter zijn naam stelde Skipper de zege veilig. Stein werd tweede en Maurel kwam als derde over de streep.
